DEVLERİN AŞKI {VALESKA'LAR}

42. bölüm kardeş kazığı

Köprüler patlamıştı. Bu görüntü görülmeye kesinlikle değerdi. Çığlık sesleri ve kaos. Her şey olması gerektiği gibi. Patlamayı izledikten sonra içeri Jeremiah girdi. Mutluydu ve heyecamlıydı. Jeremiah:

-"üzgünüm kardeşim ama bu görüntüden sonraya bırakmaya karar verdim" daha ne olduğunu anlamadan Jeremiah bıçağı Jerome'nin karnına saplamıştı. Jerome gülüyordu.

-"Neden?! Seni buralara getiren adama nasıl kıyarsın. Öz kardeşine" Jeremiah:

-"O benim annemi öldürdü ve o hayatta olduğu sürece ben yükselemem" Jerome:

-"Hahhhahahhahah bu garipti bu garipti ahahahahha" tam başka bir bıçakla Jeremiah'ı öldürecekken elim havada kaldı. Ecco bu Ecco'ydu. Bıçağı bir anda bana döndürdüğünde gözlerim karardı. İkimizde yere düşmüştük. Gördüğüm son şey Jerome'nin yüzüydü.

🖤Jay'in ağzından

Bir evin çatısından köprüleri izlemiştim. Geri inip sokak aralarında geziniyordum. Bir adamın cebinden cüzdanını aldığım ve incelemeye başladım. Bir şeye çarptığımı fark edince kafamı kaldırdım.

-"bende tam seni arıyordum ufaklık" bu soru işareti adam🙄.

-"beni neden arıyorsun?" Ed:

-"şu mükemmel cici ailen😊. Nerde😠?"

-"bilmem ki. Aa dur haklısın. Bu saate kadar beni aramaları gerekiyordu. Başlarına bişey geldi" Ed:

-"ne yani? Yeniden mi kurtarmam gerekiyor?"

-"evet. Gel gidiyoruz" büyük göktelene doğru yola çıktık. Etrafta çok insan yoktu. Fakirler ve hastalar dışında.

Bir süre sonra göktelene varmıştık. Ow ow ow bu kötü. Etrafta kimse yoktu, Yerde yatan ailem dışında...