Όνειρο ήταν....

"Κρύπτη"

Σε αυτό το όνειρο είδα τον αποθανών πατέρα της κολλητής μου να μου επιτίθεται σαν να προσπαθεί να μου περάσει ένα μήνυμα για να το μεταφέρω στην κόρη του. Έχει "φύγει" από την κακιά αρρώστια και εν ζωή δεν συμπεριφέρονταν και καλά στην οικογένειά του.

Ήταν βράδυ όταν έκανα βόλτα με την κολλητή μου την Σ. και με τη μητέρα της μαζί. Σταματήσαμε σε ένα σημείο και μου έδειξαν ένα χαμηλό παράθυρο που βλέπει τον δρόμο. Μου είπαν ότι εδώ φυλάνε τους νεκρούς και είναι ο οικογενειακός τους τάφος, αλλά δεν ήταν τάφος όπως στα νεκροταφεία, αλλά μια υπόγεια κρύπτη μέσα στην πόλη κάτω από ένα κτήριο.

Επειδή το περιεργαζόμουν και αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο από τη μητέρα της Σ., μου πρότεινε  να μπω από το παράθυρο για να δω το εσωτερικό για να λυθεί η περιέργεια μου. Την ρώτησα αν σίγουρα επιτρέπεται, επειδή ένιωθα ότι καταπατούσα μια ιδιοκτησία τους. Μου ένευσε ως απάντηση και έτσι μπήκα από το χαμηλό παραθύρι σέρνοντας από το εξωτερικό του, πηδώντας στο εσωτερικό του.

Αφού κατάφερα να μπω, διαπίστωσα ότι ήταν τόσο σκοτεινά που δεν έβλεπα ούτε τη μύτη μου. Προχωρούσα στους διαδρόμους ψηλαφίζοντας στους τοίχους μέχρι που βρήκα έναν φωτεινό χώρο, ανοιχτό σαν δωμάτιο και μπήκα μέσα. Όταν μπήκα στον χώρο, ένιωσα να κουνιόμουν ελαφρώς. Είχε γίνει σεισμός, αλλά ελαφρώς αισθητός. Εκείνη την στιγμή μετάνιωσα που άφησα την περιέργεια μου να νικήσει. Όπως τα μάτια μου περιπλανιόνταν γύρω στο δωμάτιο, διαπίστωσα ότι υπήρχε ένα φέρετρο χωρίς το καπάκι του, τοποθετημένο πάνω σε ένα πέτρινο κρεβάτι. Πλησίασα να δω ποιος θα ήταν μέσα, αν ήταν γνωστός μου ή κάποιος συγγενής της φίλης μου, αν ήταν με το σώμα του ή μόνο οστά. Στο φέρετρο ήταν ο πατέρας της φίλης μου. Απόρησα, διότι τον είδα με την σάρκα του σε σήψη αν και έχουν περάσει χρόνια από τότε που έχει πεθάνει. Όπως τον περιεργαζόμουν, άνοιξε τα μάτια του απότομα και από το σοκ πισωπάτησα και συνέχιζα να πισωπατώ μέχρι στη μέση του δωματίου. Στην στιγμή που έφτασα στη μέση του χώρου, ο νεκρός ανασηκώθηκε και βγήκε από το φέρετρό του(ο τρόπος του ήταν σαν να είχα μπροστά μου βρικόλακα.)

Μόλις πάτησε στο έδαφος, μου επιτέθηκε τόσο γρήγορα που δεν πρόλαβα να κλείσω τα μάτια μου από το σοκ της ορμής του. Δεν είχε κανένα συναίσθημα. Κενός. Ξύπνησα απότομα και με έπιασε πονοκέφαλος.

Αργότερα φυσικά ενημέρωσα την φίλη μου το όνειρο και η θεωρία της ήταν ότι η ψυχή του πατέρα της δεν γαλήνεψε, δεν ηρέμησε παρόλο που πήρε ευλογία από παπά τη μέρα της κηδείας του. Και όπως προανέφερα, δεν ήταν και ο καλύτερος οικογενειάρχης.