17თავი

206 10 1
                                    

ჰიმა:

ისეთი  გრძნობა მაქვს  თითქოს გული  ამომგლიჯეს  და  ძირს  დაგდესო  ვგრძნობ  შიშს,  რაღაცის  შიშს  რაც  განძრევის  უფლებას  არ  მაძლევს   თითქოს   ვინმე   მაკავებს,  ისეთი   გრძნობა მაქს  თითქოსდა   ვიღაცას  რაღაც  შემთხვა.  თანაც  ძალიან  ცუდი!.

მა  დროს   კარზე  ბრახუნი  ატყდა   რა  დროსაც  გული  გამისკდა  ჭიქა  ხელიდან  გამივარდა   და  ამ  დროდ   ქეთოც  ატირდა.   უცბად  ოთახში  ავირბინე   ქეთო  ხელში  ავიყვანე   და  ქვემოთ  ჩავედი  რომ   კარები  გამეღო.

მე: მოვდივარრრ!

როცა  კარები  გავაღე   იქ  დათო  დავინახე  ძალიან  შეცვლილა.

დათო: ჰიმა?!  როგორ  შეცვლილხარ   ერთი  წელი  გავიდა  რაც  არ  მინახიხარ.

მე: ხო  შენც  შეცვლილხარ   მაგრამ  ასე   ძალინ  რატომ  აბრახუნებდი  კარებს!?

დათო:  ჰიმა  ცუდი  ამბავი  მაქვს!   სანდროს  ეხება!

როცა  ეს  გავიგე  გავიყინე,  გავქვავდი,   არ  ვიცოდი  რა  მეთქვა   დათოსთვის.

მე:  რა...რა  მოუვიდა  სანდროს?  მეტყვიიი?

დათო: ავ....ავარიაში  მოყვა!

ამის  გაგონებისას    ქეთო  კინაღამ   ხელიდან  გამივარდა  ამის  მოსმენას  მერჩივნა   მიწას ჩავეტანე!

არაა...ის...არ  მოკვდება  მინდა  რომ  იცოცხლოდ  მიყვარს!!  მიყვარს!!  მიყვარს!!     მასთან  უნდა  წავიდე  ახლავე!

მე: მასთან  წამიყვანე  გთხოვ  ქეთის  ძიძასთან  დავტოვებ!

დათო:  კარგი  დაგელოდები!


ქეთო  ძიძასთან  დავტოვე  ჩვენ  კი   სავადმყოფოში  წავედით, იქ  კი  ყველა  ვნახე   ვინც  ამ  ერთი  წლის  განმავლობაში  არ  მინახავს.

თაკო: ჰიმა  ძვირფასო  როგორ  ხარ?   ჩემი  შვილიშვილი  სადარის?

მან...ალბათ ქეთოს   შესახებ სანდროსგან  გაიგო.

მე: ქეთო  ძიძასთან  დავტოვე.

 შენი ტკბილი ტუჩები    (  დასრულებული)Where stories live. Discover now