Unknown number!

Pjesa E Tete

Thjesht fjalia e fundit po e bente Melin te kuptonte cdo gje, cdo ndjenj qe buronte nga brendesia e atij njeriu misterioz...

-nuk e di, Mel se cfar mund te mendosh ne keto por, asgje ne kete momente mund te me dorzoj mua, asgje per te mos pohuar ndjenjat e mia kundrejt teje,,, asgje Mel, asgje....

Meli u mbush thellë me fryme,, ishte aq e emocionuar saqe nnuk po kuptonte asgje nga ato fjal, por papritur nje pyetje ju ngrit ne koke.

-perse, perse ne kete menyre nepermjet nje telefonate, a nuk mundesh te me takosh si njeri normal?

-jo nuk mundem,, ende jo
Jam nje mjeran,, ndoshta po te humbas, por nuk mundem, akoma jo te te dal perpara...

-jo nuk me ke humbur, jo pas gjith atyre fjaleve, atyre ndjenjave qe me ke ber te perjetoj, jo pas atyre neteve te bukura nen telefonatat e tua, pas atyre jo.
apo mos u merzite?!

-jo nuk jam merzitur aspak
E si mund te merzitesh nga dashuria?

-dashuria?!

-a nuk mendon se esht nje fjal teper e madhe? - pyet Meli

-po esht nje fjal shum e madhe,,, por esht nje fjal qe fjal e cila te shkakton rrahje zemre, gjak te vershoj neper trup me shpejtesi, nje lumturi te papershkueshme te zgjas pafundësisht.
He si thua ja vlen ta perjetosh?

-po, por mendoj aq sa e bukur esht dhe e frikshme ajo ndjenj...prandja kam zgjedhur te mos dashuroj deri tani.

Oh kjo fjala e e fundit nuk duhej thene - mendon me vete Meli.

-deri tani?!
Pse  tani ndihesh e dashuruar? - pyet Methju

-jo nuk mendoj se ndihem e tille?

-kuptoj, uroj qe te dite te ndihesh, ndoshta jo me mua por me dike qe te pakten ka guxim te te dal perball...

-ishalla zotit, pastaj me gjitha te pershkrim qe i ber ti sikur paskam qejf ta provoj. Hahaha.

-kujdes se mesohesh keq pastaj, te behet varesi, varesi nga nje drog e pakurueshme..

-haha okejj do ta kem paraysh
Faleminderit per keshillen - thot Meli duke qeshur.

-haha e po vjen mir qe te ngrita pak humorin, se nuk me pelqen kur te tingellon zeri i trishtuar.

-po faleminderit, sinqerisht  qe ekziston dmth se kur kam cfar bej jo per gje😂

-ashtu ëëë, e mir ja se e mbyll un
Naten!

Jo, jo prit mos e mbyll...
Kaq shpejt do ikesh?

-ëë, nuk e di, un nuk doja te ikja po kam frik se mos te dali ndonje pun me rendesi-thot methju me ironi.

-jo, jo kam ca koh para se te bej nje pun shum te rendesishme per mua.

-cfare esht?

-po gjumi cfar do jet tjeter - thot meli pak me te qeshur.

-aha fli, fli me endrra te bukura ishalla. 😂

-po ne rregull.

Ata te dy ishin njerzit me te lumtur ne ato momente, te dy kishin gjetur njeri-tjetrin ne menyra te cuditshme por, ajo shkendij qe shkelqente ne cdo fjal te thene mes tyre,
bente qe syt te rrezatinin nje drit te vecant.

-mir, Mel me duhet te largohem tani
Te uroj natën e mir!
-ne rregull Methju.,naten e mir edhe ty
Faleminderit qe me zbukuron naten.!
-asgje,Mel faleminderit ty qe me ke zbukuruar jeten.

Meli mbyll syt, buzeqesh dhe mbushet me frym thell. Ndihej aq e lumtur sa her degjonte zerin e tij,,, ai ze e bente te harronte se nje bot ekzistonte jashte, se njerez te tjere ishin aty, ne ate moment bota ishte nje fllusk lumturie, dhe njerzit e tjer as qe ekzistonin.

Pas pak telefoni cingeron serisht, dhe ajo pergjigjet pa e par se mendonte se ishte ai serish...
-he harrove gjesend? 😂

-Meli!
Nje ze degjohet , nje ze i bukur, i embel nje ze me mall e plot dashuri. E si mund te ishte ndryshe ai ze ishte ze NENE.

-NENE - therret meli dhe lotet i lagin faqet e saj njomake.

-Meli, si je o bija ime,o drite.?

-mir,nene ti si je
Meli ishte shume e prekur nga ajo telefonat e nenes se saj per te cilen ndiente aq mall, mendonte cdo her ta telefononte, te degjonte zerin e saj, ilacin e cdo gjeje, por se her e kishte ber kete e kishte gjetur nenen e saj ne gjume te thell nga ilacet e shumta.
I pikonte shpirti kur nuk i degjonte zerin, kur nuk e shikonte, e merrte mall per te then fjalen NENE donte ta ndiente, donte te vendoste koken ne prehrin e saj dhe ajo te perkedhelte floket e. saj...
Donte te ndiente aromen e nenes per te cilen e kishte marr aq shum malli, pa mall per aromen e saj.
Kisht kaluar vetem nje vit nga largesa e Melit nga shtepia, por per te ishte si nje jete e tere pa nenen e saj...

-o Nene - Meli theret dhe ndien ti behet zemra mal - sa me kishte marr malli.

-ahh, moj bije na ka larguar koha, semundja ime e mallkuar,,, ahh kjo semundje, si nuk dhurova nje dite te lumtur, si nuk te ndenja me shum pran, ahh kjo semundje sa her ka dashur te me marri ne atje lart ne qiell, por jo bije jo do qendroj me ty une, do jem ne diplomimin tend, ne dasmen tende, do jem perkrahja jote edhe pse deri tani nuk kam qen...

Meli ishte duke qare dhe begjon nenen e saj te kollitej,, ah sikur te mos ta degjonte me, sikur te sherohej, ahh sikur...

-nene cfar ke, a je mire?

-po Meli im mir jam vec jam ftohur pak.
Aa o Meli im te ka ndryshuar zeri, ai ze qe un e vrava me semundjen time, me vuajtjet qe te shkaktova kur ishe ende e vogel...

-shshshs, nene mos te degjoj me keshtu ti je ekzistenca ime, je frymmarrje, je cdo gje...
Po zeri me ka ndyshuar, por me shum nga malli per tyy...