~Bilinmeyen Sorunsalı~

/40/

Helooooğ nabersinizzz?

Artık kitap okunmuyo ya son bölümler 5 10 arasında gidip geliyo ilk bölümler baya okundu ama ;)

Iyi okumalar dilerim
Seviliyorsunuz...

♥

WhatsApp uygulamasına girdim ve okumaya başladım.

Güzelim: Hey bu gün hiç konuşmadık evde çok sıkıldım yazayım dedim

(17.58)

Güzelim: Meşgulsun sanırım by

(18.05)

Ben: Güzelim iyimisin?

Hemem çevrimiçi oldu bu kadarmı sıkıldın be gülüm.

Güzelim: Hayır değilim

Ben: Neyin var?

Cansu: Midem bulanıyo Ece gelicekti ama oda gelmedi benimde halim yok resmen kaldım böyle

Lan Ece hiç değilse midesinin kötü olduğunu deseydin be kızım.

Ben: Bekle geliyorum

Güzelim: Maskesiz gel :)

Ben: ;)

Görüldü

Hemen kalkıp cüzdanımı ve telefonumu cebime attım siyah hırkamıda üzerime geçip evden çıktım ahh tabiki bileğimde cansudan kerptiğim bileklik var.

Hızla giderken yolda 2 ekmek arası döner aldım çok sevdiğini biliyordum.

Sonra taksiye atlayıp Cansuma geldim evde ışıklar yanmıyordu sadece bi odada loş ışık vardı orada Cansumun odasıydı.

Hızla zili çaldım resmen 1 dakika oldu ve sonunda kapı açıldı kapşonüm kapalı yüzümde siyah maske varsı beni tanıyamazdı.

Kapıyı gözleri kapalı açtı ve hemen içeri girdim bende.

Ellerimle gözlerine dokunup göz kapaklarını kaldırdım aç dercesine.

Açtı ve bi eli karnındaydı.

Bi adım atıp sarıldım güzel kokusunu içime çektim oda karşılık verdi.

Hemen telefonumdam çeviriyi açıp yazdım ve konuşma butonuna bastım.

"Sana yemek getirdim yiyip ilaç içiceksin yoksa hastaneye haberin olsun."

"Ya of ama ben... neyse konuşmam bi işe yaramıycak yiyim."

Kıkırdayıp poşeti ona uzattım.

"Ooo benle yiyceksin yani görcemmi yüzünü?"

Kafamı olumsuz amlamında salladım şuan bile bana bakınca tedirgin oluyorum beni görmüyosun ama bakınca kötü oluyorum.

Mutfağa gidip sandalyeye oturdu bende yanına geçtim ve yemesini bekledim.

"Hey gözlerini görüyorum bu seni korkutmuyomu?"