24.Bölüm"İhanet"

311 10 2
                                    

Bugün günlerden salıydı resmen haftaya salıya kadar kağanla eskisi gibi sevgili olamicam daha 24 saat oldu çıkalı ama doya doya yaşayamadık valla bazen düşünüyorum hayat beni hiç sevmiyor ne yapsam elimde kalıyor mutlu olim diyorum kursağımda kalıyor ders çalışim diyorum başıma binbir türlü olay geliyor bazen diyorum ki acaba ben hangi yetimin hakkını yedim yada ben kimin tavuğuna kışt dedim de hayat beni bu kadar dışlıyor anlamadım sabah gözlerimi açıp üstümü giyindim mesaj geldi o ara telfonuma
KAĞAN:20 dakikaya aşağıdayım-:
BUKET: tamam
Dedim ben şimdi kağana bu kadar alışmışken nasıl ayrılıcam bilmiyorum aşağı inip kahvaltılık birseyler yedim bugün epey yorucu olcak gibi gözüküyor bugün şansa çok ihtiyacım vardı aşağı indim kağanda aşagdaydı yüzüm çok asıktı bu her halimden belli oluyordu kağan yanıma gelip sıkıca sarıldı sanki biliyor gibiydi ayrılacağımızı sıkı sıkı sarılıyordu on karşılık vermedim mecburdum başka çarem yok yapabildiğim tek şey kağanın kokusunu içime çekmek bunları düşünürken gözlerimden yaş geldi kağan bunu fark etti yüzüme baktı baş parmağıyla yanağımzı usulca okşadı içim ürperdi konuştu"ne oldu,kim üzdü seni bu göz yaşlarını akıtmana sebep olan kim prenses"bakalım soylediklerimi söyleyince de böyle yanımda durabilecek misin "kağan mahalleden gidelim herşeyi anlatıcam"elimi tuttu birşey demedim biliyorum kağan gibi biri yaptığım bu saçmalığı asla kabul etmicek asla beni anlamak için çabalamicak beraber okulun arkasındaki parka geldik kamelyalardan birini geçip oturduk kağan konuştu"seni dinliyorum sevgilim"
Of kağan ne olur böyle şeyler söyleme her geçen zamanda ayrılmam zorlaşıyor elimi tutmuştu bir elime bir kağana bakıyordum"kağan ben özür dilerim ama ben yapamıyorum b-ben ayrılmak istiyorum"hayır istemiyorum sadece mecburum kağan seni çok seviyorum gözleri karardı gene o ilk piskopat kağan ortaya çıktı"ne diyorsun Buket"adımı söylemesinden sinirli olduğu anlaşılıyor pek tercih etmiyordu"kağan duydun yapamıyorum herşey için çok üzgünüm"dedim ayağa kalktım yoksa kağan heran bana saldıra bilirdi o an yanıma geldi hiç beklemediğim.biranda elini boynuma sardı resmen kağan şuan beni öldürmek için çabalıyordu "kağan dur yapma"zar zor bunları söyleyebildim kağan boğazımı daha da sıktı hiç acımıyordu resmen sadistçe daha doğrusu piskopatça bir davranıştı
"Lan seni diğerlerinden ayırdım sen onlardan değilsin dedim herkes yapsa Buket yapmaz dedim ne kadar aptalmışım sen ihanet ettin hemde hiç yapılmicak birine bunun bedeli çok ağır olacak"bunları o kadar hidettli söylüyordu ki anlatamam"kağan üzgünüm affet ne olur"böyle düşünmesi beni baya bir üzdü beni duymuyordu konuşmaya devam etti
