Hajime Nagito'yu takip etmeye başladı. Nagito hızlı adımlarla ilerliyor, arkasına bakmıyordu. Nagito sahile doğru ilerledi. Ayakkabılarını çıkardı ve kumlara attı. Nagito'nun gözleri bir çeşmeyi andırıyordu. Ağlamasını durdurmaya çalışıyordu. Hajime Nagito'yu ilk defa böyle görüyordu. Nagito ayaklarını suya soktu ama su soğuk olduğu için çıktı ve arkasını dönüp kumlara oturdu.
Nagito: hiç arkadaşım olmadığı için köpeğimle beraber oyun oynuyordum ve ayağım bahçede odunları koyduğumuz torbaya takıldı. Bacağım kanamaya başlayınca anneme götürmüştüm. annem şöyle demişti 'tam bir baş belasısın. Keşke senin gibi bir ucubeyi doğurmasaydım. Senin yaşamaya hakkın yok.' Biliyor musun o haklıydı. Keşke Byakuya ya da Mahiru yerine ben ölseydim. Bu yaşıma kadar beni tek seven kişi köpeğimdi. Tabii belki de sevmiyordur. Bilmiyorum, ama onu severdim. Hiç bir zaman biri tarafından sevildiğimi hissetmedim. Her şeyi denedim ama kimse umursamadı. Garip olacak ama senin beni sevdiğini düşünmüştüm. Aptalın tekiyim.
Hajime: hayır değilsin. Aptal değilsin. Asla aptal olmadın ve evet seni seviyorum. Bu sadece bir düşüncen değil, seni gerçekten seviyorum.
Hajime bunları söyledikten sonra Nagito' ya yaklaştı ve Nagito'ya sarıldı. Nagito'nun dediklerine dayanamayıp Hajime' de ağlamaya başlamıştı.
Hajime ve Nagito sahilden ayrıldılar. Akşam yemeği yenceği zaman Nagito evindeydi. Diğerleri de fazla konuşmuyordu. Hajime yemeği bittiğinde evine geri döndü.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
