- J U U H A C H İ -

Start from the beginning
                                    

Aslında Katsuki bana arabasını vermeyi istemişti ama zamanında ehliyetimi alamadığım için bu seçenek direkt olarak elenmişti maalesef.

Kalabalık sokak biraz olsun azaldığında spor çantamın küçük gözüne koyduğum telefonumu çıkarmıştım. Ana ekranıma düşen haber bildirimlerine tıklayıp merakla sayfanın yüklenmesini beklemiştim.

Yürürken bir yandan telefona bir yandan da nereye gittiğime bakıyordum. Sayfa yüklendiğinde merakla yazıları okumaya başlamıştım.

-> ****** Bankası Soyuldu ama neyseki Kahramanlar suçluları çok zaman geçmeden yakaladı!

-> İçişleri Bakanı bugün saat 20.00'da canlı yayında olacak!

-> Sokak röportajları...

Devamını görmek için tıklayın.

Hiç önemli bir haber yok muydu? Villianlar hakkında falan... Alt dudağımı ısırıp haber başlıklarının devamını görmek için biraz uzağımda kalan banka oturmaya karar vermiştim. Spor çantamı yanımdaki boşluğa koyarak oturmuş ve telefonuma bakmaya devam etmiştim.

-> Creati tam bir tarih vermeden kahramanlığa ara verdiğini söyledi!

-> Bir numaralı ve iki numaralı kahramanlar yine günü kurtarmaya devam ediyor!

Son iki haber tebessüm etmemi sağlarken yeni bir bildirim ana ekranıma düşmüştü. Bildirimi açıp yazıyı okuduğumda kaşlarımı çatarak hızla ayağa kalkmıştım.

-> Kötüler Birliği tekrar saldırıyor! İki sivil vatandaş hayatını kaybetti!

Telefonumu kapatıp hızla çantama koymuştum. Beni bulmamaları lâzımdı... Yani benim dışımda herkes onlarla 'şimdilik' karşı karşıya gelmememi söylüyordu.

Bir anda karşımdaki binada mavi ateşler görmeye başladığımda dişlerimi sıkmıştım. "Lanet olsun."

Herkes benim olduğum tarafa koşmaya başladığında kulağıma gelen kahkahalarla sinirleniyordum.

Çantamın askısını tutup diğer herkes gibi koşmaya başlayacağım zaman bir kadın sesi ile arkama dönmüştüm.

"Yardım edin! Lütfen!"

Kadın kucağındaki bebek ve elini tuttuğu küçük kızı ile koşamıyor ve herkesten geri kalıyordu.

Kötüler Birliği beni görmemeliydi ama onları da bırakmazdım. Deku ile boşuna çok fazla çalışmamıştım. Çantamı yere atıp kadının yanına koşmuştum.

"Özgünlüğün ne?"

"Uh, şey dokunduğum bitkileri kontrol edebiliyorum."

Şehir merkezinde işe yaramayacak bir benlikti. Burası beton yığınından başka bir şey değildi. "Pekâlâ, hızlı olun!"

Elini tuttuğu küçük kızı kucağıma alıp kadınla birlikte koşmaya başlamıştım. Olaya müdahale etmeme gerek yoktu çünkü pro herolar gelmişti bile. Olay yerinden biraz uzaklaşıp kadına bakmıştım.

Be With Me ❧ Bakugo KatsukiWhere stories live. Discover now