"Seni annemle tanıştıracaktım lan ben anneme seni onunla tanıştıracam derken ne kadar mutlu oldu bilemesin kim için senin gibi karakteri beş para etmez biri için"boğazımı bıraktı yere yığıldım bildiğiniz parkın ortasında yerde oturup ağladım o kadar ağlıyordum ki kağan tekrar konuştu"seni etrafımda görürsem yarım bıraktığım şeyi tamamlarım"dedi yanımdan ayrıldı o an cemi öldürmek istedim bunların hepsi onun yüzünden belki annesi için bir umut olabilirdim ama olmadı kağan o kadar sert konuştu ki kanım çekildi sandım yaklaşık yarım saat parkta oturdum bu arada arkamdan bir ses geldi"demek ayrıldın güzelim aferin"bu cemdi tam onu öldürmek istediğim Bir zamanda yanıma geldi adi herif bir şey demedim o kadar yoruldum ki şuan birşeyi kaldıracak durumda değildim cem beni kaldırdı beraber okula girdik tekrar tüm gözler üzerimize geldi bu anı iki defa yaşamıştım okula ilk geldiğimde, kağanla beraber okula girdiğimde ve şuan aynı tepkiler aldırmadım gözlerimin görüş alanına bizimkiler geldi hararetli bir şekilde konuşuyorlardı herkes bize bakınca onlarda bize baktılar herkes şok oldu  fakat kağanın yüzünde en ufak bir mimik bile yoktu sanki herşeyi biliyor gibiydi cemle sınıfa girdik kimse yoktu yağmurun masasına gidip oturdum kağanın yanına oturamazdım sonuçta yavaş yavaş sınıf dolmaya başladı kağanlar sınıfa girdi yağmur bana bakıyordu diğerleri de yağmur yanıma oturdu"Buket ne oluyor tüm bunlar ne"
Dedi sesi sinirli çıktı ona.herşeyi anlatmak istedim ama yapmazdım aileme zarar gelebilirdi"yağmur lütfen zorlama yapamadım ayrıldım"dedim pek inanmışa benzemiyordu "tamam onu anladım cemle niye okula geldin"bende bunu bilmiyorum ama herkes kağanı koruyordu hiç kimse beni anlamak istemiyordu o yüzden sustum "kağan beni parkta öyle bırakıp gidince yardım etti o kadar kağanı savunmayı bıraksanız artık ne bilim benim tarafımdan da olaylara baksanız"dedim gözlerimden yaşlar akıyordu kendime hakim olamadım o sırada hoca geldi yasemin bana dik dik bakıyordu şuan onu çekemem hiç Halim yok sınav ilk ders olduğu için mutluydum hemen sınavı olup eve gidicektim kağıtlar dağıtıldı birşeyler yapmaya çalıştım Yasemin kağanın yanına oturmuştu Burak en arkaya geçmişti bu mu yani beni anlayıp sorgulamadan beni çok sevdiğini söyleyen adam bu mu yani hemen arkamda oturdukları için konuşmalarını duyuyordum"kağan çıkışta birşeyler yapalım dün de gelmedin zaten"dedi kağan cevap verdi"tamam çıkışta birşeyler yaparız"Allah kahretsin beni sevdiğine İnanmıştım oysaki yağmurda Konuşmaları duymuş olacak ki kağana bakıyordu hoca yanıma gelince direk sınav kağıdını verip çıktım zil çaldı bu sırada tuvalete gidip elimi yüzümü yıkadım o sırada mesaj geldi baktım
                         GİZLİ GÖREV
DOĞU:ne oluyor size Buket, kağan
BATI:bune daha çıkalı 1 gün oldu aq
YAĞMUR:bende anlamdım
DOĞU:ses verin Buket ne oluyor
BUKET: birşey yok ben herşeyi anlattım
DOĞU: kızım hiçbir şeyi anlatmadın
BATI: Buket nerdesin konuşalım
KAĞAN:bir daha Buket bu guruba yazmicak herşeyi anladım ama Bizim guruptan kimse cemelerin çetesiyle bu şekilde samimi olamaz
BUKET: herşey gurur mu yani belki bu şimdi değil ama elbet seni çok üzücek beni sevdiğini söyleyen adama bakın beni dinlemedi bile hadi görüşürüz
*Kağan kişisi sizi guruptan çıkardı*

Piskopat SevgilimWhere stories live. Discover now