ညေနခင္းေလေအးေအးၾကားွ ရႊယ္ဟြားတစ္ေယာက္ၿမိဳ႕ထဲ့သို႔စိတ္ေျပလက္ေျပာက္လမ္းေ႐ွာက္ထြက္ေတာ့သည္။
သူလမ္းေ႐ွာက္ထြက္ေနရင္းလူမ်ားမီးပံုးေတြသူတို႔ဆိုင္ေတြမွာခ်ိန္ေနတာျမင္ေတာ့ သူမသိခ်င္လိုစိတ္နဲ႔သြားေမးေတာ့ အမဲလိုက္ပြဲေတာ္ေရာက္ခံနီးတာေၾကာင့္ အမဲလိုက္မထြက္ခင္ၿမိဳ႕ထဲမွာ က်င္းပၾကတဲ့ပြဲမွန္းရႊယ္ဟြားသိသြားေတာ့သည္။
"ငါလဲပ်င္းေနတာနဲ႔အေတာ္ပဲ"
ရႊယ္ဟြားသက္ပ်င္းခ်ကာအေ႐ွ႕ကိုတက္တက္ႂကြႂကြနဲ႔ဆက္ေ႐ွာက္သြားလိုက္ေတာ့သည္။
သူမကိုေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့သူကလဲ တစ္ခ်က္ျပံဳးကာ
"ညတုန္းကနဲ႔ေတာ္ေတာ္ကြာတာပဲ"
ညေမွာင္ရီပ်ိဳးလာေတာ့ လမ္းတိုင္း႐ွိဆိုင္မ်ားက အနီေရာင္မီးပံုးေတြနဲ႔အရမ္းကိုစီကားလွသည္ ရႊယ္ဟြားသည္ စည္ကားလွတဲ့ေဈးတန္းတစ္ေ႐ွာက္ကိုၾကည့္ၿပီး
စိတ္ညစ္တာေတြေျပေပ်ာက္သြားၿပီး လန္းဆန္းတတ္ႂကြသြားေတာ့သည္။
သူမသြားေနတုန္းဆိုင္တ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ထိုဆိုတြင္ေရာင္းေသာမ်က္ႏွာဖံုးေလးက သူမအာယံုကိုဆြဲေဆာင္သြားေတာ့သည္။ထိုမ်က္ႏွာဖံုးေလးသည္ ေျမေခြးမ်က္ႏွာဖံုးတစ္ခုျဖစ္သည္။
ထိုမ်က္ႏွာဖံုးကိုသူမယူမလို႔အလုပ္မွာ သူ႔ထက္အရင္ဦးၿပီးလူတစ္ေယာက္က ယူသြားေတာ့သည္ ရႊယ္ဟြားလဲထိုသူထိုသူကိုမ်က္ေမွာင္က်ဳပ္ၿပီးၾကည့္လိုက္သည္။
ရႊယ္ဟြားရန္ေတြ႔မလို႔ျပင္လိုက္မွာ
"ေကာင္မေလး ကိုတို႔ထပ္ေတြ႔ၾကျပန္ၿပီေနာ္"
ရႊယ္ဟြားတစ္ခ်က္စဥ္းစားလိုက္ၿပီးေတာ့
"ရႊင္လု"
"မင္းမွတ္မိသားပဲ"
"ကြၽန္မမွတ္ဉာဏ္ေကာင္းတယ္ေလ"
ရႊယ္ဟြားတို႔ႏွစ္ေယာက္ထိုဆိုင္မွာ မ်က္ႏွာဖုန္းတစ္ေယာက္တစ္ခုဆီဝယ္ၿပီးေတာ့လမ္းေ႐ွာက္ရင္းစကားေျပာၾကသည္။
သူတို႔လမ္းေ႐ွာက္ေနရင္ ႐ုပ္တ႐ုပ္လူတစ္ေယာက္သူတို႔ကိုတိုက္ၿပီးသူတို႔ၾကားထဲမွျဖတ္ေျပးသြားေတာ့သည္။
YOU ARE READING
အရာအားလံုးကို စတင္မိခဲ့ေသာ ကြၽန္မ s1
Action(ရႊယ္ဟြား) အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာကိုငါမသိဘူး သိလဲမသိခ်င္ဘူး ငါ့ဘဝကိုငါအခ်စ္မပါပဲ႐ိုး႐ွင္းစြာျဖတ္သန္းခ်င္တယ္ လူတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္ရတာသိပ္ပင္ပန္းတယ္ ကိုယ္တိုင္မခ်စ္ဖူးပင္မဲ့ တျခားသူေတြကိုၾကည့္ရတာအရမ္းပင္ပန္းတယ္ ဒါေၾကာင့္ငါအခ်စ္ကိုေၾကာက္တယ္ ခ်စ္ရမွာလဲေၾကာက္တယ္ (ခ်...
