Όνειρο ήταν....

"Χωρισμός"

Σε αυτό το όνειρο υπήρχαν δυο ζευγάρια. Το ένα ζευγάρι ήμουν εγώ με τον σύντροφό μου και το άλλο ζευγάρι ήταν η κολλητή μου με τον πρώην της (τότε ήταν μαζί). Ήμασταν διακοπές σε ένα χωριό της Χαλκιδικής, το οποίο δεν θυμάμαι ποιο.

Για αρχή μας είδα να πηγαίνουμε βόλτες στα δρομάκια του χωριού που ήμασταν και περνούσαμε ωραία. Κάποια στιγμή αποφασίσαμε να κάτσουμε σε μια ταβέρνα για να ξεκουράσουμε τα πόδια μας και να τσιμπήσουμε κάτι. Φορούσα επίσημα ρούχα και παπούτσια.

Δεν έχουμε καν παραγγείλει, ο σύντροφος μου ξαφνικά σηκώνεται από την θέση του και φεύγει με την δικαιολογία ότι είχε να πάει κάπου με αποτέλεσμα να αργήσει να επιστρέψει.

Σηκώνομαι εγώ για να πάω να τον ψάξω, διότι ανησύχησα αφήνοντας μόνο το άλλο ζευγάρι. Άρχισα να τρέχω σε ένα ανηφορικό δρομάκι. Κάποια στιγμή κουράστηκα και σταμάτησα μπροστά σε ένα σπίτι και ρώτησα αν είχαν άνετα παπούτσια να μου δώσουν (φορούσα επίσημα παπούτσια που ήταν με τακούνι) και μετά χαράς μου δώσανε και έτσι συνέχισα να τρέχω.

Έφτασα σε ένα σταυροδρόμι και αναρωτιόμουν προς τα που θα πήγαινα. Εκεί που προσπαθούσα να αποφασίσω προς τα που να πάω, βλέπω τον σύντροφο μου να βγαίνει από μια γωνία μαζί με άλλα άτομα που ήταν γνωστοί του και στεναχωρήθηκα. Σκέφτηκα για μια στιγμή ότι μπορεί να μην ήθελε άλλο την παρέα μου και ότι με βαρέθηκε. Τον έπιασα και του ζήτησα εξηγήσεις, αλλά δεν απάντησε καν και έφυγα από κοντά του κλαίγοντας. Έτρεχα πίσω στην ταβέρνα που μας περίμεναν το άλλο ζευγάρι. Μέχρι να φτάσω εκεί, με κοιτούσαν όσοι ήταν στον  δρόμο μου και δεν τους έδινα σημασία. Μόλις έφτασα στην ταβέρνα, άρπαξα την τσάντα μου και έφυγα χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις στο ζευγάρι που με κοιτούσαν χωρίς να ξέρουν τι έγινε πριν.

Λόγω της θλίψης μου, σκεφτόμουν να φύγω και να πάω σε άλλο χωριό της Χαλκιδικής, να μείνω μακριά από όλους. Αυτά σκεφτόμουν μέχρι που έφτασα στο δωμάτιο που νοικιάζαμε με τον σύντροφό μου. Επειδή δεν είχα το κλειδί του δωματίου μαζί μου, παρακάλεσα την υπεύθυνη να μου ανοίξει για να μαζέψω τα πράγματά μου. Φεύγοντας βρίσκω ένα ταξί και ζητάω να με αφήσει στο αεροδρόμιο(??) και σταματάει λίγο μακριά. Για να φτάσω στο αεροδρόμιο πεζή, έπρεπε να περάσω μπροστά από το κέντρο όπου σύχναζαν διασημότητες. Σε κάποια φάση διακρίνω τον ηθοποιό Σον Πεν (Sean Penn) να με κοιτάζει και να μου χαμογελάει και από εκεί πέρασα μπροστά από ένα ζαχαροπλαστείο. Δε μπορούσα να αντισταθώ στην θέα των γλυκών που διακοσμούσαν στην βιτρίνα του και προσπαθούσα να διαλέξω ποιο να φάω. Εκείνη την στιγμή ένιωσα χαρούμενη.

Ξαφνικά είδα την κολλητή μου με το αγόρι της και τον σύντροφο μου να έρχονται τρέχοντας προς τα εμένα και έτσι ξεκόλλησα από τα γλυκά και άρχισα να τρέχω για να ξεφύγω και για να προλάβω το αεροπλάνο που έφευγε. Εκεί που έτρεχα πίσω από το αεροπλάνο, άπλωσα το χέρι μου ώστε να με πιάσει και για να με ανεβάσει ένας αεροσυνοδός. Μόλις μπαίνω μέσα ανακουφισμένη που ξέφυγα από τον σύντροφο μου, έψαχνα την θέση μου(τώρα αν πρόλαβα να βγάλω εισιτήριο, δεν το ξέρω) και εκεί βρίσκομαι αντιμέτωπη με αυτόν. Μου ζητάει εξηγήσεις για την φυγή μου και του απάντησα ότι η συμπεριφορά του πριν με στεναχώρησε.

Σε μια φάση μου ζητάει να αφήσω αυτό που κρατούσα επειδή ήταν βρεγμένο και να το αλλάξω με ένα στεγνό (??! δεν ξέρω για ποιο πράγμα μιλούσε).

Το όλο αυτό το συμβάν με έκανε να σκέφτομαι με κατεβασμένο το κεφάλι μου για λίγο και όταν το σήκωσα, αποτραβήχτηκα από το κράτημα του κατηγορώντας τον για απιστία με μια γυναίκα που την ήξερα στο όνειρο μου.

Δε με απάντησε(τι να μου πει?) και ξύπνησα.