"MICHALE"
16.32
"ÖLECEĞIM"
16.32
"AMAN TANRIM"
16.32
"BENİ TAKİP EDİTOR"
16.33
"BENİ ÖLDÜRCEK"
16.33
"BENİ ÖLDÜRECEK"
16.33
"SNAIRIM BABAMI ÖLDÜRDÜ"
16.33
"VE ÇOCUKLARI DA"
16.34
"AMNA TAMRIM"
16.34
"NE YAPACAĞIM"
16.34
"BABAM VE ÇOCUKLAR 10 DAKİKA ÖNCE EVDEYDİ"
16.35
"ŞİMDİ NE KADAR BAĞIRIRSAM BAĞIRAYIM"
16.35
"KİMSE CEVAP VERMİYOR"
16.35
"NERDESİN"
16.35
"LÜTFEN"
16.35
"MICHAEL"
16.35
"YALVARIRIM"
16.36
"GEL"
16.36
"ne oluyor"
16.38
"valerie?"
16.38
"kim seni öldürmeye çalışıyor?"
16.38
"SORU SORMAYI KES VE BEN ÖLMEDEN GEL ŞURAYA"
16.38
"KENDİMİ TUVALETE KİLİTLEDİM"
16.39
"neler oluyor"
16.39
"GEL"
16.39
Michael hayatında daha önce korkmadığı kadar korktuğunu hissetti. Ne olduğu hakkında hiç bir fikri yoktu. Ama kendisini en kötüsünü düşünmekten alıkoyamıyordu. Tek başına gitse ne bile bir katile yapabilirdi? O kadar korkmuştu ki bu aklının ucundan bile geçmemişti.
Apartmanın altına vardığında Bay Parcher ve Valerie'in iki erkek kardeşi arabadan market poşetleriyle çıkıyordu. Bir süre kafa karışıklığıyla onlara baktı sonra gidip olanları onlara anlattı. Üçü de anlattıklarını duyunca gülme krizine girdi ama Michael hiçbir şey anlamamıştı. Bay Parcher eve girdiklerinde Michael'a ona çok sinirlenmemesini söyledi ve mutfağa geçti.
Tuvaletin kapısını tıklattığı gibi Valerie kapının ardından "Michael?" diye sorduğunu duydu.
"Burdayım. Baban da burda. Sadece markete gitmişler. Kimsenin öldüğü yok. Hadi aç kapıyı."
"Açamam"
"Neden?"
"Çünkü tavanda pusu kurmuş benim dışarı çıkmamı bekleyen futbol topu büyüklüğünde bir örümcek var"
Michael bunu duyduğunda gülse mi, ağlasa mı yoksa kapıyı kırıp Valerie'i yumruklasa mı bilemedi. Son yirmi dakikada inanılmaz derecede korkmuştu. Ölecek sanmıştı. Yetişemeyecek sanmıştı. Ve Valerie sorunun sadece bir örümcek olduğunu söylüyordu. Derin bir nefes aldı ve etrafına bakındı. Örümceği göremeyince tekrar seslendi.
"Larie, ben hiçbir şey göremiyorum. Gitmiş olmalı. Aç hadi kapıyı."
Kilidin açılma sesini duydu ve bir adım geri çekildi. Valerie kapının arkasına saklanıp etrafa bakındı. Bir şey göremeyince kapıyı tamamen açtı. Tam dışarı çıkmaya yeltenirken örümcek omzuna düştü. Deli gibi cırlayıp ağlamaya başladı ve Michael örümceği öldürene kadar da devam etti. En küçük erkek kardeşi gelip peçeteyle örümceği alana kadar da ayakta dikilip bakıştılar.
Gözleri ve burnu kızarmıştı, hala titriyordu, gözlerinin rengi daha da açılmıştı. Küçük bir kız çocuğuna benziyordu. Michael dayanamayıp gülmeye başladı. O kadar çok güldü ki yere oturmak zorunda kaldı ve nefes alamadı. Valerie somurtup onu izledi sonra da hiç komik olmadığını söyleyerek kızgın bir şekilde odasına gitti. Nihayet gülmeyi kestiğinde Michael yerden kalktı. Gönlünü alabilmek ve biraz da dalga geçebilmek için Valerie'in odasına yürüdü.
*************************
Öncelikle bu bölümün kurgusunu oluşturmama yardım eden @smithdise ye teşekkür ederim cnm aşkm meleim bnm
İkinci olarak da
şimdi Valy ve Mike şu pizza siparişi edip canavarlar üniversitesini izledikleri bölümde aşna fişne yaptı
Sonra valerie akşam ona geleceği gün michael ı engellese de yine de gitmişti zati mike ertesi gün engeli kaldıracağına söz verdin falan dior hani bu da bir önceki akşamdan kaynaklanıyor ( ne yaptıklarını da biliyoruz )
bi de mike yanlışlıkla babasıyla konuştuğundan bir önceki akşam olmuştu hani çok yeteneklisin fln
Bu gün çok değer verdiğim bir kmkym ( :D ) bana oralarda aşna fişne olduğunu anlamadığını söyledi ben yazmayı havada bıraktığımdan hani
hiç biriniz şu ana kadar anlamadınız mı yoksa
valla düşer ağlarım
valla diyorum bakın
yıkmayın beni
