PSİKOZLAR 2

11.Bölüm ●KUMBAR●

-Evet gördüm. Kızlarla konuşuyorduk biz de. Bu gün buluşup biraz konuşalım dedik. Sen ne yapacaksın bu gün?

+Bilmem. Annemlerle olurum herhalde.
Dikkat et kendine olur mu Kumsal? İstersen kızların yanına seni ben bırakabilirim.

-Barış, merak etme. Dikkatli olacağım, sen de kendine dikkat et. Tek tehlikede olan biz değilizdir belki. Bize anlatmadığınız şeyleri bir gün umarım anlatırsınız.

Dedim tavırla. Kızlarla hepimize zamanı gelince anlatacaklarını söylemişlerdi ama hala anlatmamışlardı. Konusu açılmamıştı bile ve ben bundan rahatsızlık duyuyordum. Ya onlar da kendi başlarını belaya soktularsa? Başlarına bir şey gelirse? Bize olayları anlatmamaları yüzünden içim içimi yiyordu onlara bir şey olacak diye.

+Canımın içi bak zamanı gelince emin ol sana her şeyi anlatacağım ama olay sadece benimle ilgili değil ki. Benimle ilgili olsa şimdiye kadar söylemiştim zaten.

-Tamam Barış, anlıyorum. Şimdi kapatmam lazım hazırlanıp dışarı çıkacağım.

+İyi bakalım. Seni seviyorum bunu hiç unutma. Olur mu?

-Görüşürüz Barış.

Diyerek telefonu suratına kapatmıştım. Ben burada meraktan öleyim ona zarar gelecek mi diye ama o bir şey söylemesin. Onu anlamaya çalışsam da bizim bilmememizi gerektirecek ne olabilir ki? Bu zamana kadar bir sürü şey atlatmıştık ve yaşamıştık. Olan şeyi de normal karşılayabilirdik diye düşünüyordum. Barış sorununun ne olduğunu anlatana kadar içim rahatlamayacaktı.

Kendime gelmek için duşa girmeye karar vermiştim. Canlanmam gerekiyordu ve ardından da kızlarla buluşacaktım. Yatağımı toparlayıp banyoya doğru ilerlediğim sırada odaya dalan Bulut'la yerimden zıplamıştım. "Allah kahretmesin seni ya! Odaya böyle mi girilir Bulut? Kapı çalmak diye bir şey var, hiç duydun mu?" dediğimde "Ben duydum peki ya sen dayımın haberi duyup duymadığını duydun mu?" dediğinde kaşlarım havalanmıştı. "Ne oluyor, hemen söyle!" dediğimde Bulut elini kolunu sallayarak yatağımın üstüne oturmuştu. Önüne geçip kollarımı gögsümde bağlayıp "Dökül!" dedim. "Bir şey olduğu yok canım. İşte dayım haberi görmüş sonra da yengemi arayıp haber vermiş. Sonra da yengem bu haberi duyunca havalara uçtu, o sırada da dayım yengeme kızmaya başladı. Bu kadar sevinmesine yani. Sonuç olarak dayım akşam eve erken gelicekmiş. Hatta önemli bir toplantısı olmasaydı şuan gelicekti." dedi rahat rahat oturarak. Ardından devam ederek "Yani sonuç olarak, allah rahmet eylesin. Helvanı en güzel şekilde kavurucaz." diyerek masamın üstündeki siyah gözlüğü takıp sırıtmaya başladı.

Ben anlatılanları ağzım açık dinlerken Bulut keyif alıyordu. "Ya sen nasıl kuzensin ya! Hiç mi acıman yok? Biricik kuzeninim ben senin. En sevdiğin kuzenindim hani, başka kuzenlerini sevmiyordun hani. Koruyamadın mı beni? Ah ah kör olsaydım da görmeyeydim bunları." diyerek sitem ederken Bulut ayaklanıp "Ahh! Yeter ama ya! Ya manyak mısın kızım sen? Annen havalara uçtu diyorum dayım kızsa ne yazar. Ayriyetten dayım sevgili oluşunuza kızmadı ana haberde tam sayfa çıkmanıza kızdı. Bunu da belirtmek isterim. Sana seneryoyu anlatabilirim bak şimdi. Dayım akşam gelicek ve seni isticek. Ardından seninle haber hakkında konuşma yapıcak, kızıcak vesaire sonra da o çocuğu bir daha yanında görmeyeceğim diyecek. Mutlu son!" dediğinde ağzım açık onu dinliyordum. "Yaa Bulut! Demesene öyle, benim babam öyle biri değil." dediğimde "O zaman neden bu kadar korkuyosun kızmasından." diyerek gülmeye başlamıştı. Gözlerimi kısıp "Bilerek yapıyorsun değil mi? Keyif alıyorsun resmen." dediğimde gülmesi devam etmişti. "Çık dışarı ya! Valla sinir krizi geçirteceksin bana." dediğimde annemin "Kumsal! Hemen aşağıya iniyorsun." diye bağırdığını duyduğumda Bulut "Duydun zilin sesini. Hadi iniyoruz. " diyerek ayaklanıp beni de götürüyordu ki koşarak banyoya girip kapımı kilitledim. "Ben gelmiyorum. Anneme de 'Kumsal duşa girmiş.' dersin. Olur mu? Kuzenlerin bir tanesi." dediğimde Bulut "Ulan dua et çok yufka yürekliyim. Gidiyorum, oyalarım yengemi." dediğinde "Çokca öpüyorum seni." dedikten sonra kapı çarpma sesiyle bi 'ohh' çekmiştim.