What's Teenage Love?®

Hoofdstuk 5 - Crazy About You

‘’This pizza is pretty good for a school cantine’’ Merkt Dylan op die kauwt op zijn stuk pizza. ‘’Good? It’s disgusting’’ Kreunt Ellis die grote slokken water neemt. Ik begin te lachen. ‘’Hi peeps’’ We kijken allemaal op van onze tafel in de kantine. Valerie. ‘’Hi Val’’ Grijnst Andy. Ik zie Valerie’s ogen groot worden en ze kijkt boos naar de lachende tweeling. Ze had een hekel als ze ‘val’ werd genoemd. ‘’Have you seen Thom?’’ Vraagt ze en ze wappert met haar wimpers. Dylan schud zijn hoofd. ‘’Nope’’ Zegt hij. Valerie zucht zwaar en zet haar handen in haar zij. ‘’He said he would meet me after Biology’’ Kreunt ze. ‘’He is just a little later, have seat’’ Begint Madelynn en schuift een lege stoel naar achter. Valerie neemt plaats en kijkt de kantine rond. ‘’Are you guys going to the winter Ball?’’ Begint ze. Iedereen kijkt weer op. ‘’The what?’’ Vraagt Chloe. ‘’The Winter Ball. You know?’’ Valerie kijkt ons aan alsof we niet goed zijn. ‘’Think so?’’ Mompelt Madelynn. ‘’It’s a party right?’’ Vraagt Jim. ‘’Ofcourse it’s a party, a school ball. With a winter theme’’ Legt Valerie uit. ‘’Well cool..’’ Zegt Ellis. ‘’Yellow’’ Hoor ik achter me. ‘’Blue’’ Roept Andy terug. Ik draai me om, Max komt aangelopen. Hij zag er weer eens heel goed uit. Zijn witte v-hals zat goed om zijn borst en liet zijn armen er nog beter uit zien. En die leger groene beanie die zijn donker blonde haren verbergt helpt ook niet echt bepaald om bij je punt te blijven dat je hem niet leuk vind en dat die kus gister niks voorstelde. Hij geeft Dylan, Andy en Jim een high-five. ‘’Hello girls’’ Hij kijkt naar mij, Ellis, Chloe, Madelynn en Valerie. Madelynn geeft mij een knipoog, ik kijk haar boos aan. ‘’And hello Rose’’ Max komt naast me zitten. Ik voel me wangen koken en de vlinders in me buik tekeer gaan. Maar ik voel ook Dylan’s donkere ogen tegen over me op me branden. ‘’How are you?’’ Vraagt Max. Ik ontmoet zijn lichte ogen en glimlach. ‘’Fine’’ Zeg ik zachtjes. ‘’Could we ta-‘’ Max wordt onderbroken door de bel. Ik sta op en wil weg lopen, achter Ellis aan richting de sportvelden voor ons uurtje gym. ‘’Rose’’ Max grijpt me pols. Ik draai me om. Max was heel dicht bij. Zijn blauwe ogen keken neer op mij. Ik glimlach, de zenuwen gieren door me lijf. Hij ging nu iets zeggen. ‘’Could we talk in the next break? You know..’’ Hij slikt. ‘’About last night?’’ Zegt hij tenslotte. Me ogen worden groot. Hij wouw praten over die kus. Nu ging het gebeuren. Hij ging zeggen waar ik het meest voor vrees. Hij ging mij vertellen dat die me meer ziet als familie dan als een vriendinnetje. Dat die kus puur was uit beleefdheid. Dat hij maar terug zoende om mij niet af te wijzen. Want ik zoende hem natuurlijk. Ik ben ook zo dom. Natuurlijk vind hij mij niet leuk. ‘’Sure’’ Zeg ik en glimlach nog een keer voordat ik de rest achterna loop, richting de kleedkamers. Ik slik en haal een hand door me haar. Rose wat heb je dit toch weer lekker handig gedaan. 

