✨អ្នកហ្វឹកហាត់ការងារ✨( Completed✔️ )

PART 6 : ជេរប្ដីអាក្រក់ម្លេះ!!!

" យើងទៅដាស់អាចៅសម្ពឹកនឹងម្ដងទើបបានឲ្យតែដេកម៉ាកៗនេះអាលាយអស់ហើយគ្មានសល់ទេ " និយាយហើយក៏លើកទៅខាងលើតែម្ដងអ្នកបម្រើម្នាក់នោះក៏ឡើងទៅជាមួយដែរ ( ចប់ហើយ )
** ក្រាក ** ទ្វាបើកម្ដងទៀតចំពេលដែលពួកគេភ្ញាក់ល្មមទើបងាកទៅសម្លឹងមើលលោកតាដែលបើកទ្វាចូលមកនោះលោកតាឡើងបើកភ្នែកធំៗហើយនេះស្អីនឹង? យប់មិញធ្វើស្អីខ្លះបានបន្ទប់រញ៉េរញ៉ៃម្លេះ? មើលសភាពមួយៗគ្មានខោអាវជាប់ខ្លួនទៀតដូចមិនស្រួលទេ ។

" ហើយយប់មិញធ្វើស្អីខ្លះ? យ៉ាស់ៗ..ប្រាប់តាហើយថាមិនធ្វើបាបប្អូនទេឥឡូវនេះស្អីហាស៎ចៅហ្គុក " ពួកគេមិននិយាយអ្វីនោះទេគឺឆ្លើយមិនចេញជុងហ្គុកវិញញញឹមទាំងមិនសមដាក់លោកតាគេបាននិយាយមែនថានឹងមិនធ្វើស្អីឬគិតលើនាយតូចលើសនឹងទេប៉ុន្តែបែរធ្វើរឿងទាំងនោះដោយកំហឹងទៅវិញ ។

" ឆាប់រៀបចំខ្លួនចុះក្រោមមក " និយាយហើយគាត់ក៏ចុះទៅខាងក្រោមវិញដើម្បីឲ្យពួកគេបានស្លៀកពាក់ឲ្យត្រឹមត្រូវនឹងបានមកនិយាយគ្នា >< លោកតាចេញទៅផុតថេយ៉ុងក៏ងាយមកសម្លក់នាយថ្លែងៗខឹងណាស់មកធ្វើបែបនេះដាក់គេទៅកើតចង់តែធាក់ទម្លាក់ពីលើគ្រែទេ ។

" អាចង្រៃ..អារោគចិត្ត..ចេញទៅ " ទាញខ្នើយមកគប់នាយយកតែម្ដងមួមៅណាស់នាយក៏ព្រមចេញទៅបន្ទប់របស់គេវិញព្រោះមិនចង់ឈ្លោះទាំងព្រឹកទេវាគ្មានសិរីសួស្ដី ~,~
បន្ទាប់មកទៀតពួកគេក៏រៀបចំខ្លួនរួចនិងចុះទៅខាងក្រោមមកអង្គុយទល់មុខលោកតាមានទាំងដៀងភ្នែកដាក់គ្នាធ្វើមុខធ្វើមាត់ដាក់គ្នាទៀតពិបាកមើលដល់ហើយគូនេះ ។

" សម្រេចថាវាយ៉ាងម៉េចរវាងពីរនាក់ឯងនឹង "

" ជារឿងអចេតនាទេលោកតា " ថេយ៉ុងនិយាយឡើងដោយមិនចង់ឲ្យយល់ច្រឡំនឹងពួកគេទៀតគ្រាន់តែភ្លាត់ស្នៀតមួយពេលប៉ុណ្ណោះគ្មានអ្វីលើសនឹងទេ

" អចេតនាស្អីទៅអូនសម្លាញ់..ពួកយើងស្រលាញ់គ្នាសឹងអីចេះមកប្រកែកអញ្ចឹងទៅកើត " ជុងហ្គុកនិយាយហើយចូលទៅអោបស្មារបស់នាយតូចញញឹមយ៉ាងច្រឡើមបានមួយហើយមិនឲ្យខាតទេត្រូវតែយកមកធ្វើប្រពន្ធឲ្យបានឆ្នាស់ក៏មិនខ្លាចដែរ ><

" ស្រលាញ់គ្នាស្អី? យើងស្អប់ឯងចង់ស្លាប់ហើយអាចង្រៃកុំមកនិយាយឡប់ៗនោះ.. " ថេយ៉ុង

" អូហូ..អូនពូកែជេរម្លឹងៗទើបយប់មិញនេះបងទ្រាំមិនបាននឹងណានេះបែបចង់ត្រូវទៀតហើយ " នាយធ្វើជាញ៉ោះនាយតូចចង់ឲ្យខឹងថែមទៀតនោះអីលោកតាវិញអង្គុយស្ដាប់ឡើងវ៉ល់អស់ហើយមួយប្រកែកមួយទៀតថាស្រលាញ់គ្នាណាស់តើគួរជឿមួយណាទៅពេលនេះ ។

" ហឺយយ..អូនបងស្អី? យើងជ្រេញណាស់ឈប់ហៅយើងបែបនេះ..អារោគចិត្តអើយស្ដាប់ហើយព្រឺរោម " ថេយ៉ុងក្រវីក្បាលតិចៗគេមិនចូលចិត្តទេមកហៅគេបែបនេះសុទ្ធតែអូនបង >< អួយ!! លឺហើយជ្រេញតែម្ដងថែមទាំងដកដៃនាយចេញទៀតផងមកអោបគេនៅមុខលោកតាទៅកើតទះងាប់ឥឡូវនឹង ។

" លោកតាវាធ្វើបាបចៅ..ហឹកៗ..វាអាក្រក់ណាស់វារោគចិត្តឡប់សតិបំផុតនៅលើលោកនេះ "

" ស្លាប់ហើយ..លោកតាខ្ញុំគ្រាន់តែប្រដៅក្មេងដែលឈ្លើយប៉ុណ្ណោះកុំឲ្យលើកក្រោយហ៊ានទៀត " ជុងហ្គុកតបតវិញគេមិនបានខុសទេធ្វើបាបព្រោះថេយ៉ុងនេះឈ្លើយញេញខ្លាំងពេកត្រូវខ្លះទៅសមមុខហើយសំណាងហើយដែលនាយធ្វើបាបតែបន្តិចបើដាក់ថែមទៀតងើបពីគ្រែមិនរួចទេមិនបានមកអង្គុយរំអួយដាក់លោកតាទេ ><

" ចេះចុះបើបែបនេះទៅហើយតានឹងឲ្យពួកឯងនៅជាមួយគ្នាតាមបែបគូស្នេហ៏ល្អទេ? " គាត់ក៏ចង់ឲ្យពីរនាក់នឹងស្រលាញ់គ្នាដែរបានឃើញសភាពបែបនេះគាត់ភាំងបន្តិចមែនប៉ុន្តែក៏សប្បាយចិត្តវិញដូចជាគាំទ្រឲ្យជុងហ្គុកធ្វើរឿងនេះអញ្ចឹង ( តាខូចដែលនឹង )

" មិនល្អទេ "

" ល្អ..ល្អណាស់..រងចាំពាក្យនេះយូរហើយលោកតាសមចិត្តណាស់ការធ្វើបាបរបស់ខ្ញុំមិនខាតនោះទេចំណេញលើចំណេញ "

" ចំណេញតែឯងនឹង..យើងមិនសុខចិត្តទេវើយ " នាយតូចក្រោកស្រែកដាក់ជុងហ្គុកមកធ្វើបែបនេះមិនបានទេហើយលោកតាអត់នៅខាងគេទៀតខឹងចិត្តណាស់អញ្ចឹងៗអីនេះ ><

" កុំប៉ះយើង..អាឡប់ឯងកុំសង្ឃឹមថាបានមកក្បែរយើងទៀតនោះ "

" ជេរប្ដីអាក្រក់ម្លេះ " ជុងហ្គុកមិនបានខ្វល់ទេមានតែញ៉ោះថែមពេលនាយតូចខឹងគឺជាក្ដីសុខរបស់គេធ្វើឲ្យអ្នកផ្សេងក្ដៅក្រហាយនាយសប្បាយចិត្តណាស់ ~,~ ថេយ៉ុងមិនតបវិញទេដើរតាំងៗទាំងខឹងទៅខាងលើវិញបាត់ឃើញដំណើរនឹងហើយចង់តែសើចទេប៉ុន្តែមើលទៅក៏គួរឲ្យស្រលាញ់ដែរខ្នាញ់ម្ដងៗចង់តែចាប់ក្រញិចឲ្យខ្ទេចទេ ។

TO BE CONTINUED...
- PICH -