12.Bölüm

255 10 0
                                    

Duştan çıktım,biraz rahatlamıştım,odama gidip üstümü giyindim ve kahvaltı hazırlamak için mutfağa yöneldim,tam o sırada kapı çaldı,kapıya dönüp açtım,Alex'ti,hiçbir şey söylemeden sıkıca sarıldım ama karşılık alamadım,birkaç saniye sonra geri çekildim
"İçeri gel"
içeri girdi ve salona geçtik
"Aramışsın beni,duymamışım bir şey mi oldu?"
o kadar isteksiz konuşuyordu ki,o an olan tüm anlatma ihtiyacım uçup gitmişti
"Hayır sadece nasıl olduğunu sormak için aramıştım"
"Anladım"
"Bunu sormak için mi geldin? Yoksa başka bir şey mi var?"
yerinde huzursuzca kıpırdadı
"Ben artık yapamıyorum,günlerdir uyuyamıyorum ve hiçbir şeye odaklanamıyorum,lütfen artık inan bana Mel"
kötü hissediyordum,yanına oturdum ve sarıldım
"Üzgünüm"
"Sorun değil canım,hem bu kadar yeter değil mi"
gülümsedi,olumlu anlamında kafasını sallayıp göğsüme yaslandı,onu çok özlemiştim,arkama yaslanıp kendimi yarı uzanır pozisyona getirdim ve üzerime doğru uzandı
"Bu gece burda kal,özledim seni"
"Ben de seni özledim güzelim,pekâlâ kalırım"
yorgundum,gözlerimi kapattım ve uyumaya çalıştım..
..
Nefes alamıyordum,her nefes alışımda canım acıyordu,yaşadığım o iğrenç olaylar gözümün önünde canlanıyordu,titriyordum,bi anda yerimde sıçradım
"Güzelim? İyi misin?"
rüya görüyormuşum,nefes alış verişlerimi düzenlemeye çalıştım
"Ne- nefes antrenmanları"
"Biliyordum bunu,bir dakika,aahh,evet tamam 2 saniye alıp 3 saniye vereceksin"
deniyordum
"Nefesine odaklan,sadece nefesine odaklan"
bunları söylerken yavaşça arkama geçip sarıldı,rahatlıyordum,nefes alabiliyordum
"Teşekkür ederim"
"Daha iyisin değil mi?"
"Evet,seni seviyorum"
siktir,ben bunu neden söyledim şimdi?
"Yani teşekkür ederim,yardımcı oldun"
gülümsedi
"Ben de seni seviyorum"
kalbim yerinden çıkacak gibiydi
"Saat kaç?"
"3:40"
uykum yoktu ve uyuyamayacağımdan adım gibi emindim
"Uyandırdığım için üzgünüm"
"Haayır,hayır canım uyandım yani ne oldu? Yanında olmalıydım böyle bir durumda iyi ki de uyandım"
yanımda olmalıydı,yine aklıma geldi ve yüzüm düştü
"Bir sorun mu var?"
anlatmak istemiyordum
"Hayır,hayır bir şey yok"
"Emin misin?"
"Evet eminim"
"Pekâlâ"
"Uyu hadi,günlerdir uykusuzsun hem,uyanık kalma,ben biraz derslere bakacağım asla uyuyamam şu an,sabah görüşürüz olur mu?"
"Uymamı istediğine emin misin? Uyanık kalabilirim sorun değil"
"Evet lütfen canım uyu"
"Tamam ama bir şey olursa beni uyandır tamam mı?"
"Tamam"
gülümsedim ve dudaklarına minik bir öpücük kondurdum,uzandı ve ben de kalkıp odama geçtim,masamın başına oturdum ve konu tekrarı yapmaya başladım
..
Saat 5:30 olmuştu,başım ağrımaya başlamıştı,çok susamıştım,mutfağa gidip bir bardak su içtim,kendime gelmiştim,tekrar odama gittim ve kendimi yatağa attım,uykum geliyordu,Alex'i uyandırıp yatağa geçmesini söylemeyi düşündüm ama tekrar uyandırırsam bu sefer hiç uyuyamazdı biliyorum,ben bunu düşünürken
"Mel?!"
yerimden sıçardım,hemen içeri koştum
"Ne oldu? Bir sorun mu var?"
gülümsedi
"Hayır,hayır sadece seni kontrol ediyordum"
gülümseyip yanına uzandım
"İyiyim merak etme,hadi uyumaya devam et"
"Sen de"
"Tamam ben de"
bu dediğimi duyduğunu bile düşünmüyorum,direkt bayılmıştı,biraz onu izledim ve ben de kendimi uykunun kollarına bıraktım..

My LoveDove le storie prendono vita. Scoprilo ora