Şans [+18]

10. bölüm

Baldırımda ve boynumda hissettiğim sertlikler beni uçuruyordu.

Hafifçe boğazımı temizledim. Uykuyla uyanıklık arasındaki o ince çizgide oturuyordum. "Özür dilerim minik kızım. Babacık seni hep sevecek. Sana hep iyi davranacak. Tabi onun istediklerini yaparsan ..."

Hassiktir! Ben bu manyak adamın kucağındaydım. Gözlerimi açtım ve hemen ayağa kalktım demek isterdim ama kendimi adeta ajan edasıyla yere attım.

"Siktir git , pisikopat!" Bağırmamla bana baktı. Gözlerimin içine iyice odaklandı. Sinirli olduğunu  düşündüğüm bı nefes verdi.

"Şans , küçük kızım.... Anlaşmayı mı bozdun ha? Sana verilen kurallara uymuyorsun. Bu ilk hatan affederim. Ama bir dahakine kendini acı içinde inlerken bulursun" dedi uyarıcı tonda.

Yutkundum. Manyaktı ve yapardı. Bana çok şey yapabilecek potansiyeli vardı. "Anladın mı beni? Yoksa uygulamalı anlamda anlamanı sağlıyayım mı?" Hızlıca kafamı anladım anlamında salladım. Güldü.

"Duyamadım. Sesli söyle." " Anladım"

"Anladım ne ?" O lanet saçma ,dünya üzerinde ne boka yaradığını bilmediğim kelimeyi söylememi bekliyordu.

"Anladım babacık" dedim göz devirerek . Kendimi kuş çağırıyormuş gibi hissetmiştim . Güldüm bu düşünceme. O sırada aklıma o kuş geldi.

8 Mayıs 2008

Küçük Şans bugün 5 yaşına girecekti.
O günde oturdu ve her günkü gibi annesinin ve babasının onu almaya gelmesini diledi.

Kapı açıldı , içeriye yetimhane müdiresi girdi. "Merhaba Şans" dedi hafif hafif gülümserken.

'cik cik' Şans duyduğu o sesle müdürenin eline baktı. Bı kafesin içinde masmavi bir kuş vardı.

Müdire gülümsedi Şans'ın bu bakışına. "Şans al bakalım senin bu" dedi elindeki kafesi Şans' a uzatırken.

Şans elini kafesten içeri hafifçe girdirdi. Kuş hemen karşı tarafa kaçtı. Şans güldü ve yetimhane müdiresine teşekkür etti.

14 Mayıs 2008

Şans elindeki kafeste olan kuşa baktı. Bugün onu salacaktı. Kafeste canı sıkılmaz mıydı. Kendi kendine hak verir gibi başını salladı.

Camının yanına gitti ve camı araladı. Kuşun kafesinin kapısını araladı.

"Görüşürüz minik kuş. Benim için de dilek dile ki bende buradan çıkayım. Senin gibi özgür olayım" dedi hüzünlü bı gülümsemeyle.

Kuş onu anlamışcasına cikledi ve camdan çıkıp mavi kanatlarını başta zorlansa da çırpıp masmavi gökyüzüne karıştı.

Küçük Şans da özgür olmayı diledi.
"Umarım" dedi sessizce...

Kısa ama yeterli. Afiyet olsunn 🍷✨