HERKESE YABANCI

18.BÖLÜM

Mesaj sayfasına girip Fırat'a cevap verecekken ekranda Fırat'ın ismi belirdi. Fırat arıyordu...

Fadik telefonu açtı ve kulağına verdi.

"Alo Fadik?"dedi Fırat. Fadik ile ilk telefon görüşmesi değildi ama ilk defa gerçek ismiyle hitap ediyordu, içerisinde bir heyecan bir korku vardı.

"Efendim."dedi Fadik ve sesi titremişti. Üç günün yorgunluğu sesinden gayet net belli oluyordu.

Fırat sesini duyunca kalbi sızladı. Canım dediği insanın yanında olamıyordu. Sokakta bile rahat yürüyemiyorken nasıl onun yanında olabilirdi? Neden bu anksiyete beni buldu diye içinden hayıflandı.

"İyi misin?"dedi Fırat. Nasılsın diye sormamıştı çünkü iyi olduğunu duymak istiyordu.

"İyiyim desem inanır mısın?"dedi Fadik gözyaşları akarken. Lanet etti gözyaşlarına neden durmuyorlardı ki? Neden her şey zorlaştırıyordu bu gözyaşları?

"Dilin iyiyim dese de sesin öyle demiyor. Ama senin iyi olman için her şeyi yapacağım."

"Teşekkür ederim."dedi Fadik ve burnunu çekti.

"Yanında olmamı ister misin?"dedi Fırat birkaç dakikalık sessizliğin ardından.

"Yanımda olabilecek misin? Bunun senin için ne kadar zor olabileceğini biliyorum."dedi Fadik.

"Yanında olmak için her şeyi yapacağım. Benim için zor ama senden ayrı kalmak, seni o halinle yalnız bırakmak benim için çok daha zor."

Yanımda arkadaşlarım var diyemedi Fadik çünkü Fırat'ın varlığını yanında hissetmek istiyordu ama bir yandan da korkuyordu. Ya yan yana olunca anlaşamazlarsa?

"Fırat sağlığın benden daha önemli."

"Sen benim için her şeyden önemlisin. Yanında olmamı istemiyorsan açıkca söyle."

"Hayır yanlış anladın. Sen bana kızgındın ve şimdi yanıma gelmek için kendini zorluyorsun diye düşündüm."

"Saçmalıyorsun. Ben her zaman yanında olmaya çalışacağım."

"Tamam ama şunu bilmelisin ki bu zor zamanda arkadaşlarım seni çok da iyi karşılamayacaklar."

"Sen yanımda ol da senin yanında olayım da ben her zorluğa göğüs gererim."dedi Fırat samimiyetle.

"Ailem şu an evde yoktur Beren benim yanımda kaldı gece, şimdi de evden çağırdıkları için gitti. Evde tekim istersen evin konumunu atayım."dedi Fadik.

"Olmaz Fadik komşularınız ailen evde yokken benim size geldiğimi görürse yanlış anlarlar. Seninle işlek olmayan bir parkta buluşalım sonra arkadaşlarını da size çağırırsın tanıştırırsın. Olur mu?"dedi Fadik.

"Evet haklısın tamam. Bizim yaşadığımız yerin konumunu atayım sen oradan iki sokak aşağısına in orada bir çocuk parkı var orada buluşalım."

"Tamam, görüşürüz."

"Görüşürüz."deyip telefonu kapattı Fadik ve konumunu attı.

Fadik hızlıca bir duşa girip temizlendi ve üzerine siyah pileli etek, kırmızı bir kazak ve siyah şal taktı. Hava güneşli olduğu için ceket giyme gereksiniminde bulunmadı.

Gözleri ağlamaktan şişmişti ve Fırat o gözlere bakıp korkup kaçmazsa iyi diye düşündü.

Beyaz spor ayakkabılarını giyip anahtarıyla telefonunu alıp hızla dışarı çıktı ve hızlı adımlarla parka doğru yürüdü.