STERİLİZE AŞK | bxb

38. Endişe

12.06.2021

***

İlker önünde ki çorbayı karıştırırken, mutfağa sevgilisi ve kızı girdi. Berzan, kucağında Çiçek ile, İlker'e yaklaştı. Çorbaya bakıp geri çekildi.

"Bitmedi mi hâlâ?"

"Bitse de ilahı bir güç yok sonuçta. Bakalım, daha kötü olursa hastaneye gideriz." Çorbanın altını kısıp arkasını döndü.

Çiçek, Berzan'ın omuzuna yaslanmıştı. Bir kolu, genç adamın sırtını sarmıştı. Diğer eli ise göğsüne yaslanmış şekilde duruyordu.

İlker onlara yaklaşıp elini kızının alnına getirdi. Hafifte olsa ateşi vardı. Dudaklarını bükmüş, kaşlarını indirmişti. Ara ara daraldığı belli olan nefes sesleri çıkarıyordu. Bir üşüyor, bir terliyordu. Şu an terleme aşamasında olduğunu düşündü.

İlker, kızının bu durumuna dayanamayıp yanağına bir öpücük kondurdu. "Çorbanı iç, ilaçlarını vereceğim bebeğim."

Tecrübeli olduğu için evde ateşini düşürmeye çalışıyordu. Eğer evdeki müdahale yetmezse, hastaneye gitmeleri gerekecekti.

İlker, altını kıstığı çorbayı kontrol ederken Berzan, bakışlarını küçük kıza çevirdi. Kucağında oldukça sakin duran kızı küçük bir hareketle zıplattı. "Pişt! Nasılsın?"

"Midem bulanıyor." Berzan, dudaklarını küçük kızın şakağına getirip öpücük kondurdu. Çiçek sıcaklamasına rağmen daha da sardı kollarını. Aynı şekilde Berzan da iyice çekti göğsüne.

"Pişti." Tavuk suyu çorbayı kaseye doldurup içine bol limon sıktı. (Buradan emin olamadım çorbaya mı sıkılıyordu. Yanlışsa takmayın smsmsmd)

"Bak çok şanslısın Çiçek. Ben hasta olsam Berzan benimle bu kadar ilgilenmez." İlker yalandan hayıflanınca Berzan da gülüp, omuzuna küçük bir yumruk attı. "İlgilenmem tabi." İlker bunu beklemediği için ağzını şaşkınlıkla araladı. Ancak gülüyordu. "Öyle olsun."

İkili gülünce araya minik tonda kıkırdamasıyla Çiçek katıldı. Berzan kafasını aşağıya indirip, omuzuna yaslanmış kızın başının üstünü öptü. "Berzancığım en çok beni seviyor." Diye eklemişti Çiçek.

İlker dudaklarını büküp tepsiyle içeriye girdiğinde Berzan ve Çiçek de takip etti.

Çiçek'in arada kıskançlık yapacağını tahmin etmişti ancak Berzan'ı kıskanacağını düşünmemişti. Babası İlker değil de Berzan'mış gibi davranıyordu.

Normalde buna sinirlenecek olanlar olabilirdi ama İlker, Çiçek'in Berzan'a bu kadar bağlı olmasından rahatsızlık duymuyor, aksine mutlu oluyordu.

Tabi arada çocuk gibi sızlandığı da oluyordu.

İçeriye geçtiklerinde Çiçek'i koltuğa oturttular. Babası ona çorbasını içirirken Berzan ikiliyi izliyordu. Hayatında hiç yaşamadığı huzuru tatmıştı onlarla. Tamam şu an iyi bir durum söz konusu değildi. Çünkü o mutlu, neşeli, bıcır bıcır konuşan kız hastaydı. Kuru kuru öksürmesi, nefesinin daralması ve ateşinin çıkması ikiliyi korkutmuştu.

İlker her ne kadar daha rahat olsa da -yılların tecrübesiyle rahattı- Berzan yabancı olduğu bu duygular karşısında korkuyordu. Şu zamana kadar kimin hasta olmasından bu kadar korku duyuyordu ki...