Dipper's POV
Will ve Kill gittiğinde Bill derin bir nefes aldı.
-Sonunda, hiç bitmeyecek sanmıştım.
-Ne konuştunuz?
-Senin anlamayacağın şeyler Çam ağacım~
-Hey! Ben çocuk değilim.
Hüsnü:Lan gerizekalı adam şeytan sana her boku yapar niye bağırıyosun?
Neyse ben okuyucu ile çay içmeye gidiyom sen halledersin.
Dipper:Ah be anca sana ihtiyacım olduğun zamanlar git zaten.
Bir şekilde halledeceğimi düşünüyordum. Bill'e baktım, bana sırıtarak bakıyordu.
-İç sesin ile kavgan bittiyse konuşmamıza devam edebilir miyiz Çam ağacım?~
-Sen aklımı mı okuyorsun!
-Olabilir~
Yanıma geldi ve beni belimden tutup kendine çekti. Adrenalin vücuduma tam gaz gelmiş ve yanaklarım kızarmıştı. Bill dudaklarıma küçük bir buse kondurduğunda resmen kulaklarıma kadar kızarmıştım. Yüzümü Bill'in göğsüne gömdüm. Bu gerçekten çok utanç vericiydi.
-Aww kızarınca çok yatlı oluyorsun Çam ağacı
Cevap vermedim. Çünkü çok utanmıştım.
-Cevap yok mu?
Yine cevap vermedim. Cevap verirsen batıracağımı biliyordum. Onun konuşmasına izin verdim.
-Peki, film izlemek ister misin?
-Evet..
Beni kucağına aldı ve televizyonda rastgele bir film açıp izlemeye başladık. Şu an fark ediyorum da, Bill'in yaptığı şeyler artık rahatsız etmiyor. Tam tersi güzel hissettiriyor.Ama düşmanız yani, Mabel bunu öğrenirse? Ya da Ford ve Stan amca? Onları tekrar kaybetme niyetinde değilim. Bir aşk yüzünden mi? Hayır bunu yapmayacağım. Aptal değilim. Ve sadece aptal insanlar sevdiği insan uğruna her şeyi göze alır. Ben öyle bir insan değilim...
Akşam saat: 01:13
Dipper's POV
Sonunda film bitmişti ve akşam olmuştu. Bill beni kucağına almış ve yavaşça yatağa bırakmıştı. Yorganı üstüme çektim ve gözlerimi kapattım. Arkamda bir sıcaklık hissedince (Ulan ben mi çok kötü yazıyorum?) hızla arkamı döndüm. Bill bana sarılmıştı. Yüzümde küçük bir gülümseme oluştu. Aklıma bu günkü planım geldi ve başımı sağa sola sallayarak düşüncelerimden uzaklaştım. Dudağına ufak bir öpücük kondurdum. Sonuçta onu bir daha göremeyecektim.
Bill'e doğru döndüm ve sıkıca sarıldım. O da bana sarıldı. -Dur bi dakika ne!?
-S-sen uyumadın mı?
-Hayır Çam ağacım~ Ayrıca çok tatlıydı
-Beni utandırmak için mi yapıyorsun bunu?
-Hayır Çam ağacım. Hadi uyu. Saat geç oldu
-Peki..
Bir kaç dakika bekledim. Uyuduğuna emin olunca yataktan kalktım. Buna emin miydim? Kaçacak mıydım, bir daha geri dönmemek uğruna? Onu, aşık olduğum ve yanında mutlu olduğum bu adamı bırakmak gerçekten zordu. Ama kendimi zorunlu hissediyordum -öyle olmasam bile.
Biraz sonra bu düşüncelerden kurtulup evden çıktım. Şelaleye doğru yol almaya başladım.
Şelaleye vardığımda Will oradaydı. Adımlarımı hızlandırarak yanına gittim.
-Gideceğine emin misin?
-Evet, eminim.
-Sen öyle diyorsan.
Will anlamadığım bir kaç şey söyledi ve portala benzer bir şey açıldı. Son kez şöyle bir etrafa baktım. Buraya bir daha dönmeyecektim. Derin bir nefes aldım ve portala girdim.
————————————————————
Herkese Selamlar aq,
Evet baya uzun bir zamandır yoktum, biliyorum. Eh, telefon yasağı feln işte. Ve farkettim ki evde bitkisel hayata giren tek insan evladı benim. Aslında daha uzun yazacaktım ama beynim yetmedi. Siz anladınız işte. Devamı kesin gelir. Bundan sonra bırakmaya niyetim yok. Ha bide Lgbt anketi qitabımı fln okuyun amk. Bi şey daha pls oy ver aq bütün hayal gücümü buna kullanıyom. Neyse hadi eyw krndine iyi baq
Tarih: 11/07/2021
Gün:Pazar
Kelime sayısı: 976
YOU ARE READING
~~~BİLLDİP~~~
FanfictionAq belki bırakırım.Ama yinede oku sen belki güzel olur jjsjsjsjjssj
"Gerçekten lanet olsun"
Start from the beginning
