CHAPTER TWENTY SEVEN

3.9K 207 25
                                    

Chapter Twenty Seven
~•~

Knoxx’s Point of View

Pabalik balik lang ako rito kong saan ko iniwan si Sync para kunin ang kotse ko. Pero pag balik ko ay bigo akong mahanap siya.

Nakatayo lang ako habang hinihintay siya, baka ay may binili lang at babalik din kaagad.

Habang nag hihintay ay napatingin ako kong saan kami nakaupo kanina. Nakakita ako ng isang envelope, kulay itim ito na tila ba'y may lamang mensahe.

Kinuha ko ito at binuksan. Pag bukas ko ay kita ko ang litratong mag kasama kami ni Sync, ang saya ng ngiti namin subalit may kumuha ng atensyon ko. May note na naka lagay sa likuran nito.

“You love him, don't you?”

Para akong nabuhusan ng malamig na tubig sa binasa ko. May naka sulat na pangalan kong saan ito galing, sa lolo ko.

Mabilis akong tumakbo sa kotse ko at pinaharurot ito papunta ng mansiyon.

Habang pinapatakbo ang sasakyan ay wala akong iniisip kundi kong saan at ano ang kalagayan ni Sync ngayon.

Ilang minuto ang lumipas hanggang sa marating ko ang mansiyon. Hindi ko na nagawang i-parke ang kotse ko at mabilis na tumakbo papunta sa loob ng mansiyon.

Taka akong pumasok dahil ket niisang maid ay wala akong nakikita o naririnig man lang. Tumigil ako rito sa sala at pinuntahan ang bawat kuwarto pero ket niisa ay walang maid. Pati si Nanny at Noona ay wala rin.

Tinahak ko ang daanan papunta sa second floor kong saan ang office ni lolo, baka sakaling nandun siya.

When I approached the door, I felt something weird going in there. Nag walang bahala ako at mabilis na binuksan ang pintuan.

Bumungad sakin ang tahimik na kuwarto, ang office ng lolo ko. Napatingin ako sa lamesa nito at kitang may alak sa itaas nito, nasa kalahati na ang bawas nito. Napatingin ako sa upuan nito, nakatalikod ito sa akin kaya hindi ko makita kong sino ito.

“Nasaan si Sync?” Kalmadong sabi ko. Hindi ito umimik sakin kaya pinili kong lumakad papalapit duon.

Hindi pako nakakalapit sa kinaruruonan nun ng biglang may tumayo duon at siyang kinagulat ko.

“You're here, Mr. Knoxx Kraig Reigan.” She gave me this seductively looked. “Sinasabi ko naman saying hindi ‘yon ang huling pag kikita natin, kaya ako nandidito.” She smiled at me.

“Bakit ka nandidito?” Nasabi ko na lamang habang pinagmamasdan siya.

She's wearing a fitted red dress, a red lipstick. Base sa kurba ng katawan nito wala itong suot kahit na ni isang saplot. Kinuha nito ang alak na nasa itaas ng mesa at isinalin sa basing nasa kamay nito. Matapos sinalinan ang baso ay ininom naman nito agad.

“Sino kaba?” Tanong ko rito. Pero tiningnan lang ako nito na para bang hindi nakarinig.

Mukha lang ang kilala ko sa babaeng ito. Siya ang parating kasama ni Zeus, ang gagong lalaking iyon. Hindi ko inaakalang hanggang dito ay makikita ko ang babaeng ito.

“I'm Vanessa Ahn,” She looked at me. Lumakad ito papunta sa gilid ng lamesa habang tinatanggal ang straps ng dress nito. “I'm your fiancée. ”

Nabata ako sa sinabi niya. Soon to be my fiancée? What the hell was that?! Is that a goddamn joke?!

“You're kidding, right? Then, I don't like that joke. You can leave this mansion at once.” I stared at her.

Imbis na gulat ang makikita ko sa mukha nito subalit lumaki ang ngiti nito.

“Should I?” She smiled. “Ako ang magiging mapapangasawa mo, that's what your grandfather said.”

Lumakad ito sa akin at dahan-dahang tinanggal ang mga straps nito hanggang sa matanggal na lahat nang ito. Tumambad sa akin ang ang mala coca-colang katawan nito.

