~shards of glass~

354 33 2
                                    

- Medyadaki şarkıyla okuyabilirsiniz 🌚💫

- Birkaç dakika sonra kendimi geriye doğru çektim. Bakışlarımı yere çevirdim ve elini yavaşça bırakarak merdivenlere ilerledim. Attığım her adımda çıkan ayak seslerim sanki beni dünyadan uzaklaştırıyor ve bilmediğim yerlere götürüyordu.

- Odamın önüne geldim ve kapıyı kapattım. Her zamanki gibi duvarlar ve gerçekler üstüme gelmeye başladığında sırtımı kapıya yaslayarak yavaşça yere oturdum.

- Tekrar gözyaşlarımı tutamadığımda içimde çok büyük ve çok kötü bir öfke hissettim. Hem kendime hem ona çok kızgındım. Ellerimle başımı tutup ayağa kalktım. Gözlerimdeki yaşlarla birlikte odanın içinde turlar atmaya başlamıştım.

- Hissettiğim suçluluk ve öfke daha da arttığında kendimi tutamadım ve önümdeki makyaj masasının üstündeki her şeyi kolumla iterek yere attım. Her şey yere düştüğünde kırılanlar olmuştu ve biraz yüksek bir ses çıkmıştı.

- Tekrar yere oturup sırtımı yatağa doğru yasladığımda daha çok ağlıyordum. Elimi yere koyduğumda biraz canım acımıştı. Kaldırıp baktığımda kanamaya başladığını gördüm. Daha kötü bir şekilde ağlarken. Birden kapı açıldı ve Tom içeri girdi.

T: Aman Tanrım, Y/N?

T: N-ne oldu?

T: Sen iyi misin?

T: Y/N

- Yüzüne bakmadım veya cevap vermedim. Cam kırıklarının üstünden geçip yanıma geldi ve oda yere oturdu.

T: Y/N

T: İyi misin?

T: Cam kırıkları her yerde

T: Canın yandı mı?

- Konuşurken sesi titremişti tıpkı elleri gibi. İki elinide omzuma koymuştu bu yüzden ne kadar korktuğunu ellerinin titremesinden de anlayabiliyordum.

- Kafamı kaldırıp dolu gözlerimle yüzüne baktım ve elimi öne doğru getirdim. Kanadığını görünce önce yüzüme baktı sonra ayağa kalktı;

T: E-elin

T: Tamam sakın korkma hemen banyoya gitmeliyiz.

- Diğer elimi tutarak ayağa kalkmama yardım etti ve cam parçalarının üstünden geçti.

T: Dikkat et

- Bende dikkatlice geçip yanına geldim, hızlı adımlarla beni peşinden sürükledi. Banyoya geldiğimizde lavabonun yanındaki küçük banka oturmam için eliyle işaret etti. Oturdum, elimi hâlâ havada tutuyordum. Küçük dolaptan tentürdiyot gibi pansuman malzemelerini çıkarttı ve yanıma geldi.

- Elimi çeşmenin altına getirerek kanın su ile akmasını sağladı. Ardından bir kağıt havlu ile yavaşça kuruladı. Sonra biraz pamuk aldı ve kokusunu hiç sevmediğim ama böyle yaralara mutlaka sürülmesi gereken kahverengi sıvıdan sürmeye başladı. Biraz canımı acıttığı için refleksle gözlerimi kapattım.

- Elleri bazen titriyordu ve sakin olmak için kendimi çok fazla zorladığı belliydi. Fark ettiğimde kendimi daha kötü hissettim.

Y/N: Özür dilerim

- Sesim çok az ve titreşimli çıkmıştı. Hiçbir şey söylemeden devam ettiğinde bende başımı öne eğdim. En son olarak ince sargı bandını aldı ve yavaşça elimi ve bileğimi sarmaya başladı.

- Bitirdiğinde her şeyi kenara koydu ve başını ellerinin arasına aldı. Onu ne kadar üzdüğüm tekrar anladığımda gözyaşlarım tekrar akmaya başladı. Diğer elimle onları sildim ve tekrar çok kısık bir sesle "özür dilerim" dedim.

- özür dilememden sonra başını yukarı kaldırdı ve dolu gözleriyle bana baktı. Oda benim gibi ağlamaya başlamıştı. Ayağa kalktı ve yanıma gelerek kollarını etrafıma sıkıca sardı. Bende tek elimi omzuna koydum ve başımı boynuna koydum.

T: Birdaha böyle bir şey yapma sakın

T: Kendine daha fazla zarar verebilirdin

T: Söz ver, birdaha asla böyle bir şey yapmayacaksın

Y/N: Söz veriyorum birdaha yapmayacağım

- Derin bir nefes verdiğinde bana dahada sıkı sarıldı. Bende kollarının arasında daha çok kayboldum. Ayrılmak için kendini geriye doğru çektiğinde gitmemesi için kendimi geri çekmedim. Gitmesini istemediğimi anladığında tekrar kollarını etrafıma sardı ve bir elini saçlarıma koydu. Benim için bunca kötü şeyin arasında ona sarılmak iyi gelen tek şeydi.

- Herkese iyi gecelerr 💖 bir süredir yeni bölüm atamadığım için üzgünüm. Herzaman dürüst oldum ve şimdide olacağım, tüm ilhamımı kaybettiğimi sanmıştım. Ama öyle değilmiş ğsodödjdkskössöxksl. Neyse umarım severek okursunuz, sizi çok çok çok çok çok seviyorumm 🥺💗


• o p h e l i a • Dream With Tom Holland •Where stories live. Discover now