DESTİNY

Esrarengiz ^3.Bölüm^

   Bu esrarengiz olaydan sonra sınıfta bütün gözler üstümdeydi. Kısaca anlattıktan sonra herkese değişik gelse de ben duruma alışmış olacaktım ki, fazla yadırgamadım. Ta ki tekrar çağırılana kadar... Ne oluyordu şimdi? Kamera da ve olayda yoktum işte ne diye tekrar çağırmışlardı ki. 

   Bu sefer odada sadece müdür yardımcısı vardı. Ağzı kocaman açık bir şekilde bilgisayarına bakarken bana döndü, "Bu-bu çok anormal." 

"Bir sorun mu var?" Tekrar bilgisayara döndü. "Kamera da tuvalete girişin gözükmüyor fakat bir kaç dakika sonra çıkıyorsun. Dördüncü katta olduğunu ve başka bağlantısını olmadığını düşünürsek sadece kameranın gördüğü yerden girebilirsin fakat bir giriş yok. Yani buraya ışınlanmış gibi duruyorsun." 

  Bu nasıl olurdu? Ben tuvalete gitmemiştim ki. "Biriyle karıştırıyor olmayasınız?" 

"Aslında burada saçların daha kısa ve üstün de biraz yıpranmış duruyor fakat bu sensin. Gel bak." Ekrana doğru eğildim ve izlemeye başladım. Biriyle karıştırdıklarından o kadar emindim ki hiç umrumda değildi. 

  Ama, ama bu nasıl olur? Aman tanrım bu gerçekten bendim. Benim biraz daha kısa saçlı ve bakımsız halimdi bu. Böyle biri yoktu bu okulda ve gerçekten yüzüm bire bir aynıydı. 

   Giriş yoktu fakat tuvaletten çıkışım gözüküyordu. Bariz bu bendim. Bu nasıl olabilirdi? O saatlerde sınıfta Deren ile yemek yiyorduk. Aynı anda hem tuvalette hem de sınıfta mıydım yani. Bir de daha farklı bir halimle. 

"İyice baktım ama bu okulda böyle biri yok yani bu kesin sensin. Tekrar bir işlem yapmam gerekecek." O kadar şaşkındım ki boğazım düğümlenmişti. Açıklama yapmak istiyordum fakat konuşamıyordum. 

"H-hocam bu nasıl olur? Ben gerçekten sınıftaydım. Ayrıca saçım bu kadar kısa değil. Evet görebiliyorum bu benim ama... Gerçekten bilmiyorum. Ne olur bu durumu araştırmama izin verin, haklı olduğumu göreceksiniz."

  Göt korkusundan ağlamak üzereydim. Sesim titriyor, gözlerim bir an olsun ekrandan ayrılmıyordu. "Bu görüntüleri alma imkanım var mı?" 

   Hoca da şaşırmış olacak ki bana biraz süre verdi ve görüntüleri telefonuma aktardı. Zaten son derste olduğumuzdan direk eve gidip bu durumu araştıracaktım. 

   Kapıyı açtığımda karşımda arkadaşlarımı görünce biraz rahatlamış olsam da, kafamı bir türlü toplayamıyordum. Eve doğru ilerlerken Efe, Pamir ve Deren'e durumu anlattım. Beraber bizim eve geçtik. Hepimiz ayrı ayrı düşünmeye başladık. 

   Kimsenin mantığına uymayan bu olay gerçekten çok acayipti. Görüntüleri bilgisayara aldım ve detaylıca onlara da gösterdim. 

   Bir kaç saat kimse bir fikir veremediğinden evlere dağılıp düşünmeye karar verdik. Annem ile babamda işten döndükten sonra anlattım ama tabi ki bir sonuç çıkmadı. 

.

.

.

    Esrarengiz olayın üstünden tam bir hafta geçti ve ben hala hiçbir şey bulamadım. Çok fazla kişiye anlattım ama kimse durumu açıklayamadı. En sonunda aklıma dahiyane bir fikir geldi ve bu çok fazla inanıp araştırdığım doğaüstü olaylara başvurmaya karar verdim. 

   Bu sıradan dünya için fazla anormal bir durumdu.

   Daha önceki bilgi birikimim ve şimdi ki araştırmalarımla beraber böyle durumların paralel evrenlerin bir yansıması olarak bu dünyada görülebileceğini öğrendim.

    Bizden çok uzaklarda bambaşka bir galakside aynı bizim hayatımız gibi fakat verdiğimiz kararların tam tersini veren bir hayat daha var. Bu hayata çok az insan inansa da bence mümkün. Bu konularla fazlaca ilgilendiğim için şuan öğrendiklerim hiç şaşırtıcı gelmiyor. 

   Son bilgilere göre, çok nadiren bu iki evren arasında bir kapı açılırmış ve iki tarafı da karıştıracak, akla mantığa sığmayan olaylar yaşanırmış. Daha önce bulunmadığımız bir yerde bulunmuşuz gibi görünebilir ya da yapmadığımız hareketi yapmışız gibi gözlemlenebilirmiş. 

   Benim olayıma benzer bir olay yaşayan kadın da önemli bir televizyon kanalına röportaj yapmış fakat kimsenin mantığına uymadığı için deli denmiş ve konu kapanmış. Yaşadığını inatla anlatan kadını da akıl hastanesine yatırmışlar ve tabi ki orada iyice delirip intihar etmiş. 

   Belki böyle bir şey başıma gelmeseydi bana da çok çılgınca gelebilirdi fakat şuan kadını anlayabiliyordum. Sonumun onun gibi olmasını istemiyordum. Bu yüzden bu olayın peşini bırakmayacaktım.

  Eğer gerçekten bir kapı açıldıysa ve paralel evrende ki ben buraya kısa bir süreliğine geçiş yaptıysa... Aman tanrım bu korkunç bir ihtimaldi. Başka türlü durumu açıklayamıyordum ama böyle bir şeyin mümkün olma durumu... Vay canına!