Bu boyle 1 2 ay sürdü. Biz sezerle o günden beri bi daha öğle araları bulusmadık. Ama bu durumdan sıkılmaya başlamıştım. Belki de açılmam gerekiyordu. Arkadaşlarımın da gazıyla acildim. Dedim ben senden hoşlanıyor um. Belki de pişman olacaktım ama umrumda değildi. Sezerden başka hiçbirşey umrumda değildi. Belki de o da olumlu bakıyordu. Ama arkadaşları beni istemiyorlarmış. Bunu bana söyledi ve benim dünyam yıkıldı. Farkindaydim abartılacak birşey yoktu. İlk defa reddedilmiyordum. Ama niyeyse bu çok dokunmuştu. Bir daha mesaj atmamaya karar verdim. Okulda hic yuzune bakmıyordum. Bu onun farkındaydı. Bilemeyiz belki de onada dokunuyordu. Biz sezerle eylülde tanıştık. Ve şimdi Ocak ayıydı. Bizim ders boştu aşağı indık. Sezerin yakin olduğu bir arkadaşı geldi bana şunları söyledi "Sezer Ayşegül diye bi kızla çıkıyor"
