မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးမ်ားျဖင့္ နားမလည္သလို ၾကည့္ေနေသာ အထြန္းကို ထက္ေအာင္ ရယ္ျပရင္း
"ဘာမွ မေတာင္းေတာ့ဘူး "
"ဟင္ သူပဲ လက္ေပးၿပီးေတာ့ "
ဆူပုတ္ပုတ္ျဖင့္ ေျပာလာေသာ အထြန္းကို ၾကည့္ကာ ထက္ေအာင္တစ္ေယာက္ ရယ္မိေတာ့သည္။
"ကဲပါ လာ သြားရေအာင္"
ထက္ေအာင္က လက္ထဲသို႔ အဆင္သင့္ေရာက္ေနေသာ ထီးကို ဖြင့္သည္။ ထို႔ေနာက္ အထြန္းဘက္သို႔ ထီးမိုးကာ ဆြမ္းစားေဆာင္သို႔ ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
အေနာက္ဘက္တြင္ မီးထည့္သူကထည့္ ၊ ဟင္းခ်ိဳအိုးကို ေမႊသူကေမႊ ၊ ဟင္းခပ္သူကခပ္ ျဖင့္ ကိုယ္စီအလုပ္မ်ားေနၾကသည္။
ဆြမ္းစားေဆာင္သည္ မက်ယ္ဝန္းလွေသာ္လည္း လူ တစ္ရာခန႔္အတြက္ေတာ့ အဆင္ေျပပါသည္။"ကိုထက္ ဥပုသ္သည္ေတြ ဆြမ္းစားၿပီးမွ စားၾကမယ္ေနာ္"
"အထြန္း ဗိုက္ဆာေနမွာေပါ့"
"မဆာပါဘူး ၊ ၿပီးေတာ့မွ စားမယ္ေလေနာ္"
"အင္းပါ ၊ ဒါဆိုလည္း အဲေတာ့မွ အတူတူစားၾကတာေပါ့"
ကာလသားတို႔သည္ စားပြဲခုံဝိုင္းႀကီးမ်ားကို လွိမ့္ကာ လွိမ့္ကာျဖင့္ စီေနၾကသည္။ ကာလသမီးတို႔မွာမူ ဖ်ာခ်ပ္မ်ားကို သယ္ကာ ဥပုသ္သည္မ်ားအတြက္ ေနရာထိုင္ခင္းျပင္ေနၾကေလသည္။
တစ္ေယာက္ထိုင္ ဖ်ာခ်ပ္မ်ား ခ်ၿပီးေသာအခါ ပန္းကန္မ်ားကို စားပြဲေပၚသို႔ တင္ၾကသည္။ တစ္ဝိုင္းသည္ လူငါးေယာက္ဆန႔္ေသာ စားပြဲဝိုင္းမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပန္းကန္ငါးပန္းကန္ ၊ ဟင္းတစ္မ်ိဳးအတြက္ ႏွစ္ပန္းကန္ ႏွင့္ ဟင္းခ်ိဳ အတြက္ သုံးပန္းကန္ ကို ျပင္ဆင္သည္။ ထို႔ေနာက္ ပုံး ကိုယ္စီျဖင့္ ထိုစားပြဲဝိုင္းမ်ားသို႔ သြားၿပီးလွ်င္ ဟင္းမ်ားခပ္ထည့္ကာ အဆင္သင့္ျပင္ထားၾကေတာ့သည္။
ဥပုသ္သည္မ်ား ေရာက္လာေသာအခါ ကူလုပ္ခ်င္လွေသာ အထြန္းသည္ ဟင္းခ်ိဳထည့္ထားေသာ ေရခဲပုံးအျပာေရာင္ကို လက္ကဆြဲသည္ ။ ထို႔ေနာက္ ဟင္းခ်ိဳေလ်ာ့သြားေသာ ပန္းကန္လုံးမ်ားထဲသို႔ လိုက္ျဖည့္ေနေတာ့သည္။
YOU ARE READING
ပုလဲတို့ဖြင့်ဖွဲ့သီသော ( Completed)
Romance"ကံ့ကော်ဆိုတာ မပြောင်းလဲတဲ့ချစ်ခြင်း သက်သေ"
Part 28 ( Zawgyi)
Start from the beginning