თავი2

342 15 0
                                    

სანდრო:

დილას აგდექი უაზრო ხაზიაძე გამეღვიძა ჩემს ხელებს რომ დავხედე ვენები სულ ჩალურჯებული მქონდა ნემსის გამო, ხო მე ნარკოტიკს ვიღებ ამ შხამზე დამოკიდებული ვარ მაგრამ ეს დედამ არ იცის ხო მე დედასთან ერთად ვცხოვრობ პატარა სახლში. როცა ერთი წლის ვიყავი მამამ მე და დედა მიგვატოვა სხვა ქალის გამო.

შემდეგ გავიგე რომ თურმე ის ქალი ცოლად მოუყვანია და გამდიდრებულა, რამდენჯერმე მყავს ნანახი მაგრამ მის დანახვაზე ზიზღით ვივსები იმის გამო რაც დედაჩემს დამართა როცა სადმე ვხედავ მინდა იქვე ჩავაძაღლო.
მე დედაჩემის გვარი მაქვს რადგან არ მინდოდა იმ არაკაცის გვარი მქონოდა.

მე სანდრო ქურდიანი ვარ თვრამეტი წლის დედაჩემს კი თაკო ჰქვია, ოთახიდან გამოვედი როცა სამზარეულოში შევედი მაცივარზე მიკრული
წერილი დამხვდა.

"დღეს შუაღამამდე მიწევს დარჩენა სამსახურში ფული ჩემს ოთახშია საჭმელი მაცივარში თავს გაუფრთხილდი მიყვარხარ"

ფურცელი ნაგვის ურნაში ჩავაგდე და დავიწყე ფიქრი თუ სად წავსულიყავი, თანაც დღეს შაბათია ალბათ საღამოს ჩემი მეგობარი წვეულებას გამართავს რადგან თითქმის ყოველ შაბათს ჩემი მეგობარი თავის სახლში წვეულებებს მართავს.

ჰიმა:

როცა დილით გამეღვიძა გამახსენდა რომ დღეს შაბათია უკვე ერთი კვირა გავიდა რაც ახალ სკოლაში დავიწყე სწავლა და იქაურობას შევეჩვიე, ძალიან კარგი ყოფილა საჯარო სკოლაში სწავლა იქ არც მკაცრი მასაწავლებლები და არც მანდატურები არიან.

ავდექი მოვწესრიგდი სპორტულები ჩავიცვი და ქვევით ჩავედი როცა ქვევით ჩავედი ყველა საუზმობდა ამიტომ გადავწყვიტე მეც მათან ერთად მესადილა.

მე:დილამშვიდობისა.

დედა: დილამშვიდობისა პრინცესა, შეგიძლია იქითა ორშაბათიდან კერძო სკოლაში ისწავლო შენი სასჯერი დამთავრდა,

 შენი ტკბილი ტუჩები    (  დასრულებული)Where stories live. Discover now