ချစ်သူ့စကား ရင်နှင့်ကြားစေ

part(39)

"ကို သော့်ကို စိတ်ဆိုးနေတာလား.... ဟင်.... သော်...သော်လေ....."

ပြောစရာစကားက ကို့အကြည့်တစ်ချက်အောက်တွင် ပျောက်ရပြန်သည်။

"စိတ်မဆိုးဘူး...ရပြီလား...."

သော် ကို့ကို ငေးကြည့်သည်။
သော့်ကို ငုံ့မိုးကာ စိုက်ကြည့်နေသော ကို့ အကြည့်တွေ....သော်သိသည်။
သော့်မှာ ကို့ကို ပြောစရာရှိရင် ခုပြောပါတော့လို့....ပြောနေတဲ့အကြည့်။

ဘာမှသေချာရေရာသိရသေးတဲ့ ပြသနာမဟုတ်သေးတော့ ကို့ကို ဘယ်က စ ပြောရမှန်းလဲမသိ။ သေချာအောင် ထပ်စုံစမ်းရမည်လေ။ သော် တို့ ရှင်းလို့ပြေလည်သွားတာလဲ ဖြစ်နိုင်သေးသည်။ ကိုရယ်.... သော့်ကို အချိန်ပေးပါ။ သော် တမင်ဖုံးကွယ်ချင်တာ မဟုတ်ရပါဘူး။

ထမင်းစားတော့လဲ နှစ်ယောက်လုံးတိတ်ဆိတ်စွာသာ။
သော်လဲ သိပ်မစား။ မိုးဦးကတော့ ထမင်းဘယ်လိုစားနေမိသည်တောင်မသိ။ ဘယ်လောက်ကြီးတဲ့ပြသနာမို့လို့လဲ သော်ရယ်ဟုတွေးနေရင်းသာ။
အေးလေ....သေချာပေါက် ရဲရင့် သိမှာပဲ။
ရဲရင့်ကမှ ထပ်ဖုံးကွယ်ရင် ဆံပင်ညှပ်ဆိုင်က တစ်ယောက်ကိုသွားမေးရုံပင်။ သူ့ဆီကအပြန်မှာ သော် ဒီလို စ ဖြစ်တာပဲလေ။

ညနေကဆို စျေးထဲမှာ ဝင်တိုက်ခံရသည်တဲ့။ အန်တီပြန်ပြောပြလို့သိရသည်။ သော်က ဘာမှမပြောဘဲ ဒီတိုင်းရှောင်လာခဲ့သည်တဲ့။ အန်တီ့မှာ ဒေါသတွေထွက်လို့။
ပေါ့သေးသေး ပြသနာမှဟုတ်ရဲ့လား သော်ရေ.....

စာမေးပွဲလဲနီးပြီဲ။ စာမေးပွဲ ဖြေကာနီးရင် သော်ဆိုသည်မှာ တစ်ခုမဟုတ်တစ်ခု ဖြစ်လိုက်ရမှ။
မိုးဦး သော့်ပြသနာ သိရရင်လဲ မပြီးသေး။ သော့်ကိုရန်ကုန်မှာ ထားကိုမထားချင်တော့တာကြောင့်...သော် စာမေးပွဲဖြေပြီးရင်...................
မိုးဦး အရာအားလုံးအသစ်ဖြစ်အောင်စရမည်။

စိတ်ကို အတိအကျ ပိုင်းဖြတ်ပြီးသား။
.
.
.

နောက်တစ်နေ့မနက်........

တွေ့ချင်ပါသည်ဆိုမှ ရဲရင့်က နောက်ကျသည်။
​နေ့လည်ရောက်တော့ မိုးဦးမနေိုင်တော့။
မြတ်နိုးကိုမေးရသည်။
မြတ်နိုးနှင့်ရဲရင့်က တွဲနေ​ကြပြီဟု ရုံးမှာ အားလုံးကိုပြောပြထားပြီးပြီ။
အလုပ်ကိုတော့ ကိုယ်​ရေးကိုယ်တာနှင့် ခွဲခြါးလုပ်တတ်ကြသည့် အတွဲပါ။
အလုပ်လုပ်နေချိန် လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်အသွင်သာတွေ့ရတတ်သည်။
မြတ်နိုးကိုမေးတော့....ဒီနေ့ခွင့်ယူသည်တဲ့။