ထယ်ယောင်းကတော့မနေ့ကတစ်နေ့လုံး မအိပ်ဘဲမောင်းလာတာကြောင့်ဂျောင်ဂုပခုံးပေါ်မှေးလျက် ဂျောင်ဂုကထယ်ယောင်းဆံပင်လေးသပ်တင်ပေးလိုက်နဲ့ဟုက်နေရော
ဘူဆန်က မနက်စောစောခွက်လာခဲ့တဲ့ထိုကားလေးဟာ ည ၉ခွဲကျော်ကျော်လောက် ထယ်ယောင်းအိမ်သို့ရောက်လာလေသည်
ကင်မ်အိမ်ေတာ်၌
ဧည့်ခန်းထဲထိုင်နေသောထယ်ယောင်းအဖေ
"Appa ယောင်းလေးတို့ရောက်ပြီ"
ဟိုဆော့မှဆိုကာ သူ့အဖေအနောက်၀င်ရပ်နေလိုက်သည် ထယ်ယောင်းအဖေကတော့သက်ပြင်းတစ်ချက်ချကာ
"တော်တော်ပျာ်ခဲ့ရဲ့လား"
" Appa"
"ပျော်ခဲ့ရဲ့လားဟမ် အဖေတစ်ယောက်လုံးလူပုံလည်အရှက်ခွဲခဲ့ရတာတော်တော်ပျော်ခဲ့ရဲ့လားဟမ် ငါ့မှာတော်လှပါကြီးရဲ့ဆိုပြီး မင်းကိုအထင်ကြီးခဲ့တာ "
"Appa~"
"ထွက်သွားငါမင်းမျက်နှာမမြင်ချင်ဘူး သွားတော့"
"တောင်းပန်ပါတယ် ကျွန် ကျွန်တော်..."
****ဒူးထောက်ကာတောင်းပန်နေတဲ့သားငယ်ကိုသူမကြည့်ရက် ငယ်ငယ်တည်းကသူ့စကားတစ်ခွန်းဆိုတစ်ခွန်းဖြစ်ခဲ့တဲ့သားငယ် အငယ်ဆုံးေလးလည်းဖြစ်တာကြောင့် သူအရမ်းချစ်ခဲ့ရတာ အခုလည်းတော်တော်ဒေါသထွက်သွားမှာအမှန် တောင်းပန်တယ်သားအခုချိန်တော့အရင်လိုမင်းကို အဖေမချော့နိုင်သေးဘူး****
အပေါ်သို့တက်သွားတဲ့အဖေဖြစ်သူကိုကြည်ပြီး သူလိုက်မတားမိ သူအဖေဘက်ကကြည့်ရင်ဒါဟာတော်တော်ကြီးတဲ့အပြစ်မဟုက်လား
ဟိုဆော့ကတော့ ဒူးထောက်နေတဲ့ ထယ်ယောင်းကိုထူပြီး
"ဒီနေ့ မင်းသူငာ်ချင်းဆီမှာအိပ်လိုက်တော့ appaလည်းဒေါသထွက်နေတုန်းမို့ပါ ပြီးရင်မင်းတို့လက်ခံပေးမှာပါ မင်းကို appaကသိပ်ချစ်တာလေ"
သူခေါင်းသာညိမ့်ပြပြီး ထွက်လာခဲ့လိုက်သည် အပြင်ေရာက်ေတာ့ သူ့ကိုရပ်စောင့်နေတဲ့ ကလေးငယ်မြင်တော့ အလိုလိုပြုံးမိသား
YOU ARE READING
🖤Once upon a time 🖤
RomanceTop _Taehyung🖤 bottom_ Jung kook 🖤 ( Include the warning)🖤 Both Zawji and unicode
🖤 Part 27 🖤
Start from the beginning
