Secret Series #1 Hall Of Fame [COMPLETED]

CHAPTER 04

A S H Y

I forgot what happened last night. That scene? I think, ginawa nya 'yon dahil naiinis sya sa pagiging freak ko. Because according to him, that was me.

At syempre, maaga akong pumasok sa E.U. Hindi ako pwedeng ma-late sa pagpasok since may sinusunod na rules ang University.

"Hoy! Okay ka lang?" tanong ni Cait saka umupo. As I turned my eyes on her, I smiled.

"You looked tired and pale. Napa'no ka?" tanong nya habang himas ang buhok ko.

"Marami akong iniisip ngayon," tugon ko. "Problema, isang pasakit sa isip."
Kunwari marami akong problema. Pero ang totoo, tungkol lang naman iyon sa kalandian ko with that Rain.

After class, tumuloy na kami ni Cait sa isang Café. Nakaupo kami sa isang bakanteng upuan. Talagang paborito namin ang break time. Excited na rin kaming kumain. Masyadong excited sa maliit na bagay. Gano'n kasi kami.

"Ash," tawag ni Cait habang may nginunguso.
Nilingon ko ang ibig nyang makita ko.

"Yes?" tanong ko sa lalaking nakatayo sa likuran ko.

"May gustong kumausap sa'yo," sabi nya.

"S-sino?" Jusko! Kinakabahan ako.
Umiling lang sya at agad na umalis pabalik sa kanilang kinauupuan.

Pagkatapos naming kumain, naghiwalay kami ng direksyon ni Cait. Pero saan nga ba ako pupunta? Wala namang sinabi.

Suddenly, my phone buzzed.

"This is Sky. See me at the top. Ikaw lang, huwag kang magsama ng iba."

Tinungo ko agad ang rooftop.

"Ikaw lang ba mag-isa?" Tumango lang ako.
He looked around. Sinigurado nyang wala akong ibang kasama.

"Tungkol saan ba ang pag-uusapan natin?" tanong ko.

"Si Rain," sabi n'ya habang nakatanaw sa paligid, "hindi sya pumasok sa klase."

"A-anong ibig mong sabihin?" pagtataka ko.

"After we met him last night, walang Rain na pumasok ngayon," he said, looking at me.

"Ang totoo," yumuko ako ng kaunti, "umuwi ako agad after reviews namin kagabi."

"Walang sumasagot sa tawag namin sa kanya. At hindi rin namin alam kung nasa'n sya. Pwede mo ba kaming tulungan para hanapin sya?"
I nodded. Pero ang totoo, absent-minded talaga ako. After we talked, nagkahiwalay na rin kami ng dinaanan.

And after class, umuwi na agad ako, kasi talagang naka-ikot lang ang mundo ko sa bahay at eskwelahan. Gano'n lang.

As I opened the door, Anong??? Sya agad ang bumungad sa akin.

"A-anong g-ginagawa m-mo rito?!" Halos magulat ako nang makita s'ya.

"You've greatly surprised?" tanong nya habang chill na nakaupo sa sofa at nakangiti.

"S-sa'n ka pumasok? I mean, paano ka nakapasok? Hindi mo naman alam ang passcode ng unit ko."

"Somewhere," sagot nya habang nakangisi.

"Hoy!" turo ko sa kanya. "Alam mo bang nag-aalala kaming lahat sa'yo? ALAM MO BA?! At nandito ka pa talaga sa unit ko? SERYOSO KA BA TALAGA, RAIN??!"

"Don't shout Ash!" sabi nya habang tinatakpan ang magkabilang tainga. "I'm not a brag deaf."

Ikinalma ko ang aking sarili at hinintay syang magsalita ulit.

"Sorry for making you all worried about me," he said, sighing.

"So, why are you here?" tanong ko habang nakataas ang isang kilay. He stood.

"To say something."

"About?"

"About last night. I'm sorry for that."
Talagang inaalala nya pa ang nangyari last time. Nakakahiya s'ya at talagang inulit pa talaga.

"Kasi...Kasi 'yung mga kaibigan mo, nag-aalala sila sa'yo," sabi ko. "Behind ka na rin sa mga naging subject mo."

"Yeah, I know about that trashy school grades and I hate it. Tsk!"

"Umuwi ka na sa unit mo, Rain".
Pinagbuksan ko sya ng pinto, giving him a point na pinapauwi ko na sya.
Lumapit sya sa akin. And looking on me, he suddenly closed the door.

"H-Hindi ka pa ba uuwi?"
Talagang kinakabahan ako sa kanya. He cornered me, again.

"Ano na naman ba 'to R--"
He kissed me again.

Jusko! Ayoko sana sa ganitong ganap kaso nandito na. Magsasalita pa ba ako? Ayoko na.

"I need to go now," bulong nya sa akin.
At bago pa sya umalis, he kissed me again. But it was on my forehead.

----
R A I N

'Twas my new day. Pababa na ako sa hallway when I suddenly saw her hindi kalayuan mula sa kinatatayuan ko.

She with, a guy? Crap!
What the??!!

Si Sky ang kasama nya? Okay. Why do I care about them? Duh!

"Hey dude!"
I saw Lex, Jack and Ford.

"What??"

"Sila ba?" tanong ni Lex habang nakaturo sa direksyon na pinagmulan ng dalawa.

"Ang layo namin sa'yo pero kitang-kita namin ang nagseselos mong mukha," nakangiting sabi ni Ford.

"Aminin mo man o hindi, nagseselos ka Rain," tugon ni Lex.

"Sa'n ba kayo galing?" tanong ko habang nakatingin sa kanilang dalawa.

"Kahit ibahin mo pa ang kwento Rain, hindi ka makakailag sa amin at alam mo 'yon," pang-aasar ni Lex.

"Pati ba naman si Sky pinagseselosan mo?" tanong ni Ford.

"I'm not jealous," sabi ko. "Besides, wala lang talaga ako sa mood ngayon."

NAIINIS AKO! At mas lalong nasira ang araw ko dahil sa mga mokong.

"Sabi ngang nagseselos ka Rain," bulong ni Lex sa akin.

"At may denial ka pang nalalaman," Jack added.
Saka nagtawanan ang mga loko. Problema nila? Tsk! Bakit ba kasi ganito??

"Ash called him last night," sabi ni Ford habang nakasimangot. "Pasalamat ka at ng dahil sa kanya, nalaman naming buhay ka pa pala."

"At pumunta ka pa talaga sa unit nya?" Wika ni Jack. "Nga naman, sinasamantala ang pagkakataon."

"Naka ilang kiss ka ba sa kanya kagabi, dude?" tanong ni Lex na panay ang tawa.
I smiled saka ako umalis agad. At dahil sa kaibigan nila ako, sumunod naman sila sa akin. But then, tuloy lang sila sa pang-aasar.