21.bölüm

207 11 4
                                    

Canım sıkılmıştı,odama gelip kitap okumuştum ama 1 saat olmuştu ve gerçekten sıkılmıştım,odadan çıkıp salona gittim,Alex içerde telefonla uğraşıyordu
"Gitmedin mi sen"
"Gördüğün gibi"
"Sana çık git evimden dedim"
"Ben de hayır dedim,doğru düzgün konuşana kadar şurdan şuraya adım atmam"
gerçekten yoruyordu,mutfağa gidip dolaptan bir şişe şarap çıkarım bir de kadeh aldım,masaya oturdum ve kadehi ağzına kadar doldurup boş duvara bakarak kafama diktim,muhtemelen yapmamam gerekiyordu ama umrumda değildi.,
Alex içerden seslendi
"Ne yapıyorsun?"
"Hiç"
ses vermedi ve direkt yanıma geldi,başım ağrıyordu ve yanıyordum
"Ne yaptığını sanıyorsun!Bu yapmaman gereken en önemli şey!"
gülüp
"Öyle mi?Ne yapılıp yapılmaması gerektiğini sen mi anlatıyorsun bana!"
"Şuna bak,tüm şişeyi tek başına bitirmişsin,manyak mısın sen!?"
"İstemiyorum bu bebeği,senin bebeğini ne taşımak ne de sonra doğurmak istiyorum!"
"Ne?Ne diyorsun sen?"
"Duydun ne dediğimi,bebeği doğurmayacağım,önümüdeki günlerde de hastaneye gidip aldıracağım"
"Bak kafan yerinde değil duşa girip dinlenmen gerekiyor,yanlış kararlar verebilirsin yapma"
"Yanlış karar verdiğim falan yok,istemiyorsam istemiyorumdur,nokta"
derin bir iç çekip kolumdan tutup beni banyoya sürükledi ve kıyafetlerimi çıkarıp duşun içine soktu,suyu ayarlayıp
"Kendine gel ve sonra konuşalım"
diyip banyodan çıktı,kafam kesinlikle güzeldi,şu an sağlıklı düşünemeyeceğimi biliyordum,düşünmeye çalışmak yerine beynimi salıp kendimi suyun altına bıraktım..
Duştan çıkıp odama geçtim,üzerime rahat bir şeyler geçirip Alex'in yanına salona gittim
"Şu an nasıl hissediyorsun?"
"İyi"
"Güzel,başın ağrıyor mu?"
"Hayvan gibi"
"İlaç alabilirsin bir tane"
"İstemiyorum"
"Gerçekten neden her şeyde bu kadar inatçı davranıyorsun?Bir kere tamam desen ölmezsin"
"Evet"
"Delirtiyorsun adamı"
"Biliyorum"
sinirlendiği çok belliydi,bebek konusunu konuşmak istemiyordum,çünkü emin değildim,doğurmak istemiyordum ama içten içe ya istiyorsam diye düşünmeden de duramıyordum,bunu düşünürken karnım guruldadı,acıkmıştım
"Yemek hazırlar mısın?Yorgunum ben"
"Tamam ne istiyorsun" dedi gergin bir şekilde
"Makarna"
"Tamam yaparım şimdi"
"Sağol"
..
Yemek bitmişti,güzeldi ve doyurmuştu,saat 7'ye geliyordu,telefonu alıp Bells'i aradım ve odama geçtim
"Alo?"
"Alo Bells,ne yapıyorsun?"
"Hiçbir şey derslere bakıyordum biraz,sen?"
"Hiçbir şey,çok tutmayacağım seni,Alex geldi sabah ve hala burda,gitmesini defalarca kez söylememe rağmen gitmedi,ve kafamın iyi olduğu bir sırada bebeği doğurmak istemediğimi söylemiş olabilirim"
"NE?!!"
"Evet"
"MEL İŞTE BUNUN İÇİN İÇİLMEMESİ GEREKİYOR!"
"Biliyorum"
"Ayrıca karnında bir bebek var,yaptığının farkında mısın?"
"Farkındayım"
derin bir nefes aldı
"Ne yaptın peki?Konuştunuz mu sonra?"
"Hayır,çok gergin,şu an hiç sırası değil"
"Mel sana kalırsa hiçbir zaman sırası değil,daha fazla erteleme kapatalım ve gidip konuş"
haklıydı,daha fazla ertelemenin bi anlamı yoktu
"Haklısın tamam,gidip konuşacağım"
"Evet konuş,kapatıyorum hadi bana haber ver sonra"
"Tamam,görüşürüz"
"Görüşürüz"
telefonu kapatıp cebime koydum,derin bir nefes aldım ve kendimi toparlayıp odamdan çıktım..

My LoveWhere stories live. Discover now