CHAPTER 20

136 19 3
                                    

A S H Y



"Excuse me. Pwede ko bang makita si Frank?"



"You can," sagot ng lalaki na medyo may maangas na dating. Pumasok ako agad.



"Hi, Frank." I placed the fresh fruits on his side table. I'm happy to see him again. "I brought you something."



"Thank you, Ashleigh," nakangiting sabi n'ya.



"Kumusta ka na?" Umupo ako sa kanyang tabi.



"I'm better now. E, ikaw?"



"Okay naman." Gumaan ang loob ko nang makita s'yang masaya.



"Sinabi nila sa akin ang tungkol sa pagpunta mo rito last time. Salamat sa pag-aalala, Ash."
Tumango lang ako at ganunpaman, nanatiling nakangiti sa kanya.



"Anyway, nagkita ba kayo ni Rain sa labas?"



"Hindi. Bakit?"



"Pumunta sya rito. Hindi mo lang s'ya naabutan."



"Did he told you about his game plan?"
He nodded. Tiningnan ko sya ng masama.



"Alam ko ang iniisip mo, Ash." Iniwasan ko sya ng tingin.



"Pumunta sya rito para sa game agreement. He closed it."



"G-ginawa nya 'yon?" Paglilinaw ko sa kanyang to sinabi.



"May dahilan kung bakit nya ginawa ang bagay na 'yon. At nasisiguro kong isa ka sa dahilan nya."
Trying to ignore his next words, I started to change the topic.



"Did you missed them?"



"I missed them." He raised his eyes on me. "Specifically, Caitlyn."



"I missed her, too." Our eyes met at sandali kaming nagkapalitan ng tingin saka ako umiwas.



"I read your article. It was posted online. You gaved everything, including the beautiful justice to Missy's death. Thank you, Ash."



"She deserves a good justice, Frank."
He held my hand.




"I saw Rain's biggest changes now. He deserved someone like you, to look over him. Stop him from making himself a superior beast. Alagaan mo ang kapatid ko, Ashleigh."



"K-Kapatid??" Natigilan ako sa sinabi nya. "K-Kapatid mo... Si... Rain??" Talaga bang magkapatid sila? I can't believe. I don't even want to.



"Rain is my youngest brother," sabi n'ya at ngumiti. "At the same time, my half brother."
What a small world?



"He needs you right now," he added.



"Does he?"




"Our Mom passed away. It happened two weeks ago. At kanina ko pa lang sinabi sa kanya."
I lowered my head. Talagang may mga bagay na hindi kapani-paniwala. Sadyang malaki ang mundo pero maliit lang ang inikutan nito.



"Please talk to him. He needs comfort and good thoughts right now." I stood, but still his hand was on me.



"Get well soon, Frank," sabi ko sa kanya at hinawakan ang isa pa n'yang kamay.










----
R A I N



From the darkest side of my condo, I'm still thinking about my mom. Namatay syang hindi kami magkasama, at hindi man lang nagkita. We don't have communications at all. Wala rin kaming closure together. Nakakainis naman talaga ang ginawa nya. Galit ako sa ginawa nya sa pamilya namin. It's better to lose her than to be her son.



Secret Series #1 Hall Of Fame [COMPLETED]Where stories live. Discover now