Bad Romance (Gorqyieds Series #1) - SOON TO BE PUBLISHED

CHAPTER 23

Lalong lumalim ang gatla sa noo nito at dahan dahang tumango. "O-okay. Don't worry your secret is safe with me."

Huminga ako ng malalim at sinabi sa kanya ang dapat kong sabihin. Alam kong mapagkakatiwalaan ko siya.

NGAYONG araw ang burol ni Aksana. Dumating na ang ibang tao rito samantala ako ay nandito sa gilid nakatingin sa kabaong ni Aksana.

"Delaihla. . . Kumain kana ba?"

Walang buhay na tinignan ko si Stephanie. Siya ngayon ang nagaasikaso sa dumadating. Wala akong gana na makipaghalubilo sa mga dumadating. Nakaburol si Aksana dito sa bakuran kung saan ginanap ang birthday party nito.

"Busog pa ako," mahina kong wika.

Huminga ng malalim si Stephanie at inabutan ako ng pagkain. "Ilang beses na kitang sinasabihan na kumain kana ba pero ayan palagi ang tugon mo. Ang payat mo na! Kumain ka muna kahit konti lang. Ang lalim na rin ng eye bags mo," nag-aalala niyang wika.

"Busog pa nga ako," mahina kong tugon habang tulala sa kabaong ni Aksana.

"Iiwanan na lang kita ng pagkain kapag nagugutom ka. Parang awa mo na kumain ka kapag kumalam sikmura mo," wika nito at umalis na.

Humalukipkip ako at sumandal sa aking kinauupuan. Ang mas masakit sa akin hindi ko alam na ang regalo kong puting dress sa kanya ay 'yon ang masosout sa burol niya. Tumayo ako at lumapit sa kabaong niya.

Dumungaw ako at mapait na ngumiti. Akala ko ay wala na akong mailuluha pero akala ko lang pala 'yon. Mabilis kong pinunasan ang luha ko at naupo ulit sa upuan ko.

"Ate Delaihla..."

Bumaba ang tingin ko ng makita ang dalawang kaibigan ni Aksana. Napaiwas ako ng tingin ng makitang nangingilid ang luha nila. Pinunasan ko ang luha ko at ngumiti sa kanila.

Pinantayan ko sila at niyakap ng mahigpit. Hinimas ko ang ulo nila at tumayo ako. Nilapitan sila ng kanilang magulang.

"Mommy. . . Si Aksana bakit nandoon?" Inosenteng tanong ni Mia.

Si Yna naman ay umiiyak sa bisig ng kanyang mama. Ilang beses akong lumunok nagbabaka-sakaling matanggal ang nakabara sa aking lalamunan.

"Gusto ko nang makipaglaro kay, Aksana. Mommy, hindi pa po siya gumigising pag ginigising namin," umiiyak na wika ni Yna.

Abala ang kanilang magulang sa pag-papakalma. Napatingin ako sa mga bagong dating si Papa at Stefano. Dumiretso kaagad sila sa pwesto ko.

"Anak. Hindi ka pa raw kumakain sabi ni Stephanie?" nag-aalalang wika ni Papa. Hinawakan niya ang braso ko at tinignan ang kabuuhan ko. "Pumayat ka. Kumain ka muna—"

"Busog pa nga ako," naiinis kong wika at tinanggal ang kamay nitong nakahawak sa aking braso.

Naupo ako sa upuan ko at nagbabantay lang kay Aksana. Humalukipkip ako at naramdaman na tumabi sa akin si Stefano.

"Kung sasabihan mo ako na kumain na ang isasagot ko ay busog pa ako," seryoso kong wika habang nakatingin sa kabaong ni Aksana.

"You need to take care of yourself, Delaihla," seryosong wika ni Stefano. Hindi siya nakatingin sa akin dahil nakatuon ang pansin nito kay Aksana.

"Aksana will never be happy if she see you like this. You look like a shit," pagpapatuloy nito.

I chuckled. Yeah. . . You're correct. I look like a shit.

"Delaihla, nasa labas na sila Dominic," salita kaagad ni Stephanie ng makalapit sa pwesto namin.

Walang gana na tumayo ako at maglalakad na sana papalayo ng hawakan ni Stefano ang braso ko.

"As your half older brother I hope you taking care of yourself. Nag-aalala kami para sa 'yo, Delaihla," seryosong wika ni Stefano.

Pinunasan ko ang luha ko at pinuntahan sila Dominic. Nang makarating ako sa sala ay binati ko sila at niyakap si Cattalina.

"Buti nakapunta ka," mahina kong wika.

Niyakap niya rin ako at hinimas ang likod. "S'yempre pupunta ako. Dadalhin ko sana yung dalawa kaso ayaw mahiwalay kay Levin."

"Ayos na rin 'yon baka maguluhan sila kung bakit kayo pumunta rito. Tara sa bakuran nandoon siya nakaburol," wika ko at naunang mag-lakad.

Naramdaman ko ang pagsiklop ng kamay ni Dominic sa akin. Umangat ang tingin ko sa kanya at tipid siyang ningitian.

"I know you're tired. You want to sleep?" Nag-aalalang tanong nito.

Umiling ako. "Huwag kayo masyadong magpagabi ni Cattalina. Baka kung anong mangyari sainyo sa daanan." tugon ko.

"Dito muna ako matutulog para may kasama ka," tugon nito at hinalikan ang palad ko.

Tumango na lang ako at naghiwalay din kami dahil sinamahan ko si Cattalina. Tinulungan din ni Dominic si Stephanie at ang ibang bodyguard ni Papa ay tumutulong din habang ang natira ay nasa labas ng bahay.

"She's too young. . ." Mahinang wika ni Cattalina.

Mapait akong ngumiti at nilingon si Aksana. Hindi ako nakakatingin sa mukha niya ng sobrang tagal nandito parin kasi yung kirot sa dibdib ko. Ang ganda niya parin tignan, para lang siyang natutulog.

"Gusto ka raw niya makita..." tugon ko at nilingon siya. "Kinikwento rin kita sa kanya."

"Daisy..." mahinang wika ni Cattalina. Niyakap niya ako at hinimas ang ulo ko. "Dapat sinabi mo sa akin, kahit ako gusto ko rin siyang makilala."

Hindi ko na napigilan na humikbi habang nakayakap ako sa kanya. "Alam kong busy ka a-at. . . Nakokonsensya parin ako hanggang ngayon sa nagawa ko sainyo," umiiyak kong wika.

"Shush," wika nito habang hinihimas ang likod ko. "Free ako palagi basta ikaw, kaibigan mo 'ko, Daisy. Kung kailangan mo ako o kung kailangan mo ng kausap nandito lang ako. Makikinig ako sa 'yo. 'Tsaka past is past, alam kong nagbabagong buhay ka. Every person deserve a second chance. . . At isa ka sa mga taong deserve no'n."

Nakikinig lang ako sa sinasabi niya hanggang sa kumalma ako. Nagtagal siya sa tabi ko ng ilang oras para damayan ako. Ang swerte ko sa kanya dahil kaibigan ko parin siya kahit tinataboy ko siya.

Nagpaalam siya sa akin na uuwi na dahil alam niyang hanahanap na siya ng dalawa nitong anak. Nandito parin ako sa pwesto ko at binabantayan si Aksana. Alas dose na ng madaling araw at gising parin ako.

"Sila Stephanie na raw bahala rito. You need to sleep, let's go to your room," pag-aya sa akin ni Dominic.

Hinayaan ko lang siya na dalhin ako sa kwarto. Wala na akong gana sa lahat ng bagay, parang gusto ko na sumunod kay Aksana. Siya ang lakas ko sa lahat ng bagay.

Si Dominic na rin nag linis ng katawan ko at nagpakain sa akin. Hinayaan ko lang siya at ngayon ay nahiga na kami sa kama. Nakapatay na ang ilaw at ang tunog lang ng aircon ang naririnig ko. Ang buwan ang nagsisilbing ilaw sa kwarto.

"Sleep well, baby," mahinang wika ni Dominic.

Ilang beses niyang sinuklay ang buhok ko hanggang sa lamunin ng dilim at makatulog sa sobrang pagod.

SHANGPU