“Stay away from me!” May tensiyon ang boses ko.

Hindi ito nakinig sa akin kaya tinuloy padin ang pag lalakad nito papunta sa akin. Ako naman ay paatras lang ng paatras hanggang masandal ang katawan ko rito sa may pader kaya napatigil ako.

“Oh,” Tumigil ito sa pag lalakad papunta sa akin. Bumalik ito sa lamesa at kinuha ang dalawang baso at sinalinan ito ng alak. “Let's drink,” Lumakad ito at dinalo ang isang baso ng alak.

“I refuse,” Nakatingin lang ako sa kaniya.

“Okay, if you insisted,” Tumalikod ito at akmang lumakad. “If you don't want to drink with me—oh! Hinahanap mo si Sync, right?” Napatingin ako sa kaniya. “If you drink this, sasabihin ko kong saan mo siya makikita.” Sabay pakita ng basong hawak hawak niya.

Nakatingin lang ako sa kaniya habang pinagmamasdan ko ang hawak nitong baso ng alak.

Should I drink it or not?

Kong iinumin ko ang alak na hawak nito, malalaman ko kong saan si Sync. Hindi ko alam kong papaniwalaan koba ang pinagsasabi nito, pero wala na akong choice. Habang maaga ay kailangan kong mahanap kong saan si Sync, dahil alam ko ang ugali ng lolo ko. I know him for a long time, alam ko ang mga kaya niyang gawin.

Hindi ako sumagot sa kaniya at agad na kinuha ang baso ng alak na hawak nito.

“Iinumin ko ‘to hindi dahil sa gusto ko para may gagawin kang masama sa ‘kin. Alam kong nilagyan mo ito ng gamot para maka tulog ako ay gagawin mo ang kailangan mong gawin,” Tumingin ako sa kaniya. “Iinumin ko ‘to para malaman ko kong saan si Sync, siya nalang ang meron ako at ang magiging anak namin. Wala na akong choice kaya iinumin ko ‘to.”

Vanessa Point of View

He's interesting.

Wala siyang pakialam kong ano ang mangyayari sa kaniya basta mahanap at malaman niya kong saan ang taong mahal niya, si Sync.

“So that thing called love?” Wala sa sariling tanong ko.

Akmang iinumin na niya ang alak pero napatigil ito dahil sa tanong ko.

“I live in this world for such a long time but,” Lumakad ako papunta sa lamesa. “Pero hindi ko alam kong ano ang nararamdaman pag may nag mamahalin sa ‘yo.”

Umupo ako sa upuan rito at inayos ang dress na suot ko. Nanatiling nakatingin sa akin si Knoxx, he's clueless.

“Hey, put it down,” Utos ko kaniya. “You love him don't you? Sasabihin kona kong saan mo siya makikita. You can find him in this address. ” Ani ko sabay tapos sa kaniya ng papel kong saan nakalagay ang address.

Nakatingin lang sakin si Knoxx, kota ko sa mukha niya ang pag ka taka sa nangyayari.

“Bakit mo ‘to ginagawa? Akala ko ba—”

“You must be thankful dahil sa ginagawa ko ngayon. I don't do explaining so go and get back the one that you'd love. Ayan lang ang makakaya ko.” Putol ko sa sinasabi niya at sumimsim ng alak.

Lumakad ito papunta sa pintuan nitong office ni Mr.Rafael, bago paman makalabas ay lumingon mona siya sa akin.

“Thank you.” He mouthed at mabilis na tumakbo palabas.

Naiwan ako rito habang kaharap ang alak. Disidido akong gawin iyon sa kaniya kanina pero dahil sa sinasabi niya at para akong namulat sa reyalidad.

I used to love someone but that someone cheated. Simula nun ay sinumpa ko na ang salitang ‘pag-ibig’. Pero nuong nakita ko kong paano pahalagahan ni Knoxx si Sync ay nawala iyon.

I used to hated the thing called love’ but when I saw Knoxx that he cared about Sync more that himself, that's make me glad.

Go and get back the one that you'd love, Knoxx. And never lose him again.

Knoxx Kraig Reigan | [B×B][MPREG][✔]Where stories live. Discover now