FORBIDDEN LOVE (On-Going)

#Chapter 12.5

#Chapter 12- Million Tragedies

YEN’s POV:

 

*knock* *knock*

*opened*

 

“Hi sis, happy birthday, eto oh gift ko sayo ^_____^”

“Hi everyone!” pahabol ko.

 

“Come on, lets eat na!” sabi ni Jen.

“Oh sure. Wow! My favorite, graham with love. Haha”

“Sige sis. Kain ka na muna, kakatapos lang namin”

“Ok ^_____^”

 

After a few minutes

“Psst! Bryle!”

“Oh? Bakit?”

“Sabi mo umuwi na si Toff?”

“Joke lang.. para naman di ka kabahang pumunta dito,

Baka umasa sa wala yung Mahal ko eh!”

“O-ok? So nakausap mo na siya?”

 

“Yep.”

 

“Anong  sabi nya?”

 

“Ahhhmmm, sorry, sya yung dapat magsabi sayo nito.

Wala akong karapatan.”

 

“Oh? Siguro masakit nuh? Dapat na ba akong umiyak?”

 

“Ewan ko. Sya nalang tanungin mo”

 

“Sige”  so dahil dun, naglakas loob akong lumapit kay Toff.

Para matapos na ang lahat ng ito.. Sawang-sawa na rin kasi akong masaktan..

I wanted an explanation, I wanted to clear things  out.

 

“Hey Toff, can we talk?”

“Uhh.. you sure?”

“Ay hindi.. joke lang yun, swear! Tsk!” then I walked out. Kakabadtrip eh!

Ang tino ng tanong ko tapos sasagot sya ng ganun?

 

TOFF’s POV:

 

Khean, im really sorry, may girlfriend na ako.. but don’t worry,

Mahal naman kita, ang kaso mas mahal ko siya.. ahhhhhhhhhhhhh!

Bakit ba di ko masabi sayo ang totoo? Sana lang pag nalaman mo na ito

Mapatawad mo pa ako.

 

“Ahhhh, Jen, uuwi na pala ako.. Salamat sa araw na to,

Nag-enjoy talaga ako..”

 

“Good, may kasabay na uuwi si Khean.. Sabay nalang kayo ah?”

“A-ah.. S-sige.”

Shocks naman oh! Bat ba ganto? Dapat ko na nga bang sabihin sa kanya ang lahat?

 

“Sige guys, goodbye.. Next time ulit..” with wave wave pa ng kamay si Khean..

 

Ayun, sabay kaming nag-abang ng dadaan na bus pauwi..

Then after a few minutes, yey! Nakasakay na kami.

At ang awkward ng environment.. Walang nagsasalita..

 

“A-ano ba yung dapat nating pag-usapan Khean?” I said to break the silence,

This time, im so serious na.. And willing to tell her everything..

 

“Ah.. w-wala. Nevermind.” Tipid nyang sagot.

“Khean, ayoko na! T__________T” di ko na napigilan yung buhos ng luha ko..

Binabagabag kasi ako ng konsensiya ko.. Nasasaktan si Khean eh T_______T

 

YEN’s POV:

“Khean, ayoko na! T__________T”

He said with a tear falling.. para akong nabingi sa narinig ko..

Is this what you call goodbye?

Toff naman! Asan ang hustisiya?

Di ba sapat ang pagmamahal ko sayo?

 

“Ssssssh! Don’t cry, don’t worry, I’m fine”

 

“Sigurado ka ah?” he doubted me.

 

“Oo naman. You are free na.. sana masaya ka, yun lang kasi ang hinangad ko”

 

“Salamat ah? Bakit ganun? Masyado kang mabait, kahit sinasaktan ka na… ok lang sayo… I really am not worthy of your love.. Im really sorry”

 

I just flashed a fake smile..

“Ahhh sige… bababa na ako, ingat ka na lang ^_____^”

 

Tapos pagkababa ko….

Biglang bumuhos ang malakas na ulan..

Dinadamayan ang aking kalungkutan..

Toff, bakiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiit? Ano yung nagawa kong mali?

Para gantohin mo ako?

I pretended I’m fine.. Even if it kills me inside.

Toff ganun ka ka-espesyal sakin.

Kaya kong i-sacrifice ang happiness ko para sayo…

 

Hanggang sa paghiga ko, tumutulo padin yung luha ko..

Buti nalang walang pasok bukas.. di makikita yung namumugtong mata ko.

Until I fell asleep with a tear on my eyes..