3. Bölüm

2.4K 162 31
                                    

Yemeğimden bir lokma aldım. Keyifle çiğnerken Sherlock cebinden çıkardığı bir resmi önüme bıraktı. Resmi görmemle ağzımdakini yutmam bir olmuştu. Yutmasaydım ortaya gerçekten iğrenç görüntüler çıkabilirdi.

" Bu kim? "

Dedim resimde kafası olmayan cesedi işaret ederek.

" Bu düğümün kilit noktası. Lucas Mortan. Aslında çok basit bir dava. Şimdiden herşeyi çözdüğümü hissediyorum. Ama yine de senin yeteneklerini bir görmek isterim."

" Peki ipuçları? "

Cebinden bir kağıt çıkardı. Eski bir mektup olmalıydı.

" En az 20 yıllık. "

Dedim kağıdı elinden alırken.

" 23 yıl. "

Dedi Sherlock. Ona şaşkınlıkla baktım. Tamam bir takım ipuçlarından bir şeyler çıkarabilirdi. Peki bunu nasıl bilmişti?

Sherlock elini uzatıp açtığım kağıdın sağ üst köşesini gösterdi.

" Tarih atılmış. "

Ağzım açık kalmıştı. Demek ki Sherlock'ta ara sıra basit yöntemlere başvuruyordu.

Mektubu sesli bir şekilde okumaya başladım.

23 Eylül 1992

Ailem gerçeği öğrendi. Benim ve kızımın burada yaşamasını istemiyorlar. Adam'a söyledim fakat beni istemiyor. Karısı ile mutlu bir yaşamı olduğunu biliyorum. Şimdi o da hamileymiş sanırım. Adam benden kızımı gerçekleri gizlememi istiyor. Tek çarem Adam. Ondan bana yardım etmesini isteyeceğim.
- Catherine

" Bu mektubu elinde buldum. Birisi onun bu mektubu ölmeden önce görmesini istediğine eminim. "

Mektubu ona uzatıp arkama yaslandım.

" O halde planlanmış bir cinayet olmalı. "

Sherlock biraz daha masaya eğilip bana yaklaştı.

" Resme bak Watson. Ne görüyorsun? "

Resme daha dikkatli baktım. İşin yüzeyinde sadece kan ve vahşet vardı. Ama biraz daha derine indiğimde, duygular ve iğrenme hissinden kurtulduğumda orada bir şey vardı.

" Tüm o hesaplara katılmayan şeyi görüyor musun Ally? "

Cesedin boğazı üç farklı darbe vardı. İlk ikisi birbirine yakın yerlerdeydi fakat ikiside başı gövdeden ayırmaya yetmemişti. Üçüncü hamle ise başı gövdeden ayırmış gibiydi.

" Bir kadın. Bir kadın olmalı, öyle değil mi? "

Heyecanla ona döndüm. Şüphesizdim. Tahminime güveniyordum. Sherlock bana gülümsedi.

" Bunu nereden çıkardın."

Bu sefer elimle resimdeki cesedin boğazını gösterdim. Kağıda iğrenerek attığım bakışlar gitmişti. Şimdi kağıda rahatlıkla dokunup cesedin boynunda ki izleri gösteriyordum.

" Katil bir kadın çünkü keskin bir şey kullanmış. Bir balta olmalı. Ona ağır gelecek gücünü zorlayacak ve insanın başını gövdesinden ayırmaya yetecek bir şey. Gücü ilk iki seferde yetmemiş fakat üçüncü seferde bunu başarmış. "

" İyi gidiyorsun Watson. Peki o diğer parçayı görüyor musun? "

Ne olduğunu anlamaya çalıştım. Mektubu eliyle biraz önüme itti. Mektup. Ne vardı mektupta? Elime alıp tekrar okudum o günlükten koparılmış sayfayı.

Benim ve kızımın.

" Kızı ! "

Dedim heyecanıma yenik düşerek. Etraftaki masalar bize dönüp bakmıştı. Yerimde biraz küçüldüm. Kendimi fazla kaptırmıştım.

" Kızı değil mi Sherlock? Katil her kimse o kadının kızı. Mektuptaki kadın. Ama peki Lucas' ın olayla ne alakası var? "

" Bunu daha sonra bulacağız sevgili Watson. Çünkü derhal kalkmamız gerekiyor. "

Şaşkınlıkla Sherlock'un ayağa kalkmasını ve çıkışa ilerleyişini gördüm. Aceleyle kağıtları toplayıp peşinden koştum.

" Ne oluyor Sherlock? "

Bir taksiyi çevirmek için elini salladığında lokantadan çıkan adamların bize doğru geldiğini görmüştüm. Fakat hiçbir taksi durmuyordu.

" Ne oluyor Sherlock? Artık anlatacak mısın? "

" Seni geçen sene bir davada suçlu olarak gösterdiğim adamın lokantasına getirmiş olabilirim. İki erkek kardeşinin , ağabeylerinin hapiste olmasından pek memnun olmadıkları açıkça ortada. "

Dedikten sonra ceketini çıkardı.Boynundaki atkıyı da çıkarıp bana uzattı.

" Sanırım bu işi eski yöntemlerle halledeceğiz Watson. Sen bu sırada bir taksi bul. 15 dakikan var."

Gelen adamlardan biri Sherlock'a sıkı bir yumruk salladı. Kolunu tutup arkasında kıvırdı ve diğer gelene sıkı bir tekme fırlattı. Kolunu kıvırdığı adamın karnına sert bir dirsek geçirdiğinde ben kendi midemi yoklamıştım. Cidden sert dövüşüyordu.

En sonunda ikiside yerde olduğunda saatime baktım. İşin şaşırtıcı yanı ise gerçekten tam olarak 15 dakika geçmiş olduğuydu. Eliyle alnındaki teri silip bana döndü. Gülümseyerek kıyafetlerine uzandı ve aldı.

" Sana taksi bulmanı söylediğimi hatırlıyorum. "

" Bir an sizi izlemek daha çekici geldi. "

Güldü ve geçmekte olan bir taksiciyi çevirdi. Taksici şaşkınlıkla bir yerdeki baygın adamlara bir bize bakıyordu.

" Fazla içki. "

Dedi Sherlock. Taksici bu cevabı mantıklı bulmuş olmalı ki arabayı çalıştırdı.

" 221 Baker sokağı. "

Adam kafasını salladı.

Başımı Holmes'un omzuna yasladım. Aşırı yorucu bir gün olmuştu benim için.

" Bugün yorucu bir gündü Holmes."

" Öyleydi Watson. Belki biraz dinlenmelisin? "

Hafifçe yağan yağmurda sisli sokaklarda gözden kaybolana kadar ilerledik.

Sherlock ve Bayan WatsonHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin