🍁Daffodils အခန္း( ၆ )ရန္သူေတာ္၆ပါးေျမာက္အားေတြ့ရိျွခင္း

Start from the beginning
                                    

"ဟုတ္ကဲ့ ေျပပါတယ္"

တကယ္ေတာ့ သူအဆင္မေျပပါဘူး!သူ႔စိတ္ထဲမွာ ေခမီဘာလို႔ ဒီေတာင္ေပၚကိုေရာက္လာရလဲပဲသိခ်င္ေနတယ္။ဆရာႀကီးကလဲ ခြဲစိတ္ေနာက္တစ္ေယာက္ကိုလက္ခံမဲ့အစား လိုအပ္ေနတဲ့ သားဖြားမီးယပ္တစ္ေယာက္ေလာက္ကို ေတာင္းသင့္တယ္။ဆရာႀကီးကေတာ့ သူ႔အေတြးေတြကိုမသိပဲ မွာစရာရိွတာေတြဆက္မွာေနတယ္။

"ေၾသာ္...သမီးေနဖို႔အိမ္က ေမာင္ေက်ာ္ၪီးလိုက္ျပလိမ့္မယ္ ဝန္ထမ္းအိမ္ယာမွာပဲေနမယ္မလား"

"ဟုတ္ကဲ့ ဆရာႀကီး"

"ေအးေအး သြားလို႔ရပါၿပီ..ေနြၪီးေရပညာေပးအစီအစဥ္အတြက္ ဆရာႀကီးနီးမွအစည္းအေဝးထပ္ေခၚမယ္"

"ဟုတ္ကဲ့ ခြင့္ျပဳပါၪီး"

"ေအးေအး"
____________________
ရံုးခန္းထဲကအတူတူထြက္ခဲ့ၾကတာမို႔ သြားေနတဲ့လမ္းကလဲမတူခ်င္ပဲတူေနျပန္ေရာ...ေဆးရံုကိုဟိုဟိုဒီဒီလိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ေခမီ့ကို သူေမးလိုက္တယ္။

"နင္ ဝန္ထမ္းအိမ္မွာ တစ္ကယ္ေနမွာလား"

"ေအးေပါ့..ဘာလဲ ငါမေနႏိုင္ဘူးထင္လို႔လား"

"မဟုတ္ပါဘူး...ငါက"

"နင္ငါ့ကို စိတ္မပူနဲ႔ႏြေၪီး...ငါကနင္စိတ္မပူလဲ ရတယ္...နင္ငါ့ကိုခုခ်ိန္ထိစိတ္မျပတ္ႏိုင္ေသးတာေတာ့မဟုတ္ဘူးမလား"

"...."

"ငါတို႔ သာမာန္အတိုင္းေလးပဲေနၾကရေအာင္ေနြၪီး...ပတ္ဝန္းက်င္အသစ္မွာ ငါ့ကိုအေနခက္ေအာင္မလုပ္ဖို႔ေမ်ွာ္လင့္တယ္"

ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီး ထြက္သြားဖို႔ျပင္ၿပီးမွ ...

"ေၾသာ္..မိုးပင္လယ္လဲဒီေဆးရံုမွာပဲေနာ္"

"မိုးပင္လယ္ျပာလား"

"အင္းမိုးပင္လယ္ျပာ!ASပဲထင္တယ္...မေတြ့တာၾကာၿပီဆိုေတာ့"

"အင္း..ငါတို႔ဌာနကပဲေလ..နင္ကသူ႔ကိုဘယ္လိုသိတာလဲ"

"ဒီလိုပါပဲ...ေနာက္မွေတြ့မယ္ဆာဂ်င္..ေခမီနက္ဖန္မွ စဝင္မယ္ေနာ္..ဒီ​ေန့ပင္ပန္းေနၿပီမလို႔"

ႏႈတ္ခမ္းေလးတြန္႔ရံုၿပံဳးကာခပ္ျမဴးျမဴး ႏႈတ္ဆက္ၿပီးထြက္သြားတဲ့ေခမီ့ေနာက္ေက်ာကိုၾကည့္ရင္းေနြၪီး စိတ္တို႔ရႈပ္ေထြးလာရျပန္တယ္။

?Daffodils[Complete]Where stories live. Discover now