YENI BÖLÜM.
Gözlerimi açtığımda yanımda yiğit yoktu. Nerde olduğunu merak etmiştim. Yataktan yavaşca doğruldum ve ayağı kalktım. Banyoya doğru ilerlerken içeriden su sesleri geldiğinde yiğitin içeride olduğunu anlamıştım. Hiç birşey düşünmeden odama doğru ilerledim. Kapıyı açtığımda sude hala uyuyordu. Umarım yokluğumu farketmemiştir. Yavaşca yataģıma ilerledim ve yatağa uzandım. Çok şey vardı düşünmem gereken. Ama düşüncelerimi bir yana attım. Bugün kampın son günüydü ve bizim tıfıl saat 12.00 parti olacağını ve partiden hemen sonra yola çıkacağımızı söylemişti. Saat 10.00 ve partiye 2 saat vardı. Yataktan kalktım ve banyoya doğru ilerledim. Içeri girdiğimde bir süre ayna ile bakıştım ardından hemen duşa girdim.
Ne kadar oldu bilmiyorum ama tahminen 30 dakikadır sıcak suyun altındaydım. Bir süre sonra sude'nin sesi ile kendime geldim. "Kızım hadi çık artık yarım saattir ordasın biraz daha kalırsan işiyebilirim." Sudenin dediği hafifçe gülmüştüm. Havlumu sıcak bedenime sarıp kapıyı açtım. İçerisi çok fazla buhar olmuştu. Sude banyoya girdiği gibi hemen üstüme birşeyler geçerdim. Islak saçlarımı topuz yaparak yatağıma yattım. Telefonumu elime aldığım 2 yeni mesaj vardı. Mesaja tıkladım. Gelen mesaj yiğitteydin. İlk mesajı saat 10.10'da gelmişti. Birinci mesajında "Günaydın." Demişti. İkinci mesajında "herşey bitti ada buraya kadar." Kan başıma fırladı. Kendimi çok kötü hissettim. Ufak bir baş dönmesi oldu. Sözler beynimde tekrarlanıyordu. Bitmişti. Arkadaşlarım haklıydı. Brni bıraktı. Nasıl bukadar aptal olabilirim? Nasıl bukadar çabuk aşık olabilirdim. Gerçekten bitmişmiydi? Mesajına cevap vermedim. Kendime gelmeye çalıştım. "Sude ben çıkıyorum 20 dakikaya gelirim. Beni bekle sakın biryere gitme." Birşeyler mırıldandı ama duymadım. Saçımı dağıttım. Islaklık tişörtümde hissediyordum. Aldırış etmedim. Kulaklığımı aldım ve çıktım. Ne yaptığı mı nere gittiğimi bilmiyorum. Tek bildiğim kendimi watpadd karekterlerine vermekti. Ormana doğru ilerledim müzik açtım ve watpadd okumaya başladım.
*******
Geçen süreyi anlamadım saat 13.00 parti başlayalı 1 saat olmuş. Telefonumu elime aldım 20 cevapsız arama. Cevapsızlara tıkladığımda 10 sudeydi 5'i yaren 5'i ise yiğit. Ayrıldı benden niye hala arıyor. Telefonumu kapadım. Yanımda olan tabletimden yabancıyı açtım tekrar okuma başladım. Okadar huzur verici bir kitapki kendimi uykuya kaptırdım. Uyurken insanın üstüne kar yağarmış. Okadar üşümüştümki kendimi serbets bırakmıştım kafam hızla yere çarptı. Saatlerce yerde öyle yatıyordum. Kimse beni aramıyor sormuyor.
