CHAPTER THIRTY-EIGHT

Magsimula sa umpisa
                                    

The traffic get lost then Kikos driving get fast. I take a deep breath, then focus my self on the road. Malapit na. I need to ready my self. Ilang months na ba to? I mean the baby on my tummy. Hingang malalim muli ang aking ginawa at inihanda ang sarili kong bumaba. But Noah insisted to carry and hold me. Napangiti ako.



We're here. Tiningnan ko ang istruktura ng klinika.



" kulay puti " napatingin ako ng nanlalaki ang mata kay Noah.


" may iba pa bang kulay ang clinic? " napakamot ito sa ulo. Lalaking 'to.


" Kiko! " ang pasigaw na tawag ko.


" I'll go with you hindi siya ang tatay n'yan " I freeze. Napalunok. H-He know?


Tumitig ako sa kanya. But his stares are just away. Pinikit ko ang mata ko.


" N-Noah I'll explain it to you clearl— "

" you don't need to, I heard your conversion with dad. " mas lalo akong hindi nakagalaw. S-So, that's the reason why he go with me h—

" That's why I go with you here, I thought you'll said it when we reach this province pero hindi pala " napaluha ako.


That's not what I mean't. Takot ako. Oo takot ako.

" Let's go, I already talk with your doctor. Just explain it to me when you have some spare time. " he say then hold my hand. Kahit papaano ay naibsan ang takot at pangamba ko.


Lilingon pa lamang sana ako sa likod ko ng maramdaman kong humigpit ang pagkakahawak ni Noah Kral sa kamay ko.


" Don't look back, alam mo ko magalit "


Yeah, I know how his temper and mood changes.



Tumango na lamang ako at nagpahigit na hanggang sa makapasok kami sa loob. Then I saw the doctor, checked me weeks ago on Manila. I smiled to her like what she does.


" Go, I'll stay here " Noah.



" O-Okay, " ang nahihiyang saad ko dito. That word pf mine made me flashbacks. Umiling ako.


" Kumusta, wal ka bang nararamdan sa sarili mo? " the Doctora asked. Napaisip ako. Diba, It's a lot of months before magka-changes sa body ng isang buntis.



" iba yung case nyo, delikado ang pagbubuntis mg isang lalaki. So don't think na ilang months pa bago ka may maramdaman. " napahiya naman ako. I really don't know that. Di ko pa naman naririnig yung mga cases namin.



" sorry po, This is my first pregnancy po kasi  " I say.


Her stare got tricky.


" So you have plan to carry a baby again " Noooo!


Hindi na lang ako sumagot at iniwas ang tingin. Bakit ba kasi padalos-dalos mga sinasabi ko.


" Don't be shy, di naman kasi mapipigilan ang mga lalaki. Lalo't teenager pa la—


" That's not what I mean po, I don't have any plan na magbuntis hehe " I spat.



Tumango-tango na lamang ito at inanyayahan na akong humiga sa kulay puting kutson, na agad ko namang ginawa. Huminga ako ng malalim at tumitig sa kisame ng klinika. 




Hindi ko na pinansin ang doktora at hinayaan na siya sa gagawin sa katawan ko. I know naman na iche-check niya lang ang baby. May naramdaman akong malamig na bagay na pinahid sa katawan ko. That's cream. Maybe. Hindi ko naman alam tawag sa mga abubot ng mga doktor na yan. But that cream made my tummy relax. Even though I still don't have any happenings in my body.


It's take seconds before she stopped. I felt some metal on my tummy. Hindi ko na lamang iyon pinansin. I keep my self calm.


She stopped rolling that metal thing on my tummy then said " just eat some new rice, hindi nakabubuti ang lumang kanin sa'yo. It may affect the development of your child " nagulat naman ako. Napangiti din ako ng mapait.



" Don't worry, bago ka pa lang. Just be careful, this is my number " give her number " just call me if you need some help " tumango ako at ngumiti.



I get down in the bed. Nakaabang naman si Noah pagkababa ko.




" What's new? " he asked


" O-Okay lang naman, " ang kampanteng sabi ko.


He nodded then hold my hand.


" thankyou doc next-next week ulit " I said then genuinely smile to her.


" Let's go, We'll go to market for your stuffs "


Itutuloy....

PSS 1 : BadBoy's ObsessionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon