ဒါေပမယ့္.....
"ေၾသာ္... ေက်းဇူးေနာ္ ကိုမိုးပင္လယ္...ေခမီလဲ တစ္ရႈးလိုေနတာ"
မိုးပင္လယ္ လက္ထဲကတစ္ရႉးက ေခမီလက္ထဲေရာက္သြားၿပီး ေခမီ့ရဲ့ ရွက္ဝဲဝဲရယ္သံနဲ႔အတူ အားလံုးအၾကည့္က သူ႔ဆီေရာက္လာတယ္။
"ဗ်ာ...ေၾသာ္..ဟုတ္ကဲ့ ေနြၪီးေရာ ယူၪီးမလား"
"ရတယ္..မယူေတာ့ဘူး"
မိုးပင္လယ္ ေခါင္းညိတ္ကာေခါက္ဆြဲကိုတူနဲ႔ၫွပ္ယူလိုက္ၿပီး စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ ပါးစပ္ထဲထည့္ေနတုန္းမွာပဲ...
"ဆရာဆီး...ဆရာက ဘယ္လိုလုပ္ ေဒါက္တာေခမီ တစ္ရႈး လိုမွန္းသိတာလဲ"နပ္စ္ျဖဴျဖဴအိ ကေမးေတာ့ ေဘးက နပ္စ္သဒၵါထက္ကလဲတူကိုကိုက္ၿပီး ေခါင္းညိမ့္ျပတယ္။သူလဲသိခ်င္ေနပါတယ္ေပါ့...
နင္တို႔ကသိခ်င္ေန ငါကစိတ္ညစ္ေနၿပီ...
ေနြၪီး မ်က္ႏွာအေနအထားကေတာ့ ဘာမွအေျပာင္းအလဲမရိွဘဲ ေခါက္ဆြဲကိုပဲအာရံုစိုက္ၿပီးစားေနတယ္။သူလဲ သိခ်င္ေနတဲ့ ၂ေယာက္ကို ဆက္စားဆိုတဲ့အမူအရာလုပ္ျပၿပီး မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္တယ္။
စိတ္ညစ္ရတဲ့အထဲ!!
သူတို႔ရဲ့ ပညာေပးအစီအစဥ္ကို ရြာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဓမၼာရံုမွာစီစဥ္ထားတာမို႔ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကိုသြားၾကရမွာျဖစ္တယ္။ပစၥည္းပစၥယေတြကေတာ့ ရြာလူႀကီးက ေရႊ့ထားၿပီးၿပီ။
မနက္၁၀နာရီထိုးေလာက္က် သူတို႔ ဆရာဝန္သံုးေယာက္နဲ႔နပ္စ္၂ေယာက္လဲ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မ်က္လံုးခ်င္းဆံုမိခ်ိန္မရိွေအာင္အလုပ္ရႈပ္ေတာ့တယ္။ရြာကလူႀကီးသူမေတြကိုအေျခခံက်န္းမာေရးစစ္ေဆးတာေတြ ဘာေတြနဲ႔ ေန့လည္ ၂နာရီကိုေရာက္မွန္းမသိေရာက္လာတယ္။ေန့လည္စာကေတာ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာပဲ စားျဖစ္ၾကတယ္။
အကုန္လံုးနားေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္ေနြၪီးက လူနာေတြဆက္ၾကည့္ေနလို႔ မိုးပင္လယ္သြားေခၚလိုက္တယ္။
"ေနြၪီး ခဏနားၪီးေလ..ထမင္းမစားဘူးလား"
"ကြၽန္ေတာ္မဆာေသးဘူး"
"မဆာေသးဘူး!!မနက္ကေခါက္ဆြဲေလးတစ္ပြဲပဲစားထားတာေလ"
ေနြၪီးကၿပီးၿပီးေရာ ေခါင္းညိတ္ျပရင္း...
"ကြၽန္ေတာ္က ေတာ္ရံုမဆာတတ္ဘူး...ေဟာေျပာမွာက၄နာရီစမွာမလား ဆရာတို႔ေရမိုးခ်ိဳးထားႏွင့္ၾကေလ..ကြၽန္ေတာ္ၿပီးေတာ့မွာပါ"
YOU ARE READING
?Daffodils[Complete]
Romanceတောင်ပေါ်ဒေသဆေးရုံတစ်ခုမှာတာဝန်ကျကြတဲ့ခွဲစိတ်ဆရာဝန်လေး၂ယောက်ရဲ့Love story ရိုးရိုးလေးပါပဲ... ဖြေးဖြေးငြိမ့်ငြိမ့်drama ဇာတ်လမ်းလေးတွေကြိုက်သူတွေအတွက်ပိုအဆင်ပြေမှာပါ...
🍁Daffodils အပိုင္း(၈)ခ်ယ္ရီရင္ခုန္သံ
Start from the beginning