***
Uyanmıştım ama uyandığımı kimseye belli etmedim. Hala gözlerim kapalıydı. Odada iki kişi vardı. Yaren ve yiğit birşeyler konuşuyolardı. "Nerden buldun ada'yı?" Beni yiğit mi bulmuştu. Beni umursamaz sanıyordum. Benden o ayrılmıştı sonuçta. Neden onur,emircan veya sude değilde yaren soruyordu. Diğerleri nerdeydi. "Ben sabah ada'dan ayrıldım." Nefesini dışarı verdi tekrar konuşmaya girdi. "Herşey bitti diye mesaj attım. Mesaj gerçek mesaj değildi. Ona süpriz yapıcaktım. Planlar istediğim gibi gitmedi. B-ben cidden onu seviyorum." Gerçek mesaj değildi? Ne demek istedi. Gözlerimi açtım ve yataktan doğruldum. Yarenle yiğit yanıma yaklaşınca koldaki serumu çıkarttım ayağı kalktım. Aklım ayrı ağzım ayrı söylüyordu. "Ne demek gerçek değildi." Yaren beni tuttu ve yatağa doğru geriletmeye çalıştı. Çok bağırmıs olacaktım ki odaya onur emircan ve sude girdi. "Sen benimle alay mı ediyorsun? Ayrılalım diye mesaj atıyorsun gerçek değildi diyorsun. Neyapmaya çalışıyorsun bilmiyorum ama yüzünü görmek istemiyorum. Defol gittt" başım dönüyor sude ve yaren beni sakinleştirmeye çalışıyor onur ve emircan yiğiti odadan çıkarmaya çalışıyordu. "Defolll git hayatımdan." Göz yaşlarım batarken dayanamayıp ağlamaya başladım. Dizlerimin üstüne düştüm. Kelimelerim ağzımdan ifadesiz çıkıyor kendimden beklemediğim şeyler söylüyordum. Ama bunalr gerçeklerdi gerçekler. "Kahretsinki seni çok seviyorum. Kahretsinki seni özlüyorum. Senden nefret ediyorum Yiğit ateş." İfadesizdim ... ifadesiz. Yiğite baktıgımda başını onura çevirdi ona bakıca onur hafifçe onay verice kafasını salladı. Yiğit yanıma yaklaşmak için yavaşca adım atıyordu. Ayaklarına baktıgımda yere damla akmıştı. Yiğit ateş alıyordu. Hafifçe yanıma çömeldi elini çeneme koydu hafifçe yüzüne çevirdi oda benim gibiydi ifadesizdi. "Özür dilerim. Lütfen ağlama." Gerçekmiydi? Yiğit ateş cidden alıyormuydu? "Senden nefret ediyorum." En son cümlelerim ağzımdan çıktı sonrasını hatırlamıyorum. Yarenin anlatımıyla bayılmıştım odaya doktorlar gelmiş sakinleştirici vurmuşlar baya bir uyumuşum halsiz hissediyorum. Şimdi nerdemiyiz? Şimdi hiç sevilmediğim biryere gidiyorum. Evime gidiyordum. Cam kenarında kulaklıgım takılı yiğitin omuzundaydım. Onurla yiğit konuşmuşlar herkes ilişkimiz biliyordu ama ben artık hapisaneye dönüyordum. Okulun oraya geldiğimizde yiğit yavaşca kafamı kaldırdı çenesiyle okulu işaret etti. "Geldik." Dedi. Arabadan indiğimizde postacı tipli bir adam yanıma doğru geldi elime bir zarf verdi."şurayı imzalarmısınız ada hanım." Kalemi aldım uyduruktan bir izma attım ve adam yanımızdan uzaklaştı. Hızlıca caddeye doğru koştum kaldırım en dibine oturdum. Arkamdan gelen ayaksesleri dört gözle mektubu açmamı bekliyordu. Yavaş mektubu açtım. El yazısıyla güzel bir yazı vardı.
"Sevgili ada ;
Yıllardır alakan bile olmadığı birilerine anne ve babama diyorsun. Evet tamda aklından geçtiği gibi. Küçükken annen tarafından yetimhaneyr bırakıldın. Babam seni haftalarca aylarca aradı. Ama bulamadı. Bebekken şuan anne ve baba dediğin kişiler seni yıllardir annen bir kız çocugu istiyormuş ama olmamış yetimhaneden seni almışlar. Bunu bilmeye hakkın var kızım. Kısa zaman sonra görüşücez. Öz ve öz annenle babanı bulucaz beraber merak etme. Senin arkandayım kızım. Başın herzaman dik dursun.
ÖZ VE ÖZ DAYIN ; AHMET KARAYEL.
İMZA; A......."
.......................
VE BITERR SAAT 01.19 YATIN DOGUMGUNUM YENI BOLUMU YAZMAK ISTEDIM. HADI IYI GECELER BANA GORUSMRK UZERE :** ♥♥♥♥
