Cinayet | Texting

3.2

⚡️

Sınır: 800 Oy - 100 Yorum

Sınır geçmeden bölüm gelmeyecektir ❤️

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın, iyi okumalar 💐

Okuyan sevgili arkadaşlarım, okuduktan sonra oy verirseniz çok sevinirim <3

Bölüm sonunda bombayı bıraktım, kaçıyorum 🔥

⚡️

"Rüya, artık dünyaya mı dönsen diyorum ? Bir hafta oldu."

Gözlerimi pencereden çekip Asya'ya döndüm.

"Niye ki ?"

"Bir haftadır yüzün beş karış, duygusu alınmış insanlar gibi geziyorsun. Bir şey mi oldu diyorum, hayır diyorsun ama bir şey olduğunun farkındayım. Anlat artık bana ?"

"Asya, canım sıkkın işte farkındasın."

Diyerek geçiştirdim. Elbette farkındaydı ve bende bunun farkındaydım.

"Anlat işte bana, bende bilmeyeceksem niye varım ki ?"

"Hani şu Sherlock vardı ya, görmüştün telefonumda."

Doğrular şekilde başını salladığında anlatmaya devam ettim.

"Geçen hafta onunla kavga ettik, kavgada değil aslında ama ben biraz sinirlenip engelledim. Şimdi de kendimi değişik hissediyorum Asya."

"Nasıl yani ?"

"Yani onunla konuşmaya alışmışım işte, bazen elim mesajlarımıza gidiyor istemsizce."

"Rüya, ben dalga geçmiştim ama sen gerçekten hoşlanıyor musun acaba bu çocuktan?"

"Hoşlanmış mı oluyorum ?"

Hoşlanmıyorumdur, ya da hoşlanıyor muyumdur acaba ?

"Saf mısın salak mısın kızım ? Utkuya aşık mıyım diye düşünüp durduğumda akıl veren sendin."

İyi ama başkasına anlatmak kolaydı. İnsanları analiz etmek, kendini etmekten daha basitti bir kere.

"Başkasına akıl vermek kolay Asyacım."

"O zaman bende sana vereyim. Sen şimdi anlat bana, yakışıklı mı ?"

Bilmiyordum ki, zaten onu göremediğim için sinirlenip engellemiştim ya.

"Bunun önemi yok biliyorsun."

"Pas geçelim bunu, peki onu arkadaşın olarak görebiliyor musun ?"

Barlas ve arkadaş ikilisi, kesinlikle yan yana gelemezdi.

"Hayır, arkadaşım gibi değil. Neyim olduğunu kafamda oturtamıyorum bile. Saçma sapan bir durumdayım Asya ya."

Arkadaş değilse ne olabilirdi düşündüğümde ise elbette yanıt yoktu. Durduk yere başıma iş almıştım, neden hemen atladıysam ben cinayet çözelim diye.

"Bence bu arada her şey açık net, ortada."

"Nesi ortada ?"

Ortadaysa ben niye görmüyordum ? Sınıfta kalkıp sınıfın ortasında avazım çıktığı kadar bağıracaktım sinirden.

"Sen baya baya hoşlanıyorsun, hatta bence bir tık üst seviye bile olabilir."

Öyle kolay mıydı hemen teşhisi koymak, öyle olsa ben farkında olurdum herhalde.