My Feelings For You (student-teacher) (GxG)

PANIEK AANVAL

Hoofstuk 8: Paniek Aanval

6 weken moet ik in het gips zitten. Waarom overkomt dit mij ook weer..

'Mama, wil je me helpen op de trap? Ik zou graag gaan slapen.' 'Tuurlijk schat.'

Samen gingen we naar boven en leidde ze me naar mijn slaapkamer.

Langzaam dompelde ik weg in mijn bed en voor dat ik het wist stond ik weeral voor se schoolpoort.

'Hallo en dan zeggen dat ik hier de lompste ben.' hoorde ik van achter mij. 'Sorry Sky maar het is de schuld van die rotte plank ja.'

'Ik zal maar je verpleegster spelen zeker hier op school.'zuchtte ze.

'Precies of dat je het een probleem zou vinden om de lift te gebruiken', knipoogde ik naar haar. Een glimlach kon ze niet onderdukken.

Samen liepen we naar de klas. 'Zeg moet jij me niet iets vertellen over gisteren met onderandere een Liv?'

Shit ik voelde dat me wangen  me weer zullen veraden. Dus kan ik maar direct het gewoon zeggen zeker. 

'Ze heeft me gewoon verzorgd en me in slaap gebracht meer niet.', vertelde ik. 

'En daarom krijgen je wangen een intens rode kleur?', knipoogde Sky. 

'Oke oke, ze heeft me in slaap gebracht. Ik lag in haar armen en voor de aller eerste keer heb ik geen nachtmerries gehad.', glimlachde ik. Van het feit dat ze me een paar keer heeft gekust en dat ze me mooi noemde vertel ik maar beter niet of Sky begint te hyperventileren. 

'CATOOO, zo blij voor je! Je verdient dat gewoon echt, maar verteld hoe was het zo in haar armen liggen. Vertel me het.' 

Zo vertelde ik dat het gewoonweg een droom was waar ik was inbeland. 

Zo was het al middag en gingen we op weg naar het restaurant, maar het was immens druk en op eengegeven moment zag ik een iemand die in school werkt dat heel erg leek op mijn papa. 

Toen ging het niet meer. Ik begon te schudden en ik zag zwarte plekjes. 

Sky die alles zag gebeuren wist niet wat ze moest doen. 

Ondertussen zakte ik al op de grond neer en waren alle ogen op mij gericht. Ik begon te wenen en te hyperventileren. Ik kreeg een paniekaanval. 

Een zachte hand voelde ik op mijn schouder, maar ik durfde niet op te kijken. Bang dat ik 'papa' opnieuw zou zien. 

Al snel voelde ik een tweede hand en werd ik in een knuffel gehouden en werden er lieve woordjes gefluisterd. Het was Liv, Sky heeft ze naar hier gehaald. 

Door mijn tranen voelde ik haar trui nat worden, maar blijkbaar maakte dat haar niks uit. 

Langzaam werd ik rustiger maar nogsteeds was ik keibang. Het enigste wat ik zei tegen Liv was het woord papa. Blijkbaar snapte ze het en nam ze me nog meer in een knuffel. 

'Zullen we samen naar mijn kantoortje lopen, als je wilt mag Sky mee komen?', vroeg ze. Ik knikte alleen maar. 

Met mijn ogen naar de vloer gericht en met mijn ene hand in die van Sky, vertrokken we samen naar haar kantoor. 

Waarom moest dit toch weer gebeuren, ik haat het dat ik iemand anders moet lastig vallen met mijn problemen. 

Toen we in haar kantoor aan kwamen. Plofte ik me op haar bureau stoel. Voor je iets zegt ze had het zelf voor gesteld. 

Sky stelde voor om ons te verlaten en Liv ging er mee akkoord. 

Liv kwam voormij op haar hurkje zitten. Ik keek nog steeds naar de grond en voelde haar hand onder me kin. Zodaning dat ik in haar ogen zou kijken, die mooie groene ogen. 

'Papa, ik zag iemand dat leek op papa in het overvolle restaurant en ik begon te panikeren. Ik was bang,' de tranen vloeiden weer. 

Haar hand was nu verplaatst naar mijn wang. 

'Het komt goed he lieverd, ik ben er voor je. Als je nog eens die persoon ziet kom direct naar mij goed? Desnoods komt Sky ook mee.', vertelde ze me. 

Waarom is deze vrouw zo lief voor mij? Ze veegde met haar duim mijn rollende tranen weg. 

'Kom eens hier.', en met dat gezegd zijn voelde ik haar armen rondmij. 

My Safeplace. 

Haar warme lippen op mijn haren zorgden ervoor dat ik mijn paniekaanval al weer snel vergeten was. 

--------------------------------------------
Hoofdstuk 8 al weer, lang geleden oepsie. 
Ik wens jullie een gelukkig nieuwjaar en een warm 2022!
Veel leesplezier!
Xx
Me