Ik kijk naar het bord. Al die jaartallen ging ik nooit onthouden voor me toets. Ik zucht en kijk naar me lege aantekeningen schrift. Ik haal een hand door me haar en kijk weer voor me. Max zat voor me. Zijn blonde haren zaten vandaag verstopt onder een groene beanie. Hij had een wit v-hals aan en zijn jeans. Hij zei me net gedag, toen die het lokaal in kwam lopen. Ik kreeg zelfs een knipoog van hem, maar dat deed die altijd. Ik zucht weer. Hij was zo leuk. Alles wat hij deed.. was leuk. Helemaal vooraan zit Valerie. Ze staart naar buiten, ik volg haar blik. Ze staart naar de sportvelden. Waar Thom nu gym heeft samen met Andy en Jim. Ze lopen hard, lachend. Ik rol met me ogen als ik Valerie’s blik zie, er loopt nog neet geen kwijl uit. Me ogen vallen op de leger groene michael kors tas naast haar tafel. Woedend was Ellis. Nou is dat ook een ramp. Als je grootste vijand dezelfde tas heeft als jij. ‘’Miss.Styles are we paying attention?” Ik schrik op en kijk recht in de blauwe ogen van mevrouw Wagner. Haar blonde haren zaten in een strakke knot en ze keek streng voor zich uit. ‘’Sorry Mrs.Wagner’’ Mompel ik. ‘’It’s miss. Miss.Wagner Rose. I’m not married’’ Zegt ze. Ik rol met me ogen. Typisch. Mevrouw Wagner was nog jong, begin 30. Gaf geschiedenis, ik denk nu zo 3 jaar op deze school. Ze was single, al een tijdje. En zoals ik erover denk, is ze zwaar toe aan een vriend. De roddel ging vorig jaar, dat ze een verhouding had met de gym leraar, maarja, er gaan wel meer dingen rond op een high school. Dan klinkt de bel. Eindelijk. Iedereen staat op en begint zijn tas in te pakken. Ik pak me boeken en schrift en stop ze in me zwarte leren tas. ‘’Hi’’ Ik kijk op, de blauwe ogen van Max. Ohja, ik moest de grote afgang van me leven aangaan in de volgende pauze. En laat die nou net nu zijn. ‘’Haay’’ Zeg ik en pak me tas stevig beet. ‘’You ready to go?”’ Vraagt hij, ik kijk nog een keer naar me lege tafel en knik. Max grijnst en ik volg hem het lokaal uit, de hal op. Ik kijk naar alle studenten die uit alle lokalen en richtingen komen. Een paar meisjes kijken naar Dylan die voor ons loopt. Pratend met Valerie. Wacht even. Met Valerie? Sinds wanneer mag hij Valerie? Ik dacht dat hij net als ons een hekel aan haar had? ‘’Uhm.. So.. do you need to go to your locker?’’ Vraagt Max. Ik schik op en knik. ‘’Yeah.. ehm yeah’’ Zeg ik onhandig, we lopen de hal in waar mijn kluis zich bevind. ‘’Max, do we see you in the Pub tonight?’’ Een jongen houd Max aan. Hij heeft zijn hand op ze schouder. Ik maak me kluis open. ‘’Uhm.. maybe.. I talk to you later okay?’’ Hij kijk de jongen aan. ‘’Sure man, see you later’’ De jongen loopt weer door en Max leunt tegen de kluizen naast de mijne aan. Ik mijd zijn blik die op mij staat gevestigd. ‘’So..’’ Begint Max en maakt een einde aan de stilte. Ik pak me boek en maak me kluis dicht. ‘’So’’ Herhaal ik hem en glimlach naar hem. Zijn blauwe ogen keken me recht aan en op zijn lippen zat een grijns. Diezelfde lippen die op de mijne zaten gister. ‘’Look about last night..’’ Begint hij. Hij gaat recht op staan en slikt. Ik bijt op me lip. Nu wordt ik afgewezen. Nu gaat hij een scheur in me hart veroorzaken. ‘’That kiss..’’ Zegt hij weer. ‘That kiss’ het klinkt zo.. zo makkelijk. Dacht hij er makkelijk over?! Oh Rose wat ben je dom geweest. Ik neem een diepe zucht. Ik kan mezelf ook redden van deze afgang. ‘’You know’’ Onderbreek ik hem. ‘’I totally agree with you’’ Begin ik. Max fronst zijn wenkbrauwen. ‘’You do?’’ Vraagt hij verward. ‘’Yeah. It meant nothing. We’re best friends. And we should keep it that way’’ Zeg ik en slik. Niet te geloven dat ik dit ooit tegen Max Horan zou zeggen. ‘’I’m sorry I kissed you, it was my fault’’ Zeg ik en probeer een klein lachje eraf te krijgen. Maar me mondhoeken blijven naar beneden. Ik zie Max weer slikken. ‘’Oh..’’ Mompelt hij. ‘’Yeah.. nothing..it meant nothing yeah’’ Zegt hij en zijn ogen dwalen af naar de tegels op de grond. Ik pak me tas stevig beet. ‘’Friends?’’ Ik steek me hand uit. Max kijkt naar me hand en kijkt dan weer naar mij. ‘’Friends’’ Zegt hij en glimlacht. Hij pakt me hand aan en schud hem. Ik neem een diepe zucht. Je hebt jezelf nog kunnen redden van deze afgang. Nu nog de volgende uitdaging. Ga je jezelf kunnen redden van je eigen gevoelens voor Max? Ik bijt weer op me lip als ik tranen voel opkomen.

