Every Beat of Heart (Agravante Series #2)

KABANATA 3

"Bakit? Matagal mo na bang kasama iyon? Naging kayo ba? Hindi naman, diba?"

"Eli, stop it! Hindi mo alam ang nararamdaman ni Mina!" Si Lorie.

"I'm just saying na hindi niya dapat iniiyakan ang lalaking iyon. She's just stressing herself!"

"That's enough!" Si Issa.

Nagbaba ako ng tingin. Nag aaway away sila nang dahil sa akin. Siguro dapat hindi ko ipakita sa kanila kapag umiiyak ako. O baka dapat hindi na talaga ako umiyak tulad ng sinabi ni Eli. Nasasaktan kasi ako, hindi ko mapigilan ang pag iyak. Bawal ba iyon? Mali bang umiyak kapag nasasaktan?

"It's okay, Mina. Wag mo nalang pansinin si Eli," si ate na nasa tabi ko.

"It's okay. Tama naman siya, eh..."

"See?" Nagtaas ng isang kilay si Eli.

"That's enough, Eli. Wag ka nang magsalita," malamig na sinabi ni Lorie.

Humalukipkip si Eli at umirap. She continued to eat while my sister stroked my back. Maliit akong ngumiti sa kanya para hindi na sila mag alala. Tinignan ko si Eli at naisip na siguro ganito lang talaga siya. Hindi kami madalas mag usap kaya ganito siya sa akin.

Hindi ako matahimik nang nag uwian na. I want to go back to Luna's school to see that man again. Alam kong hindi siya si Sebastian pero gusto ko siyang makita. Kahit doon lang, kahit doon lang para hindi na ako mangulila kay Seb.

"Mina..." sinalubong ako ni Luna.

She was at the gate waiting for me. Sinabi kong wag na niya akong hintayin pero hindi pala siya nakinig. Bumuntong hininga ako at ngumiti nalang.

"Sabi ko sayo wag mo na akong hintayin..."

"Ayos ka na ba? Bakit ka pa bumalik rito? Baka mamaya kung ano na naman ang sabihin sayo nung lalaking iyon."

"I'm fine. I just want to... see him again."

Her eyes narrowed and she stared at me for a moment. Gusto kong magtanong kung bakit ganon ang tingin niya sa akin pero nahagip ng mga mata ko iyong lalaki! Mabilis akong umalis sa harapan ni Luna para puntahan ang lalaking palabas na ngayon ng gate.

"H-Hi!" Sabi ko.

He stopped walking and looked at me. Kumunot ang noo niya. Seryoso na naman ang kanyang mga mata at halatang suplado. I couldn't help but stare at him. Gwapo siya, kamukhang kamukha niya talaga si Sebastian. Mabilis rin ang tibok ng puso ko at kahit papaano, may saya akong nararamdaman.

"You again?" Malamig niyang sambit.

Lumunok ako at bahagyang kinabahan. "Uh... y-yeah. Uhm... gusto lang sana kitang makausap..."

Humarap siya sa akin. Mas lalo akong kinabahan. Naibaba ko ang aking paningin sa kanyang leeg dahil sobrang lamig niya kung tumingin, hindi ko kayang tagalan.

"What?" Anya nang hindi ako nagsalita.

Mas lalo akong nataranta.

"U-Uh... gusto ko lang sanang m-magsorry sa... nangyari kahapon..." kinagat ko ang aking labi sa panginginig. "S-Sorry..."

He didn't speak. He was still staring at me coldly. I took a deep breath and looked at him. Napansin ko na matangkad siya. Hanggang pisngi ako ni Seb pero dito sa lalaking ito, hanggang leeg lang ako.

"Is that all?" Anya, parang gusto na niyang umalis, o baka gusto na niya akong paalisin.

"S-Sorry rin sa nangyari sa... kakambal mo... kay... Sebastian. H-Hindi ko sinasadya--"

"Wala akong panahon para sa mga sasabihin mo," tinalikuran niya ako pagkatapos niyang sabihin iyon.

"S-Sandali lang!" Pigil ko.

Huminto siya sa paglalakad at tumingala na para bang pagod na pagod na sa akin. Hindi siya humarap. Ni hindi siya sumagot. Ginawa kong pagkakataon iyon para magsalita.

"Alam ko galit na galit kayo sa akin. Galit rin ako sa sarili ko dahil kasalanan ko naman talaga ang nangyari sa kanya. Dapat ako ang nabangga roon. Dapat ako ang namatay..." nangilid ang luha sa aking mga mata. "Pero hindi ko sinasadya. Kung pwede lang, binalik ko na ang oras at ako nalang ang nagpabangga. Sana ako ang tumulak sa kanya. Kung pwede lang--"

"Kung pwede lang ano?" Humarap na siya sa akin. "No matter what you say, you can't turn back time," he said with anger in his voice.

"That's why I'm sorry. I'm really sorry..."

"I don't need your sorry. Wag ka nang magpa awa sa akin dahil hinding hindi ako maaawa sayo. Don't talk to me again," he turned his back on me after saying that and got into their SUV. He left.