The depths of the Mafia (Στα άδυτα της Μαφίας)

Kεφάλαιο 5

Με το που τελείωσα την πρόταση μου ο Μάρκος και όλοι οι δικοί μου όπλισαν τα όπλα τους.

***

- I will leave for now principessa, είπε και μου χαμογέλασε γλυκά.

Τι φάση?!

Ο τύπος πάσχει από διπολική διαταραχή!

Έκανε νόημα στους άλλους να κατεβάσουν τα όπλα τους.

Στο μεταξύ όλοι οι υπόλοιποι ήταν φουλ χαλαροί.

Τι διάολο μπήκαν μέσα με όπλα και είναι αραχτοί στους καναπέδες!

Κάτι δεν πάει καλά εδώ πέρα.

-Τι στο καλό ρε παιδιά δεν θα κάνετε κάτι ή θα συνεχίσετε να κοιτάτε λες και βλέπετε ταινία?!

Αυτοί κοιτάχτηκαν αλλά δεν μίλησαν.

Άρχισα να φορτώνω άγρια με την αναισθησία τους.

Σε κάποια φάση σπάει ένα τζάμι και όλοι σκύψαμε .

Κάποιος είχε πετάξει μια πέτρα, πλησίασα και την σήκωσα.

Πάνω της είχαν γράψει:

" Δεν μπορείς να τα βάλεις μαζί μου"

Εγώ απλά γέλασα.

-Τι γράφει; με ρώτησε ο Μάρκος.

Του την έδωσα και με κοίταξε.

-Ξέρεις τι σημαίνει αυτό έτσι; με ρώτησε.

-Είστε έτοιμοι; ρώτησα και αγνόησα παντελώς αυτό που είπε.

Προφανώς και ξέρω τι σημαίνει και δεν υπάρχει περίπτωση να κάνω πίσω.

Γύρισε και κοίταξε τους δικούς του.

Του έγνεψαν όλοι και μετά γύρισε σε εμένα.

-Ναι απλά θα χρειαστούμε και άλλα εφόδια, είπε με νόημα.

Έγνεψα και κοίταξα την Άννα στην αγκαλιά του Γιώργου.

-Να πάει κάποιος την Άννα σπίτι, είπα κάθετα.

-Μα εγώ θέλω να-, πήγε να πει.

-Όχι σε άλλη περίπτωση το ξέρεις ότι θα έμενες τώρα όμως θα πας σπίτι να ξεκουραστείς, είπα χωρίς περιστροφές του θέματος.

-Χάρη πήγαινε την εσύ, ακούστηκε η φωνή του Κώστα.

Γύρισα και τον κοίταξα και κατευθύνθηκε προς το μέρος μου χωρίς να σπάσουμε την οπτική μας επαφή.

-Νόμιζα ότι έφυγες, είπα σιγανά όταν έφτασε μπροστά μου.

Με τράβηξε επάνω του και με φίλησε.