@bookwarm07 "Bir Kırık Kalpten Dökülenler"

656 39 2
                                    

bookwarm07 "Bir Kırık Kalpten Dökülenler" adlı kitabından...

ŞİİR ADAM ŞAİR KADIN

Şiir gibi bir adam vardı
Şairlik hayalleri olan.
Kadına şiirler yazan parmak uçları vardı
Sıcak ve yumuşak.
Baban bir şair ve sen,
Babanın en güzel şiirisin, derdi kadına.
Kadın onu şiir gibi severdi
Öylesine tutkulu, öylesine bağlı
Haberi olmazdı adamın.

Bir adam vardı kadının hayatında,
Şiir deyince aklında o
İçtiği suda o
Baktığı yerde o
Okuduğu mısralarda o
Tüm şiirlerin sembolüydü o.
Gitme dedi adama, gitme
Sen gidersen nefret ederim şiirden.

Bir adamın gidişiyle yıkılan
Kocaman umutları vardı kadının.
Söz vermişti kendine son kez,
Bir daha hiçbir adamı sevmeyeceğine.
Sonra o çıktı karşısına
Yeniden hatırladı kadın sevmeyi
Yeniden uçmaya başladı karnındaki kelebekler
Ve yeniden atmaya başladı durmuş kalbi.

Yavaşça yanaştı adam
Usul usul girmek istedi kalbine
Kadın izin vermedi önce, korktu
Tekrar yaralanacağını biliyor gibiydi.
Zamanla yaralarını sardı, ilaç oldu ona
Sonsuz bir güven oluşturdu sonra
Kadının,
Kırgın, ürkek ve yaralı kalbinde.

Sen istemedikçe gitmem, diyen adama
Hiç gitmeni istemeyeceğim, diye cevap verdi kadın.
İyi geldi kadına, iyileştirdi yaralarını ama
Kalması için yalvarırken kadın,
Bir saniye bile düşünmeden gitti adam.
Ve giderken,
Belki iyileştirdi yaralarını ama
Kendi de bir yara açmadan,
Gitmedi o adam.

Şimdilerde değiştiler rolleri.
Adam gitti, şiir oldu
Kadın yokluğuna şiirler yazdı,
Şair oldu.
Adam, arkasına bakmadan gidecek kadar
Acımazsız olmuştu.
Kadın, arkasından şiirler yazacak kadar
Çok sevmişti onu...

Bir Şair Bir ŞiirМесто, где живут истории. Откройте их для себя