düşler sokağı

0.8

Yukarıda ki şarkı ile birlikte okumanızı tavsiye ederim.

Hadi başlayalım...

Bir yıl önce:

Duman: benim küçük sevgilim,

Duman: ben,

Duman: ben artık bu dünyaya sığamıyorum.

Duman: etrafımda ki herkese fazla geliyorum.

Duman: aileme, arkadaşlarıma hatta sana bile...

Duman: ben artık böyle yaşayamıyorum güzel vera'm.

Duman: benim artık kafamı dinlemem lazım.

Duman: yorgun bedenimin dinlenmesi lazım meleğim.

Duman: sana bunları yaşattığım için özür dilerim.

Duman: beni affet olur mu?

Duman: ben hayatından çekip gittikten sonra kendini koyverme.

Duman: elini kalbine koy, ben hep orada olacağım.

Duman: gözlerini kapatıp düşler kur, düşlerine hep uğrayacağım.

Duman: en sevdiğimiz şarkıyı söyle,

Duman: düşler sokağını her dinlediğinde diğer kulaklığın benim kulağımda olacak.

Duman: seni her şeyden çok sevdiğimi unutma.

Duman: hoşçakal meleğim.

Genç kız banyodaydı sevdiği bu mesajları atarken. Banyodan çıktığında uzunca bir süre telefonuna baktı, donup kalmıştı.

Üstüne özenmeden bir şeyler geçirmişti gözyaşları içinde. Duman'ın arkadaşları yüzünden ara vermek istemişti genç kız bir süre, ama bugün sevdiği adam ile konuşmak istiyordu ve telefonu açtığında bu mesajlarla karşılaşmıştı

Gözyaşları dur durak bilmezken genç kız arabasına atladı, gözyaşları ara sıra zikzak gitmesini sağlasa da artık hiçbir şey umurunda değildi. Tek istediği sevdiği adamı büyük bir yanlışın eşiğinden kurtarmaktı.

Onlarca kez aradı sevdiğini, her seferinde aptal operatörün sesini işitiyordu.

Gözlerini sımsıkı kapayıp açtı.

Tanrım, ne olur onu benden alma.

Sevdiğinin evinin önüne geldiğinde hızla arabadan inip binaya girdi, asansörü çağırdı. Gelmeyince merdivenlere koştu, bekleyecek tek bir saniyesi bile yoktu.

Kapının önüne geldiğinde anahtarı kilite sokup açmaya çalıştı, elleri titriyordu. Birkaç saniye sonra kapı açıldığında sevdiği adamı her odada aradı. En sonunda yatak odasında buldu. Yatağa oturmuştu genç adam.

Gözyaşları yanaklarından süzülürken güldü sevgilisine genç adam.

"Gelmemeliydin güzel sevgilim, buna şahit olacaksın şimdi," sözlerini söylerken elinde ki tabancayı şakasına dayadı. Genç kız hıçkırıklarının içinde yaklaştı sevgilisine. "Yaklaşma!" ilk kez bağırmışyı sevgilisine.

Genç kız ellerini uzattı gözyaşları yanaklarından bir bir süzülürken baktı sevdiği adama, "Can özüm, bir tanem hadi bırak o tabancayı, birlikte bu evden çıkalım gidelim sahil kenarına beraber denizi seyredelim." sevdiği adam kafasını iki yana salladı.

"Hayır, yapamam vera'm. Her şey buraya kadarmış. Ben artık fazlayım bu dünyaya."

Genç kız sevdiğine doğru bir adım daha attı korkarak, "Hayır!" diye bağırdı genç kız. "Sen bana fazla gelmiyorsun, yanılıyorsun bir tanem. Lütfen bırak o silahı."

"Üzgünüm sevgilim, seni çok seviyorum."  silahın emniyetini açtı, genç kız birkaç adım daha atmışken sevdiği adam tetiği çekmişti.

Sevdiğinin kanları kendi yüzü dahil her yere sıçramıştı. Genç kadın sevdiğinin düşen başını elleri ile tutup göğsüne yasladı. Şoka girmişti, dili tutulmuştu, bedeni kaskatı kesilmişti, ne yapacağını bilmiyordu.

Sevdiği adam kollarında ölüyordu.

Aşık olduğu adam kollarında son nefesini veriyordu.

"Sevgilim, aç gözlerini lütfen. Be-ben sensiz ne yaparım. Ne olur aç ceylan gözlerini bak bana yeniden aşk dolu." sevdiği adamı sarstı, açıyordu gözlerini.

O sıra ne zaman geldiklerini fark etmediği bir kalabalık oluşmuştu, birileri telefonda konuşuyordu ama genç kız duyamıyordu. Nasıl duysun ki, sevdiği adam gözlerinin önünde hayata veda etmişti.

Bağırarak ağlamak İstedi genç kız, öldüğünü kabul edemiyordu. Ne yapacaktı şimdi?

Nefesinin, nefesi kesilmişken nasıl hayatta kalacaktı?

Nasıl devam edecekti hayatına?

Nasıl nefes alacaktı, göğüs kafesi bendini aşarken...

💙

Ölümüne en çok üzüldüğüm karakterim sanırım...

Neler düşünüyorsunuz, hissettiniz mi vera'nın acısını?

Ağlattıysam özür dilerim ama ben buyum işte, böyle yazıyorum böyle rahatlıyorum. Böyle hatırlatıyorum hayatın gerçeklerini kendime...

Diğer bölümde anonimin kim olduğunu öğreneceğiz. Ve final olacak...

Beklemede kalın, sizleri çok seviyorum.