Unknown number!

Pjesa E Gjashtembedhjet

Dite kishin kaluar ashtu, si e mpir, pa jete frym merrte, por kjo nuk do te thote se jetonte...
Shum gjera i mungonin, nje boshllek  ne qenien e saj.. Ato netet e zymta ne te cilat e zinte gjumi ne shtrat duke lotuar, per ate  qe nuk do ti kthehej me kurre,, syte gjithmon do te lotonin per te, por asgje nuk mund te kthej pas.

Ishte nje nate e erret, me nje erresir vrasatare, ajo po rrinte ulur ne ballkon, kishte dite qe asgje nuk i dukej e bukur, madje as hena e yjet...
Shikonte byrzylykun qe mbante ne dore dhe perpiqej me shpirt te kujtonte se kush ja kishte dhuruar,, ishte aksesori qe pelqente me shum..
Por dhimbja qe mbarte ne shpirt i kishte fshir gjithe gjerat e bukura qe kishte perjetuar..
Duke ndenjur ashtu degjoj telefonin qe i bie dhe shikon qe esht nje numer i panjohur.
-kush mund te jete-mendon ajo
-alo, kush jeni?
-si kush jam, jam Methju
-me falni por nuk ju njoh.
-si ste kuptoj cfar do te thuash me kete, si nuk me njeh, por ne kemi kohe qe flasim bashke.
-po ju thash pra, qe nuk ju njoh cfare nuk kuptoni
Ka mundesi te mos me telefononi me..
Mjaft me lojra dhe ajo e acaruar dhe perplas telefonin pertoke saqe ai thyhet.
-mjaft, me lini te qete, dreqin-dhe ajo shperthen ne lot..

Tashme ishte mengjes dhe ate e kishte zene gjumi aty ne dysheme..
I duhej te shkonte ne leksione por as qe kishte deshir,,, por gjithsesi u be gati me shpejtesi dhe doli nga shtepia, me syte e fryre nga lotet e mbremjes se kaluar.

*****
Ishte ne oborrin e universitetit dhe aty takon Dianen, ate e mbante mend dhe ajo ishte mbeshtetja e saj me e madhe.
-hej, Dian si?
-mir shpirt si je ti?
-mir dhe un, si te jem
-qendro e fort, nuk ka asgje qe ti nuk mund ta besh-i thot ajo.
-cfare do bejm tani, do dhe pak te filloj mesimi apo jo?
-po, shkojm tek lokali aty afer - i thot ajo
-ne rregull
Ato shkojn aty dhe Methju sa e pa e kuptoi se dicka kishe pastaj nuk e kishte pare per dy jav rresht
Por nuk kishte si ta pyeste ose ti afrohej
-porosisim? - pyet Diana
-po ti porosit, un nuk do marr gje.
Une po shkoj ne tualet - thot Meli
-ne rregull, te vij dhe un me ty, ndihesh mire
-jo nuk esht nevoja mir jam.
Per pak Methju afrohet tek tavolina e Dianes.
-pershendetje, cfare do porosisni? - pyet ai
-nje leng portokalli-thot ajo
-po ju vjen me njher....
-ëëë, a mund tju bej nje pyetje?
-po
-cfare ka shoqja juaj, Meli nuk duket dhe aq mir.
-ehh, nena e saj nuk jeton me, ka disa dite,. Ate e ka pushtuar dhimbja, ndihet shum e plogesht, zakonisht nuk e shpreh, por arrihet te duket ne syte e saj..
-po duket me te vertet - thot ai dhe largohet
-po kjo cfar ishte - mendon Diana
Meli afrohet dhe ulet aty
-ke nevoj te flasim - thot Diana
-po, por jo tani, tani dua te hesht - thot Meli me syte qe ishin prangat e loteve te saj e nuk i linin te dilnin prej syve.
Kishte kaluar pak kohe dhe u cuan e shkuan ne leksion.
Per Melin kishte qene njesoj sepse ishte e perhumbur.
Dalin nga leksioni dhe rrijn per pak aty jashte..
-me duhet te largohem, Dian
-ku do shkosh?
-ne fillim do shkoj te blej nje telefon te ri, sepse i pari me prish, dhe pastaj ne shtepi.
-aha, po mir ne rregull, eja se po vij dhe un me ty
-jo te lutem me fal por, kam nevoj te rri vetem.
-te rregull, shihemi neser pastaj, pacim, kujdesu per veten.
-pafshim,, do mundohem
Tek ecte rruges e pushtuan mendimet e dy javeve te fundit dhe filloj te lotonte si e cmendur ne mes te rruges, jo ai shpirt nuk mundej ta duronte gjith kete, ai shpirt, ajo qenie ishte krijuar per te qen e lumtur , e buzeqeshur, e si mundej zoti ti jepte fund asaj buzeqeshje. A i kishte dhene fund vertet?
Cdo gje ndodh per nje gje te caktuar, thone qe njerzit e mir kane lindur per te vuajtur, por njerez te mire jane ate qe paravsisht vuajtjeve, dhimbejve vazhdojn te jen njerez te mire deri ne fund!

Kishte bler telefonin dhe kishte shkuar ne shtepi, ishte shtrir ne shtratin afer dritares me nje filxhan kafe ne dore dhe ishte duke lundruar syte e saj jashte, ne peizazhin qe dukej i gjalle, vec ajo jo.
Degjon telefonin qe kishte blere dhe perseri ai qe e kishte acaruar nje nate me pare Unknown Number!
-cfareee, derqin do?
-dua te di cfare ke, e di qe tani te duket sikur nuk me njeh, por gabohesh.
-si ka mundesi qe me njeh dhe pse me merr me numer privat, nuk telefonon dot si njeri.
-e dija qe do ta thoje kete gje, por lerja kojes cdo gje ajo eshte kura e cdogjeje.
-ateher pse un nuk po sherohem, ka kaluar mjaft koh
-duro dhe pak, ke duruar mjaft sbesoj se do dorezohesh tani.
-a mund te me falesh dicka - i thot ajo
-po cfare te duash
-a me fal nje jete tjeter, kjo e imja esht shum e hidhur nuk duroj dot me... Me ka dermuar shpirtn, jam bosh nga brenda bosh...