Ik wrijf met me hand de tranen van me wang en laat me zakken op de grond tegen de muur. Die blauwe ogen… die blonde haren… en die glimlach. Die sterke geur en die armen nooit meer om me heen. Hoe ga ik mezelf in godsnaam wijs maken dat ik niks voel voor Max? Hoe kan ik ‘vrienden’ blijven nadat we hebben gezoend? Ik snik zachtjes en haal een hand door me haar. Ik kijk voor me. De hele school loopt uit, alle studenten lopen over het pad naar de weg. Waar bussen, scooters en ouders in auto’s staan te wachten. Misschien moet ik gewoon naar een andere school. Andere gezichten, andere jongens. Weg van Max. En weg van Dylan. Nooit meer zoenende Valerie en Thom zien. Nooit meer Max zijn lippen voor me zien, met het feit dat ik weet dat ik ze nooit meer op de mijne zal hebben. En nooit meer Dylan zien met ook het feit dat ik weet dat hij nooit hetzelfde voor mij zal voelen als ik voor hem. Ik kijk naar me witte All Stars en sluit me ogen. Ik neem een diepe zucht. ‘’Rose?’’ Me ogen schieten open. Voor mijn witte All Stars staan twee rode Converse. Me ogen glijden over de donkere jeans, via het groene shirt met daarover een donker leer jack naar het bekende gezicht. De bekende donkere ogen gericht op mij, bekende haar en de bekende geur dringt zich tot me door. Dylan. Hij gaat door zijn knieen zodat hij op oog level met mij is. Hij legt ze handen op me schouders. ‘’Baby, what’s wrong?’’ Ik druk me ogen weer dicht. Baby, hij moest eens weten wat dat woord uit zijn mond allemaal me doet. ‘’Nothing..’’ Zucht ik. Dylan’s handen glijden naar de mijne in me schoot. Hij wrijft over me knokkels. ‘’Why are you crying?’’ Zijn duim glijd naar me wang en hij wrijft een traan weg. ‘’Everything is a mess’’ Mompel ik. ‘’Tell me’’ Zijn bruine ogen, met die lange wimpers, kijken recht door me heen. Ik neem een diepe zucht. ‘’You can tell me everything Rose’’ Zegt hij weer. Zijn neus raakt mijn neus. Waarschijnlijk allemaal vriendschappelijk, maar hij moet stoppen. Me arme hart kan dit niet aan. Hij pakt me elle bogen en trekt me mee omhoog. Zodat ik nu met me rug tegen de muur staan, met Dylan pal voor me. Zijn rechter hand naast me hoofd en ze linker nog steeds in mijn hand. Ik voel zijn warme adem op mijn wang. ‘’I can’t stand it when you cry’’ Fluistert hij. Ik kijk op en ontmoet zijn ogen weer. ‘’Why do you care’’ Mompel ik en leun met me hoofd meer tegen de muur. ‘’Rose.. you’re special to me’’ Zegt hij. Ik kijk hem ongelovig aan. Special. Wat bedoelde hij daar nou mee? Een speciale beste vriendin? Of vriendin vriendin, als in liefde, ik wil je zoenen, zo special? Ik slik. Zijn lippen komen heel dicht bij en al gauw voel ik ze op me wang, onder me oog. Hij kust me tranen weg. Me hart begint sneller te kloppen. Gebeurd dit echt? Ik geloof dat ik gek word. ‘’This is crazy’’ Breng ik uit en leg me handen op de harde borst van Dylan en breng meer afstand tussen ons. ‘’Rose’’ Dylan leunt weer naar voren, zo dichtbij dat zijn voorhoofd de mijne raakt. ‘’I’m crazy about you’’ Fluistert hij. Even stopt me adem en kijk ik naar Dylan. Hij zei het echt. Hij zei het echt, hij zei waar ik altijd van droomde dat hou zou zeggen. ‘’Can I kiss you?’’ Fluistert hij. Me ogen worden nog groter en me mond hoeken bewegen langzaam om hoog. Waarom vroeg hij het nog. Me handen glijden naar zijn kaak en ik knik zachtjes. Dylan’s gezicht beweegt dichter bij en zijn lippen raken de mijne. Mijn vingers bewegen via zijn kaak, naar zijn donkere haren. Deze kus was anders. Want hier wist ik zeker dat mijn gevoelens wederzijds waren.