Ben; kendimi bulamayan, napıcağımı bilemeyen, sevilmeyen, dışlanan, ne yaparsan yap hor görülen, ne yapsam kötü olucak olan, ben nasıl yaşicam?
Sende benim gibime hissediyormusun bu düşünce Ergence değil merak etme. Gerçi ergenlerde bir insan ya hani. Herneyse öncelikle merak etme dert derttir ne olursa olsun.
Bak sana göre bir Hikayem var;
Bir gün bir adam sahilde gezerken bir bankta hıçkıra hıçkıra ağlayan bir kız görmüş. Onun yanına oturmuş bir müddet ses çıkarmamış sonra sormuş; - Neden ağlıyorsun diye
Kız kafasını kaldırmış adama bakmış. İlk başta biraz kararsız kalmış anlatma konusunda sonra belki biraz rahatlarım diye düşünmüş ve anlatmış; -Ailem bana söz hakkı hiç tanımıyorlar. Sanki bu benim hayatım değil gibi kendileri karar veriyor. Dedi Adam da kıza bakıp gülmüş ve şöyle söylemiş -Sen çok basit bir nedenden ağlarsın bense burda geçimsizliğe yanarım seninki de dertmi. Demiş Kız adamın yüzüne bakmış sonra yüzüne acı bir tebessümle -Sein geçim sorunun geçer bir işe girip çalışabilirsin, kendine yeni bir yol çize bilirsin ama benim öyle bir şansım yok benim geleceğimi ailem belirliyor. Kendim düzeltmeye çalışsam izin vermezler. Seninki geçici benimkisi kalıcı. Demiş Adam ilk başta baya şaşırmış sonra kalmış ve sessiz sessiz gitmiş.
Senin derdin var ama senin olduğu gibi herkesinde var. Bırak herkesi seni aşağıya çeken herkesi bırak gitsin sen ilk kez geliyorsun hayata, bırak gitsin ya.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ben; yalnızlık içinde boğulurken onlar beni yönetmek peşindeydi..."
