Moon Tears

Kabanata 24

I TAPPED my fingers above the table while waiting my parents. I invited them to have a dinner with me. I thought they will decline it but I was wrong dahil mabilis na pumayag ang mga ito.

Kaelene:

Haya, please take care.

Umikot ang mga mata ko sa ere dahil halos pang anim na text niya na 'yan na iisa lang naman ang laman ng message.

Ako:

Yeah, I know.

Binalik ko sa pouch na dala ko ang cellphone at naghintay pa ng ilang minuto. Pag-tingin ko sa may glass wall ay nakita ko na ang mga magulang ko na papasok ng restaurant.

I composed myself and breath a heavy sighed. This is the last chance I'll give to them. Kapag hindi pa rin ito gumana ay wala na akong choice kung 'di gawin ang plano sa una pa lang.

I love Sig that I'll do everything to him hindi lang siya masaktan. Ito ang unang beses na nagmahal ako at minahal ng isang lalaki. Hinding-hindi ko sasayangin ang pagkakataon na binigay sa akin para makaramdam ng ganito.

"You arrived," mabilis akong tumayo para igiya sila sa kani-kanilang upuan.

"Of course, Haya. You are our daughter." I can't help but to smile a little.

"What do you want to order?" Tanong ko dito at inabot sa kanila ang menu.

Mabilis naman silang nakapili kaya agad na din kaming nag-order. I looked at my father who is just silent in his seat. Pasulyap-sulyap ako sa kanya at napansin ko na parang sobrang lalim ng iniisip niya.

Nang dumating na ang pagkain namin ay agad kaming nagkwentuhan na parang walang gulo na nangyari sa pagitan namin. Mom is calm while Dad is just silent.

"Saan ka nakatira ngayon? Hindi ka na ba babalik sa bahay? I miss you, please go home, Anak." Na-kagat ko ang ibabang labi ko at pinigilan ang sarili.

Is this their scheme? Gusto ba nila makuha ang loob ko ulit para ma-utusan na naman?

"Uhm, I'm staying in my condo. And... I don't know if I can stay in our house again, Mom. Pero pwede naman po akong dumalaw if gusto niyo." I lied. Hindi naman talaga ako sa condo ko nakatira kundi sa condo ni Sig— my boyfriend.

Ngumiti ako para hindi nila malaman kung anong tunay kong nararamdaman ngayon.

"Are you up to something, Haya?" Natigilan ako dahil sa sinabi ni Daddy.

"What do you mean, Dad?" Pabalik-balik ang tingin sa amin ni Mommy at halata mong nagtataka ito.

"Are you summon us here to stop what we are planning? Does Kaelene told you about it?" Rinig ko ang singhap ni Mommy sa tabi. I bit my lower lip to control my emotion.

"Yes. That's the reason." Its almost a whispered.

"Seriously, Hyacinth? We thought you are now agreeing that's why we came here." Gigil na sabi ni Mom kaya bumuntong hininga ako.

"I want to stop you three. Hindi niyo ba naisip na makukulong kayo sa ginagawa niyo? Caetano is a big family, Mom, Dad. Once they found out what you're doing they will send you to jail. Kahit naman po ganito ang ginagawa niyo ay magulang ko pa din kayo. Ayaw kong makulong kayo, so please... Stop this." I hold my Mom's hand but she just pushed it away.

"Hindi na sana kami nagpunta dito kung ganoon. Wala ka pa rin palang silbi. We thought you are now siding with us. You are still worthless." Napayuko ako dahil doon.

I failed... Again.

Hindi ko na ata talaga mababago ang desisyon ng mga magulang ko. Desidido na sila na gumawa ng masama para sa pera. Does money really buy our happiness?