" ေဖေဖ မလာနဲ ့ေတာ့ေလ … အလုပ္သြားမွာမို ့လား ။ "
"……"
"စိတ္မပူရေတာ့ပါဘူး ဆရာဝန္ႀကီးလာႀကည့္သြားတယ္ … မနက္ဖန္ေလာက္ဆိုဆင္းလို ့ရပီတယ္တဲ့ "
"……"
"ဟုတ္ေဖေဖ စိတ္မပူပါနဲ ့က်ြန္ေတာ္ဘယ္မွမသြားပါဘူး "
"……"
"ဟုတ္ ဒါပဲေနာ္ေဖေဖ"
ဇ ဖုန္းခ်ပီးေနာက္ ေမေမကို ေက်ြးလက္စ
ထမင္းေပါင္းပူပူေလးကို ျပန္ေက်ြးဖို ့ဇြန္းကိုေကာက္ကိုင္လိုက္၏။
"မင္းအေဖက ဘာေျပာေနတာလဲ"
ေမေမ့ ကိုဂရုတစိုက္တဇြန္းအရင္ ေက်ြး
လိုက္ပီးမွ
" ဘာေျပာရမွာလဲ သိရက္သားနဲ့ …
မတည့္တာေတြမေက်ြးဖို ့နဲ ့သူမရွိခင္ ေမေမတစ္ေယာက္ထဲထားပီး အျပင္မသြားဖို ့ေပါ့"
နွုတ္ခမ္းနားက ေပေနတဲ့ အရာေတြကို ေသခ်ာ တစ္ရွဳ းနဲ ့သုတ္ေပးရင္း ဇ ေျပာေတာ့ ေမေမက ရယ္လိုက္၏
" သြားစရာရွိရင္ သြားပါ ေမေမ ေနေကာင္းေနပါပီ"
" သြားစရာမရွိပါဘူး ေမေမနားမွာပဲေနမွာ
ဟ …ေမေမ နည္းနည္းက်န္ေတာ့တာကုန္ေအာင္စားလိုက္အုန္း "
"ေတာ္ပီ သား ေမေမ မစားနိုင္ေတာ့ဘူး "
အတင္းမတိုက္တြန္းခ်င္တာေႀကာင့္
လက္ထဲက ပန္းကန္ေလးကို စားပြဲေပၚေျပာင္းတင္လိုက္သည္။ ေသခ်ာ သန္ ့ရွင္းေရးလုပ္ေပးပီး တစ္ရွဳးနဲ ့အမွဳိက္တခ်ိဳ ့ကိုပါ
အခန္းေထာင့္မွာ သြားပစ္ပီး ေမေမနားကိုျပန္ကပ္ထိုင္ေနလိုက္သည္။
"သား လူလူေလးက ခုထိေနမေကာင္းေသးဘူးမို ့လား မနက္ဖန္ေမေမ ေဆးရုံဆင္းရင္ ျပန္သြားေလ "
ဇ ေခါင္းရမ္းလိုက္သည္။
"မသြားေတာ့ဘူးေမေမ ။ ေမေမေဆးရုံကဆင္းရင္လဲ အရင္လို ေဖေဖအလုပ္မွာ ျပန္လုပ္မလို ့… ေမေမလဲ ေဖေဖကို စိတ္ဆိုးမေနေတာ့နဲ ့။ မဟုတ္လဲ နွစ္ေယာက္လံုး ငယ္ေတာ့တာမွမဟုတ္တာ တခုခုျဖစ္ရင္
တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိမွ အဆင္ေျပမွာ ။ "
"ငါသိပါတယ္ ဆရာ မလုပ္ပါနဲ ့"
ေျပာပီး တဖက္လွည့္သြားတာမို ့ဇ ျပံဳးလိုက္မိသည္။ သားျဖစ္သူက အေဖနဲ ့အေမကို ျပန္ေအာင္သြယ္လုပ္ေနရတာ မ်က္နွာပူေပမဲ့ သူကိုယ္တိုင္လဲ မိသားစုတကြဲတျပား မေနခ်င္ေတာ့လို ့ျဖစ္သည္။
YOU ARE READING
ဇ ( Completed)
Romanceစာအေရးအသားအရမ္းနုပါတယ္ အရမ္းစာဖတ္သက္တမ္းႀကာသူ စာေရြးသူမ်ား ဖတ္ဖို ့စဥ္းစားေစခ်င္ပါသည္။ စာအရေးအသားအရမ်းနုပါတယ် အရမ်းစာဖတ်သက်တမ်းကြာသူ စာရွေးသူများ ဖတ်ဖို့ စဉ်းစားစေချင်ပါသည်။
