15. Bölüm

1.5K 122 17
                                    

" Onu hastaneye götürmeliyiz Sherlock. "

Elindeki bez parçalarını sıkıca Ally'nin ellerine bağladı.

" Hayır, sadece yorgunluk ve kan kaybından bayıldı. Bir şeyi yok. Birazdan kendine gelecektir. "

Bayan Hudson şefkatli bir ifade ile genç adama baktı. Onun endişesine.

" Ben sıcak bir şeyler hazırlayayım. "

Dedi odadan çıkarken. Aklında yeni pişirdiği kurabiyeler dolaptaki yarım şişe süt vardı. Bunların Ally'nin dönüşünü kutlamak için yetmeyeceğini düşündü.

Sherlock o sırada mutfakta şekerli bir içeçek hazırlıyorum. Biraz enerji gerekliydi.

" Holmes. "

Hafif bir inilti ve fısıltı karışımı sesle birlikte Sherlock elinde duran bardağı tezgahtan alıp içeri ilerledi. Endişeli ifadesini silip her zamanki duygusuz maskesini takındı yüzüne.

Ally biraz öksürerek yattığı yerde doğrulup oturdu ve arkasına yaslandı. Yorgun bedeni sanki onun kontrolünde değilmiş gibi hissediyordu.

Eline bağlanan bez parçasının kanlar içinde kaldığını fark etti Sherlock. Kanama durmuyordu.

" Ellerim. "

Dedi Ally yeni farkına varmış gibi. Korku dolu gözlerle kanlı bez parçalarına bakıyordu. Üstüne bağlandığı metal parçasının keskinliği Ally'nin korku dolu tutunma çabaları ile birleşince korkunç kesikler çıkmıştı ortaya.

Sherlock elindeki içeği Ally'e içirmek için bir hamle yaptı. Bu Alyuvar hücrelerinin bölünme hızını arttıracak ve onu kendine getirecekti. Ama bu kanamayı daha kötü hale getirecekti.

Bardaktakini içip geri uzattı.

" Sanırım hastaneye gitmeliyiz. "

Dedi Ally ellerine bakarak.

" Gidemeyiz ! "

Sherlock tüm siniri ile elindeki bardağı bıraktı. Moriarty'nin bunu hesapladığını biliyordu. Oyun daha bitmemişti. Hayır, bu kadar basit değildi.

Kapının açılmasıyla Sherlock oraya döndü. Kapıdan Bayan Hudson başını uzattı. Üzgün surat ifadesi Ally'nin uyandığını fark etmesi ile gülümsemeye dönüştü. Kapıdan sıyrılıp yanına ilerledi.

Elindeki gitarı Ally'e uzattı.

" Gitar çaldığını bilmiyordum tatlım. Bunu az önce kargo ile getirdiler. "

Dedi gülümseyerek. Ally uzun zamandır eline almadığı gitarına baktı.

" O kadar uzun zaman oldu ki ben bile unutmuşum. "

Dedi Ally ona gülümseyerek. Yaraları yüzünden sarılmış elleri ile gitarı zorlukla alıp dizlerine yasladı. Bayan Hudson fazlalık olduğunu hissedip huzursuz oldu.

" Ben siz çocukları rahat bırakayım. "

Dedi ve çıkıp kapıyı da arkasından kapattı.

Ally merakla Holmes'e döndü.

" Söylesene Holmes. Bunu da tahmin etmiş miydin? "

Holmes tekli koltuğa iyice yayılıp Ally'e döndü.

" Ben tahmin etmem. Çıkarım yaparım. Ama soruya gelecek olursak. Hayır, gitar çaldığın benim için tamamı ile bir sürpriz oldu. Ne kadar zamandır çalmıyorsun? "

Ally bir hayli gevşemiş tellere baktı.

" 12 sene. "

Holmes her zamanki ifadesini takınıp arkasına yaslandı ve avuç içlerini birbirine bastırıp çenesinin altında birleştirdi. Ally sık sık onu böyle uzanırken yakaladığını hatırladı. Bu hareketin anlamını bilmiyordu.

Sherlock ve Bayan WatsonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin