[✓] ᴍɪᴅᴅʟᴇ ɴɪɢʜᴛ ʟᴏᴠᴇ » 𝘪𝘵𝘢𝘧𝘶𝘴𝘩𝘪

Eight|Cotton Candy Head Boy

"Arkadaş edinmişsin bakıyorum velet?" Yapılı adam elindeki süpürgeyi yere bırakıp tezgahın üzerindeki yeşil elmalardan birisini aldı ve kütürdeterek yedi.

"Sana ne?" diye yanıtladı Megumi. Elindeki toz beziyle pencerelerin kenarlarını siliyordu. Alnındaki terleri elinin tersiyle sildi. Ailecek temizlik yapıyorlardı ve... tamam pek de ailecek değildi. Sadece babası, ablası ve o yapıyordu.

"Bu evde yardım edecek başkası yok mu ha?" diye sitem etti kovadaki suyu bahçedeki çiçeklerin üzerine dökerken. "Siktir et karıyı. Sinirlerimi bozup duruyor zaten."

"Neden evlendin o zaman?"

"Annesiz kalma diye aptal velet. Kafan basmıyorsa böyle şeyler hakkında yorum yapma."

"Sen salak mısın?" Sinirle elindeki kovayı bıraktı ve elmasını huzurla yiyen vurdumduymaz babasına döndü. "Annesiz kalsam daha iyiydi tamam mı?"

"Boşanırız."

"Boşanırız ne? Çocuk oyuncağı mı bu?"

"Ne istiyorsun bir anlasam Megumi! Annesiz kalma diye evleniyorum istemiyorsun, anneni sevmiyorsun boşanırız diyorum istemiyorsun. Ne istiyorsun lan?"

Megumi yerleri viledalayan ve sessizce kavgayı dinleyen ablasını daha fazla rahatsız etmek istemiyordu. Derin bir iç çekip devam etti. "Sadece normal bir baba olmanı istiyorum. Anla şunu." diye yanıtladı ablasına yardım etmek için viledayı elinden alırken. Tek istediği normal bir aileye sahip olmaktı. Bütün saçmalıklardan bıkmıştı artık. Normal ailelerin yaptığı şeyleri yapmak istiyordu, her gün kavga etmek değil.

Babasının karısı ilgli her ne kadar bir şeyler söylemek istemiş olsa da ablasının hatırına susuyordu. Ağzını açarsa söyleyeceği yüzlerce şey vardı çünkü. "Nerede o?" dedi Tsumiki, babasına bakarak. "Odasında kıçını vurmuş dergi okuyor."

Kız sinirle kalkıp koridorun sonuna ilerledi. Kapıyı açıp bağırınmaya başladı. "Anne! Kalk ve şu lanet olası temizliğe yardım et! Bu evde hep birlikte yaşıyoruz, kahya değiliz biz. Megumi' nin beli tutuldu temizlik yapmaktan!" Kadın kulağındaki kulaklıkları çıkartıp kızına döndü.

"İyi be, bensiz hiçbir şey yapamıyorsunuz siz de." zombileri aratmayan o şişik göz torbaları ve dergi okumaktan kamburlaşmış sırtıyla içeriye girdi. "Ooo... yüzünü gören cennetlik canım! Bu evde mi yaşıyordun sen?" Babası alayla konuştu.

"Kes Toji. Hani bu andaval iş yapmıyor?"

"Yapıyor!" diye çıkıştı Tsumiki. "Bütün evi süpürdü adam. Şimdi de dinleniyor."

Megumi iç çekerek işine devam etti. Nefret ediyordu aile dramalarından.

Yuji ile köpeklerini gezdireceğini hatırlayınca gülümsedi. Ama işlerini bitirmeden gidemezdi. Bu yüzden elini çabuk tutmaya çalışıyordu. Annesi olacak varlık yüzünden üzerindeki yük artmıştı. Koskoca villayı temizlemek zordu tabii.