თავი1

785 16 0
                                    

ჰიმა:

დილას დედაჩემის ყვირილი მაღვიძებს და როგორც ყოველთვის ქეთოს უყვირის ქეთო ჩვენი სახლში მოსამსახურედ მუშაობს.
ავდექი მოვწესრიგდი და ჩემი სასკოლო ჩანთით სასტუმრო ოთახში ჩავედი,

მე: ნინა გეყოფა ყოველთვის ქეთოს რატომ ეჩხუბები? (ნინა დედაჩემს სახელია)

ნინა: ჰიმა ეს შენი საქმე არარის სხვათაშორის შენ დასჯილიხარ, იმისგამო რომ ორი დღე სახლში არყოფილხარ ისეწახვედი შენს მეგობრებთან რომ არც მე არც მამა და არც ნიკა არ გაფრთხილე.

ჰიმა:

(ნიკა ჩემი უფროსი ძმის სახელია მამას კი ავთო ქვია)

დედაჩემს გაბრაზებული თვალებით ვუყორებ რადგან დილიდან ჩხუბზე გადმოდის.

მე: ვიცი რომ დასჯილივარ და ისიც ვიცი რომ კერძო სკოლიდან გამომიყვანეთ და საჯარო სკოლაში შემიყვანეთ. და საერთედ სულერთია სად ვისწავლი გესმის! მე ბაბი არვარ რომ ყველას და ყველაფერს დამცინავი და ამაზრზენი სახით შევხედო.

( ბაბი ჩემი დეიდაშვილია)

კარგი ახლა უნდა წავიდე ახლი დავგადასავალი მელოდებ. და გარეთ გამოვედი მძღოლმა მანქნის კარები გამიღო და მეც ჩავჯექი. როცა სკოლასთან მივედით იქ ბავშვები იყვნენ დიდიც და პატარებიც.

მე ჩვიდმეტი წლის ჰიმა კაჭარავა ვარ მე მდიდარ ოჯახში ვცხოვრობ, მაგრამ ჩემთვის სიმდიდრე არაფერს წარმოადგესნ ისევე როგორც ჩემი ძმისთვის ყველაზე მეტად მიკვირს სახელი ჰიმა რატომ დამარქვეს მაგრამ ჩემი სახელი მაინც მომწონს.😁 მაქნიდან გადმოვედი და ყველა მე მომაშტერდა და ყველა რაღაცას ჩურჩულებდა, სკოლაში სულ კარგ ნიშნებზე ვწავლობ რადგან მინდა ამერიკაში წავიდე სასწავლებლად. სკოლის შენობაში შევედი იქ კი სკოლის დირექტორი და ყავისფერ თვალება გოგო დამხვდა.

 შენი ტკბილი ტუჩები    (  დასრულებული)Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